Smith, R.K.

Luitenant Smith in Bergh

Een Daimler Mk II, die voornamelijk qua koepel iets verschilde van de Mk I van luitenant Smith.

De Canadese luitenant R.K. Smith diende bij het A Squadron (A eskadron) van het 7th Reconnaissance Regiment (17th Duke of York's Royal Canadian Hussars). Op 1 april 1945, de dag dat Bergh bevrijd werd, vormde het A eskadron de voorhoede van de Canadese opmars noordwaarts richting Wehl. Voorop gingen twee Daimler Mk I pantserwagens onder commando van luitenant Smith.

Het boek On to Victory (zie Bronnen) vertelt hierover het volgende (oorspronkelijke Engelse tekst samengevat in het Nederlands):

In de ochtend van 1 april 1945 zetten de drie verkenningseskadrons van het 7th Reconnaissance Regiment hun opmars voort. Het B eskadron was nog op de Eltenberg en ging in de richting van Zevenaar. Het A en het C eskadron waren al in 's-Heerenberg, vanwaar het C eskadron via Beek naar Didam optrok.

Het A eskadron ging met twee Daimler Mk I pantserwagens voorop als spits in de richting van Wehl. Alles ging goed totdat vlak voor Kilder een Duits 88-millimeter kanon vanuit de bosrand links van de weg de achterste Daimler uitschakelde. Wagencommandant sergeant Duggan en zijn schutter trooper Pullen werden gedood. Er volgden nog twee schoten, die de Daimler van luitenant Smith maar net misten. Hij kon zijn pantserwagen in dekking manoeuvreren en via de radio artilleriesteun aanvragen. Dit dwong de Duitsers in dekking te gaan, zodat infanterie van de Stormont, Dundas and Glengarry Highlanders de Daimler kon ontzetten.

Het A eskadron kon nu zijn opmars voortzetten, maar zonder sergeant Duggan. Hij was samen met zijn schutter, trooper Pullen, gedood toen de 88-mm granaat het dunne pantser van zijn Daimler doorboorde.

Het Duitse kanon werd al gauw door geallieerd vuur uitgeschakeld. Daarbij werd een inwoner van Kilder, Hendrik Spronk, door een granaatsplinter gedood. Als schutters worden zowel de Canadese artillerie als geallieerde vliegtuigen genoemd (zie bronnen). Mogelijk is het kanon op beide manieren onder vuur genomen.

Luitenant Smith in Normandië

Bij de bevrijding van Bergh was luitenant Smith nog maar net teruggekeerd bij zijn eenheid. Hij was lange tijd afwezig geweest, nadat hij op 10 juni 1944 in Normandië gewond was geraakt.

De hoofdmacht van het 7th Reconnaissance Regiment is pas op 15 juli 1944 in Normandië aan land gezet, maar een voorhoede heeft op 6 juni aan D-Day deelgenomen. Deze voorhoede had speciale taken die niet behoorden tot het reguliere werk van een verkenningseenheid. Dat was pas weer nodig zodra de opmars op gang kwam. Eerst moest er in Normandië een bruggenhoofd gevormd worden, waarvoor het 7th Recce Regt twee groepen personeel afstond. De eerste was de Beach Group, die verspreid over verschillende landingsvaartuigen aan land ging en daar wegen veiligstelde waarlangs het rijdend materieel zo snel mogelijk het strand kon verlaten.

De tweede groep bestond uit Contact Detachments, kleine eenheden van vier man die met een jeep uitgerust met radio's aan de diverse bataljons- en brigadestaven waren toegevoegd. Hun taak was de divisiecommandant optimaal op de hoogte te houden van de ontwikkelingen. Luitenant Smith was met een korporaal en twee troopers toegevoegd aan de Royal Winnipeg Rifles van de 7th Canadian Infantry Brigade. Vier dagen na de landing raakte hij gewond door granaatscherven in zijn linkerarm en -been. Ook een van zijn troopers raakte gewond en een van de radiosets werd vernield.

Op 23 juni meldde de War Diary van 7th Recce Regt dat luitenant Smith herstellende was in het veldhospitaal van No. 12 Field Ambulance. Hoogstwaarschijnlijk is hij later voor verder herstel teruggebracht naar Engeland, maar gegevens daarover ontbreken. Ook is er nog niets bekend over zijn leven voor en na de oorlog.

Bronnen

• On to Victory: The Canadian Liberation of the Netherlands, March 23-May 5 1945, Mark Zuehlke, Douglas & McIntyre, 2010, blz. 128-130
• War Diary van het 7th Reconnaissance Regiment op The Laurier Militairy History Archive
• 7th Recce op Juno Beach