Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

Willem van Hohenzollern: verschil tussen versies

Uit Berghapedia
Ga naar: navigatie, zoeken
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'left|300px == De laatste graaf van Bergh == '''Willem van Hohenzollern''' was van 1905 tot 1912 de laatste …')
 
Regel 41: Regel 41:
 
*[http://www.delpher.nl Delpher]
 
*[http://www.delpher.nl Delpher]
 
*[http://dare.uva.nl/fi/record/284934 Kunst, katoen en kastelen : J.H. van Heek (1873-1957)], W.H. Nijhof, Amsterdam [[2008]], blz. 122-123, 131
 
*[http://dare.uva.nl/fi/record/284934 Kunst, katoen en kastelen : J.H. van Heek (1873-1957)], W.H. Nijhof, Amsterdam [[2008]], blz. 122-123, 131
 
+
[[Categorie:Graven van den Bergh]] [[Categorie:Huis Hohenzollern-Sigmaringen]]
{{Onderwerp|Graven van den Bergh}}
 

Versie van 2 jan 2016 om 17:29

Willem van Hohenzollern (1864-1927).png

De laatste graaf van Bergh

Willem van Hohenzollern was van 1905 tot 1912 de laatste graaf van Bergh. Zijn voornamen luidden voluit Wilhelm August Karl Joseph Peter Ferdinand Benedikt. Hij werd op 7 maart 1864 geboren op slot Benrath bij Düsseldorf als oudste zoon van Leopold van Hohenzollern-Sigmaringen en Antonia Maria van Saksen-Coburg en Gotha, prinses van Portugal.

Hij trouwde op 27 juni 1889 met Maria Theresia van Bourbon-Sicilië, dochter van prins Lodewijk van Bourbon-Sicilië. Zij overleed op 1 mei 1909, waarna hij op 20 januari 1915 hertrouwde hij met Adelgunde van Beieren, dochter van koning Lodewijk III van Beieren.

Na de dood van zijn vader in 1905 werd hij hoofd van het Huis Hohenzollern en daarmee ook graaf van Bergh. Hij erfde van zijn vader ook de supervisie over de restauratie en verbouw van het familieslot in Sigmaringen, dat in 1893 door een grote brand was getroffen.

Na het einde van de Eerste Wereldoorlog en het uitroepen van de Weimar Republiek in november 1918 deed Willem onder druk van de politiek afstand van de voorrechten en financiële voordelen die de Hohenzollerns in het Duitse Keizerrijk hadden genoten. Deze stappen voorkwamen een mogelijke gewapende bestorming van het slot in Sigmaringen door republikeins gezinde eenheden.

De grondwet van de Weimar Republiek, ingevoerd in 1919, stelde alle burgers voor de wet gelijk, zodat voorrechten op grond van geboorte, geslacht of anderszins kwamen te vervallen. Voor de adel hield dit in dat hun titels kwamen te vervallen of onderdeel van hun naam werden. Hoewel de titel "vorst" niet meer vererfbaar is, blijft het hoofd van het Huis Hohenzollern echter tot op de dag van vandaag om historische redenen de titel vorst voeren.

Willem overleed op 22 oktober 1927 in Sigmaringen, 63 jaar oud. Hij werd bijgezet in de crypte van de Hohenzollerns in Hedingerkerk in Sigmaringen.

De verkoop van de Berghse bezittingen

Uit De Graafschapbode van 13 juli 1912, vier dagen na de ondertekening in Sigmaringen van de voorlopige koopakte.
Klik op de afbeelding voor een vergroting.

Willem van Hohenzollern werd de laatste graaf van Bergh toen hij in 1912 zijn Nederlandse bezittingen verkocht aan dr. Jan Herman van Heek. Al decennialang hadden zijn voorouders stap voor stap grond en vastgoed verkocht en nu had Willem in Van Heek een koper gevonden voor de laatste 1.253 hectare. Behalve Huis Bergh met bijgebouwen hoorden daar ook de torenmolen in Zeddam en Hotel Montferland bij. Het grondbezit bestond verder grotendeels uit weiland, bouwland en dennen- en eikenbos.

Op 7 juli 1912 ontving Willem de aspirant-koper Van Heek met diens broer en een zakenrelatie in de Hofkammer in Sigmaringen. Dit bureau, in 1832 ingesteld door Willems overgrootvader Karel, beheerde de landgoederen van de Hohenzollers. Van Heek was in de voorgaande weken twee keer in Bergh geweest om het kasteel en de omgeving te bekijken en wilde nu tot de koop overgaan. Ondertussen had Willem bij de Twentsche Bankvereeniging B.W. Blijdenstein & Co. in Rotterdam geïnformeerd naar Van Heeks kredietwaardigheid. Hij had de verzekering gekregen dat Van Heek een bedrag van 800.000 mark probleemloos en per direct kon opbrengen.

Na twee dagen van verdere onderhandelingen werd op 9 juli een voorlopige koopakte getekend. Voor 840.000 mark, toen 495.000 gulden, deed Willem niet alleen afstand van het vastgoed en de grond in Bergh, maar ook van de rechten en plichten die daarbij hoorden. De rechten waren overblijfselen uit vroeger tijden en hielden in 1912 nog in:

De definitieve koopakte werd op 1 november 1912 getekend ten overstaan van notaris H.G. van Everdingen in Terborg.

Honderd jaar later

In 2012 werd herdacht dat Willem, vorst van Hohenzollern, honderd jaar eerder zijn Nederlandse bezittingen aan dr. Jan Herman van Heek had verkocht. Twee achterkleinzoons van Willem waren bij de feestelijkheden aanwezig: Karl Friedrich – het huidige hoofd van het Huis Hohenzollern – en zijn broer Albrecht Johannes. Karl Friedrich plantte bij deze gelegenheid een herdenkingsboom in de tuin van Huis Bergh.

Zijn kinderen

Willem had uit zijn eerste huwelijk drie kinderen:

  • Augusta Victoria (18901966) trouwde in 1913 met ex-koning Emanuel II van Portugal. Na diens dood in 1932 hertrouwde zij in 1939 met Karel Robert Douglas.

En de tweeling:

  • Frederik Victor (18911965), vanaf 1927 tot zijn overlijden hoofd van het Huis Hohenzollern. Hij trouwde in 1920 met prinses Margaretha Carola van Saksen, een dochter van de laatste koning van Saksen, Frederik August III.
  • Frans Jozef (18911964) trouwde in 1921 met prinses Maria Alix Luitpolda van Saksen, een dochter van de laatste koning van Saksen, Frederik August III.

Bronnen