Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

Willibrordusschool

Uit Berghapedia
Versie door Verre neef (overleg | bijdragen) op 15 jul 2024 om 11:23 (link verwijderd)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken
Op de zuilen de teksten: Godsdienst en Wetenschap en op de middenbalk de tekst Looft Kinderen den Heeren, psalm 112.
mei 1972
Familie Van Alen van de Rozenstraat met op de achtergrond de school.

De St. Willibrordusschool was een r.-k. jongensschool aan de Oude Doetinchemseweg 33 in 's-Heerenberg. Op deze locatie staat tegenwoordig de Openbare Bassischool 't Montferland. Het schoolgebouw, gebouwd in 1908, was een typisch schoolgebouw zoals deze gebouwd zijn rond het begin van de 20e eeuw: hoge lokalen, aan weerszijden van een lange gang. Op de foto hiernaast zijn burgemeester van de gemeente Bergh H.J. Smit, wethouder Frans Spekking en kapelaan Marinus van Rooijen herkend.

Op het schoolplein waren trappen, die de leerlingen op moesten om de school binnen te komen. De 6e klas was links vooraan, de 5e klas linksachteraan, de 1e klas rechtsachter. Kolenhokken en toiletten waren achterin het gebouw. De zeven lokalen werden aanvankelijk verwarmd door middel van met turf en kolen gestookte kachels. Achterin de school was, zoals gezegd, een turf- en kolenhok. Later kwamen er oliekachels. Er hing een groot portret van koningin Juliana en prins Bernard in het voorportaal. Daar hing ook de grote schoolbel. De gymzaal - een apart gebouw aan de zijde van de Oude Doetinchemseweg - werd later ook gebruikt door de leerlingen van de Galamaschool op de Stokkumseweg en tafeltennisvereniging MvR.

Er werd traditioneel onderwijs gegeven volgens het leerstof jaarklassensysteem. Er waren dus zes klassen, waarin de leerlingen op leeftijd werden ingedeeld. Het accent lag op de leervakken zoals rekenen, taal, aardrijkskunde, geschiedenis, schrijven en lezen. Goede leerlingen zaten steevast vooraan in het lokaal. Een aantal leerlingen kregen in de 6e klas na schooltijd nog bijles Frans als voor bereiding op de Muloschool of de HBS.

Slechts sporadisch was er iets dat aan expressie deed denken zoals tekenen en toneel. Wel was er een à twee maal per jaar een voorstelling in het kader van Culturele Jeugdvorming in Schoolverband. Dat kon een poppenkastvoorstelling zijn op het schoolplein, een toneelvoorstelling in het Sint Jozef of een film bij Familie Bioscoop Schuurman.

De sloop van het gebouw is gestart in april 1974.

Noodlottig ongeval treft Willibrordschool

(persoonlijke herinneringen van een leerling)

Ook werd er wel een schoolreisje georganiseerd en we gingen naar Diergaarde Blijdorp in Rotterdam. Het zal in 1952 zijn geweest dat we met de trein naar Rotterdam gingen.

We stonden in het portaal met o.a. Jan ten Velde, zoon van ons schoolhoofd, toen die aan de buitenkant van het raam een kwartje in de sponning zag liggen. Die is voor mij want ik heb hem het eerste gezien zei hij en zodoende posteerde Jan zich voor de deur om bij de eerste de beste halte de deur te kunnen openen en het begeerde muntstuk te kunnen pakken.

Een poosje later, we liepen in en uit de coupé, vroegen we aan meester Jansen (5e klas ?) waarvoor die handgreep boven in de coupé diende. Hij gaf ons daar een uitleg over om de trein te kunnen stoppen als er zich iets ernstigs voordeed. Wellicht een tiental minuten daarna konden we hier al gebruik van maken en hingen we met zijn drieën aan de hendel te trekken omdat de trein bij de eerste keer niet zo gauw stopte dachten we. Wij hadden geen flauw benul van de lange remweg van treinen en zodoende werd er met meerdere personen aan getrokken.

Wat was er gebeurd. Wie hem heeft zien vallen is mij niet meer bekend maar Jan had op de een of andere manier tegen de deurkruk gehangen en deze is toen open gegaan. We zagen tijdens het rijden een geopende deur en geen Jan meer.

Even later toen de trein inmiddels was gestopt zagen we enkele mensen langs komen lopen waaronder het schoolhoofd die zich naar de plaats van de gevallene begaven. Of het schoolhoofd toen al wist dat het om zijn zoon ging wisten we niet maar wij voelden toen al wel een zeer groot medeleven met hem.

Later op de dag kregen wij te horen dat Jan was overleden, de zo vrolijk begonnen dag was hiermee uiteraard een zeer trieste dag geworden.

Enkele dagen later hebben we Jan naar zijn laatste rustplaats gedragen.


Beeldmateriaal

Leerkrachten