Kapel van Lengel

Tot in de zomer van 1837 waren naast het erf van Petrus Meijer in Lengel nog de ruines aanwezig van een vroegere kapel met kerkhof, die door haar bouwtrant wezen op een zeer hoge ouderdom. Omdat de gildefondsen die de kapellen onder Zeddam moeten financieren, betrekkelijk gering zijn, worden zij samengevoegd voor het onderhoud van een (1) geestelijke die op gezette tijden de gilde-altaren bedient. Dit wordt de gildepriester van Sint-Oswald in Zeddam: op zondag en vrijdag leest hij de mis in de Sint-Elisabeth-kapel te Lengel.

Tijdens de hervormingen rond 1600 ging de kapel te Lengel verloren en ontstond een "gespleten" parochie, deels bij de Sint Pancratiusparochie en deels bij de Sint Oswaldusparochie. Rond 1800 kwam de kapel in bezit van de Staat der Nederlanden die haar verkocht aan Andries Berendsen die het verbouwde tot woning. In 1837 woonde daar Jan Eykelder en na sloop en herbouw de broers Hermsen. De plek waar de kapel eens stond heet de Kapelsebult, het aanliggende weiland, waar tot 1800 mensen werden begraven, wordt De Kerkhof genoemd.

Bronnen

• John Thoben: Sint-Jorisgilde Braamt. Een traditie van 625 jaar (blz 22)