Brontekst bekijken van Pearson, Fred Alwyn

[[Bestand:Fred Alwyn Pearson.jpg|250px|left]]
[[Bestand:Graf Pearson FA Beek.jpg|thumb|right|270px|'''De grafsteen van Pearson op het kerkhof van Beek]]

''Flight sergeant'' '''Fred Alwyn Pearson''' (29) uit Queensbury in het Engelse graafschap Yorkshire was de piloot van de [[Short Stirling EF330|Short Stirling bommenwerper]] die op 12 maart [[1943]] neerstortte in [[Loerbeek]].

Pearson werd op 18 maart [[1913]] geboren als enig kind van banketbakker Harry Pearson en zijn vrouw Mary Ellen. Hij hield veel van sport – vooral van zwemmen – en speelde accordeon. Na de middelbare school studeerde hij talen en ethiek aan de universiteit van Southhampton. In [[1938]] werd hem de mogelijkheid geven verder te studeren aan de universiteit van Hamburg. Daar was hij in de kost bij een Duitse professor en zijn gezin, met wie hij goed bevriend raakte. Het politieke klimaat van die tijd maakte het echter zwaar om in Duitsland te verblijven. Na een incident waarbij hij zonder bedoelingen in het openbaar een bruin hemd had gedragen, kreeg hij het advies dit niet meer te doen, omdat hij anders voor een Nazi aangezien kon worden. Hierop besloot Pearson naar Queensbury terug te gaan. Dit was in [[1939]].

Na terugkeer werkte hij ruim een jaar als leraar op een technische school in Siddal, een voorstad van Halifax, niet ver van Queensbury. Vervolgens ging hij in militaire dienst. Hij voelde zelf het meest voor de marine, maar omdat hem gezegd werd dat zijn capaciteiten bij de luchtmacht beter van pas zouden komen, ging hij naar de RAF. In die tijd leerde hij Joan Marguarite Leathly kennen, met wie hij op 29 november [[1941]] trouwde. 

Zijn pilotenopleiding volgde hij onder meer op de RAF-vliegbasis Didcot (toen nog graafschap Berkshire, tegenwoordig Oxfordshire). Zijn eerste operationele vluchten vloog hij in Afrika, maar al vrij snel werd hij teruggeroepen naar Engeland en geplaatst bij 149 Squadron in Lakenheath, Suffolk. Daar werd hij getraind in nachtvliegen. Zijn vrouw woonde in die periode bij hem in Lakenheath, maar toen de training erop zat en Pearson operationele vluchten boven Europa ging uitvoeren, ging zij terug naar Queensbury. Daar was het veiliger en bovendien kon zij zich daar beter voorbereiden op de geboorte van hun eerste kind.

Voor Pearson begon nu – het was inmiddels [[1942]] – een periode van zes maanden zonder verlof waarin hij achter elkaar bombardementsvluchten vloog. Op een van zijn eerste vluchten moest hij Hamburg bombarderen, de stad waar zijn Duitse vrienden woonden. Hoewel hij hierover weinig met zijn vrouw heeft gesproken of geschreven, was het duidelijk dat hij het daar moeilijk mee had.

Op 24 september 1942 werd Pearsons dochter Gillian geboren. Pas zes weken later, toen hij verlof had, kon hij haar voor het eerst zien. De volgende keer dat hij zijn vrouw en dochter zag was weer een half jaar later. Tijdens dit verlof maakte Pearson enkele foto's van hen. Weer terug op de vliegbasis Lakenheath liet hij de foto's ontwikkelen en stuurde ze naar zijn vrouw. De postbode bezorgde ze op dezelfde dag dat zij bericht ontving dat haar man vermist werd en vermoedelijk omgekomen was. Zij heeft de rest van de oorlog hoop gehouden dat hij terug zou komen. Pas na de oorlog kreeg ze de bevestiging dat hij bij een vlucht naar Essen was omgekomen. Later is zij hertrouwd met Stanley Askew en verhuisd naar Helston in Cornwall.

Toen Pearson terugkeerde van het tweede verlof na zijn dochters geboorte, werd hij piloot van Short Stirling EF330. Daarmee maakte hij vier vluchten, namelijk op 8, 9, 11 en 12 maart 1943. Op de laatste twee vluchten had hij dezelfde bemanning, dus de mannen met wie hij is omgekomen. Zes van hen, waaronder Pearson, konden niet geïdentificeerd worden. Zij werden alle acht begraven op het r.-k. kerkhof in [[Beek]]. In de eerste twee graven liggen de vliegeniers die wel geïdentificeerd konden worden, [[Miller, George William|Miller]] en [[Binning, Lionel Hubert Rogers|Binning]]. De overige zes, waaronder Pearson, liggen in de graven 3 tot 6, maar niet noodzakelijk onder hun eigen grafsteen.

Alle acht staan zij op de plaquette bij het [[Canadees kanon op de Bleek#De plaquette|Canadese kanon op de Bleek]] in [['s-Heerenberg]], die op 5 mei [[2010]] werd onthuld.

{|
|- valign = top
|[[Bestand:Fred Pearson studententijd.jpg|centre|thumb|412px|'''Fred Pearson (links vooraan) tijdens zijn studententijd'''<br>Klik op de foto's voor een vergroting]]
[[Bestand:Fred Pearson trouwfoto 29-11-1941.jpg|centre|thumb|280px|'''Fred Pearson trouwde op 29 november 1941]]
|[[Bestand:Fred Pearson opleiding.jpg|centre|thumb|400px|'''Fred Pearson (vooraan) tijdens zijn pilotenopleiding. De sergeantstrepen en de "wings" ontbreken nog op zijn jas.]]
[[Bestand:Joan en dochter Gillian.jpg|centre|thumb|260px|'''Tijdens zijn laatste verlof, kort voor hij sneuvelde, maakte Pearson deze foto van zijn vrouw Joan en dochter Gillian]]
|}

== Bronnen ==
*Mededeling van Pearsons weduwe aan [[Hennie Freriks]]
*Reacties aan Hennie Freriks na een bericht in de ''Evening Courier'' van 14 juli [[2001]] (een krant in Halifax)
*[http://www.cwgc.org ''Commonwealth War Graves Commission'']
*[https://arcg.is/1e8Hf WW-2 Crash locations in the province Gelderland]

[[Categorie:WO II gesneuveld Airforce]] [[Categorie:Begraafplaats Beek]] [[Categorie:Oorlogsgraven van het Gemenebest]]