Brontekst bekijken van Kapel van Lengel

Tot in de zomer van [[1837]] waren naast het erf van Petrus Meijer in [[Lengel]] nog de ruïnes aanwezig van een vroegere '''kapel''' met kerkhof, die door haar bouwtrant weesop een zeer hoge ouderdom. Omdat de gildefondsen die de [[kapellen]] onder [[Zeddam]] moeten financieren, betrekkelijk gering waren, werden zij samengevoegd voor het onderhoud van een één geestelijke die op gezette tijden de gilde-altaren bediende. Dit werd de gildepriester van [[St. Oswalduskerk|Sint-Oswald]] in Zeddam: op zondag en vrijdag las hij de mis in de '''Sint-Elisabeth-kapel''' te Lengel.

Tijdens de hervormingen rond [[1600]] ging de kapel te Lengel verloren en ontstond een "gespleten" parochie, deels bij de [[Pancratiuskerk|Sint Pancratiusparochie]] en deels bij de [[Sint Oswalduskerk|Sint Oswaldusparochie]]. Rond [[1800]] kwam de kapel in bezit van de Staat der Nederlanden die haar verkocht aan Andries Berendsen die hem verbouwde tot woning. In 1837 woonde daar Jan Eykelder en na sloop en herbouw de broers Hermsen. De plek waar de kapel eens stond heet de Kapelsebult, het naastliggende weiland, waar tot 1800 mensen werden begraven, wordt De Kerkhof genoemd.

==Bron==
*[[Thoben, John|John Thoben]]: ''Sint-Jorisgilde Braamt. Een traditie van 625 jaar'', (blz. 22)

[[Categorie:Kerken en Kloosters Lengel]]