Brontekst bekijken van Lochner von Hüttenbach, Maximilian Joseph Karl Justin Anselm Maria

== Eigenaar van de Byvanck ==
[[Bestand:Wapen Lochner von Hüttenbach - Van der Renne 03511.png|right|thumb|300px|<center>'''Het wapenbord van Lochner von Hüttenbach en Van der Renne'''<br><small>Collectie Liemers Museum, inventarisnummer 03511</small></center>]]
[[Bestand:Lochner von Hüttenbach 19420704 DeTijd.jpg|thumb|300px|right|<center>'''Uit dagblad De Tijd van 4 juli 1942</center>]]
'''Maximilian Joseph Karl Justin Anselm Maria Freiherr Lochner von Hüttenbach''' was van [[1882]] tot [[1942]] eigenaar van het landgoed de [[Byvanck]] in [[Beek]].

Hij werd op 6 september [[1859]] geboren in Regensburg, Beieren, als zoon van Eduard Anselm Joseph Justin Freiherr Lochner von Hüttenbach en Sophie von Schlägel. Op 23 mei [[1882]] trouwde hij in Lindau, Beieren, met Caroline Augusta Johanna Maria van der Renne, geboren op 27 januari [[1862]] in Konstanz, groothertogdom Baden, als dochter van [[Renne, Oswald Petrus Henricus van der|Oswald Petrus Henricus van der Renne]] en Caroline Violette Cleopha Josepha Freiin von Hornstein. Zij vestigden zich in Lindau aan de Bodensee in Beieren. 

Door zijn huwelijk werd hij eigenaar van de Byvanck. In [[1898]] liet hij het landhuis, dat sinds [[1839]] onbewoond was, restaureren. Sindsdien kwam hij in de zomermaanden met zijn gezin van Lindau naar de Byvanck. In [[1900]] kocht hij een huis in de Klosterstaße in [[Elten]], waarna hij gedurende de zomers met zijn gezin afwisselend op de Byvanck en in Elten verbleef. Wanneer zij op de Byvanck waren, brachten zij graag een bezoek aan het schoolhuis van [[Vermeulen, Hendrikus Johannes Alphonsus Hubertus|meester Vermeulen]] in Beek. Tijdens deze zomervakanties heeft ''der alte Max'' veel vergaard en geschreven. Dat alles is in Lindau door de [[Tweede Wereldoorlog]] verloren gegaan.

Omstreeks [[1925]] heeft een onbekende kunstenaar een [[Wapen Locher von Hüttenbach–Van der Renne|houten wapenbord]] gemaakt met de familiewapens van Locher von Hüttenbach en van Van der Renne. Het heeft jarenlang aan de voorgevel van het landhuis gehangen en is nu in het bezit van het [[Liemers Museum]].

In [[1929]] plande de [[Gelderland|Provincie Gelderland]] een nieuwe weg dwars door De Bijvanck. Lochner von Hüttenbach kon dit te voorkomen, mede dankzij de beschermde status die delen van de Byvanck een jaar eerder hadden gekregen op grond van de Natuurschoonwet. De nieuwe weg werd toen iets westelijker aangelegd, rakelings langs de Byvanck. Het is de [[N812]] van Beek naar [[Babberich]].

Samen met zijn [[Rentmeesters van de Byvanck|rentmeester]] [[Meisters, Peter Cornelius|Peter Meisters]], [[Vermeulen, Hendricus Joannes Alphonsus Hubertus|meester Harrie Vermeulen]], [[Onderwijzers|hoofdonderwijzer]] in [[Beek]],  en [[Pastoors en Kapelaans|pastoor]] [[Sonsbeeck, Gerardus Antonius van|Van Sonsbeeck]] van [[Stokkum]] was hij in 1929 en [[1930]] betrokken bij de [[Kruidendestilleerderij Beek|kruidendestilleerderij]] aan de [[Boterweg]] in Beek.

Lochner von Hüttenbach overleed op 30 juni [[1942]], 82 jaar oud, in Lindau, Beieren. Hij werd begraven in het familiegraf aldaar.

Op de Byvanck is de [[Maximiliaanweg]] naar hem vernoemd.

== Zijn kinderen ==
Zijn kinderen werden in Lindau geboren:
*Paula Karoline Sophie Maria, geboren op 23 februari [[1882]], overleden op 11 januari [[1944]] in Lindau, 61 jaar oud
*Maria, geboren op 16 augustus [[1884]], overleden op 3 oktober [[1966]] in Lindau, 82 jaar oud
*Alexander Eugen Anselm Maria, geboortedatum onbekend, overleden op 21 juni [[1886]] in Lindau
*Theodor Friedrich Heinrich Maria, geboren op 24 oktober 1886, overleden op 26 mei [[1971]] in Elten, 84 jaar oud
*[[Lochner von Hüttenbach, Kurt Oskar Oswald Joseph Maria|Kurt Oskar Oswald Joseph Maria]]
*[[Lochner von Hüttenbach, Elisabeth Georgine Marie|Elisabeth Georgine Marie]]
<br clear=all/>

== In Elten ==
Naast de bossen op de Byvanck, bezat Lochner von Hüttenbach ook bij Elten een bosgebied. Aan de rand hiervan, op de Y-splitsing van ''Zassentrik'' en ''Zum Waldkreuz'' staat nog steeds het kruis – het ''Waldkreuz'' – dat hij in het begin van de [[vorige eeuw]] uit Lindau heeft meegebracht en op deze plek laten plaatsen. Het is in [[2015]] gerestaureerd. De weg ''Zum Waldkreuz'' is na het passeren van de [[grens]] de [[Zuider Markweg]].

In Elten werd op zijn initiatief de ''Beekerstraße'' verbeterd en tot ''Zollstraße'' verheven, waarna er op de grens een douanepost verrees en er langs deze weg waren in- en uitgevoerd konden worden. De ''Beekerstraße'' gaat na het passeren van de grens over in de [[Eltenseweg Beek|Eltenseweg]].

Op 6 juni [[1932]] werd Lochner von Hüttenbach ereburger van Elten. Even ten noorden van de bebouwde kom van Elten ligt de [[Von-Lochner-Straße]], die naar hem is vernoemd.

== Bronnen ==
*[[Old Ni-js 104| Old Ni-js nr. 104]], blz. 19, 23
*[https://de.wikipedia.org/wiki/Maximilian_Freiherr_Lochner_von_Hüttenbach Maximilian Freiherr Lochner von Hüttenbach] op Wikipedia
*[https://www.geldersgenootschap.nl Gelders Genootschap], Redengevende beschrijving De Byvanck, Beek
*[http://www.topotijdreis.nl Topotijdreis]
*[https://www.emmerich.de/de/inhalt/waldkreuz/ ''Waldkreuz''] op de website van [[Emmerik]]
*Dagblad ''De Tijd'' van 4 juli 1942 op [http://www.delpher.nl Delpher]

[[Categorie:Byvanck]]