Bosbes

De blauwe bosbes (Vaccinium myrtillus) is een vaste plant uit de heifamilie (Ericaceae).

Het is een struikje van 15 tot 60 cm hoog (of zelfs iets meer). Hij houdt niet van kalkhoudende grond maar past zich beter aan op een vochtige, zure bodem. De kalkmijdende plant groeit voornamelijk in open bossen (zowel in loofbossen als naaldbossen), op heide en veen.

Voor veel gezinnen was de bosbespluk, in tot de 50er jaren van de vorige eeuw, een flinke bron van inkomsten. Het hoogtepunt van de bessenoogst was rond eind juni, de plukperiode duurde meestal een maand. Hele gezinnen togen dagelijks de bossen in om de bosbessen te plukken, hetzij voor eigen gebruik, waarbij de bessen vaak werden ingeweckt, hetzij als een welkome bijverdienste. De verdienste werd ook vaak als kermisgeld gebruikt. Heel ervaren plukkers zagen kans 10 tot 14 kilo per dag bij elkaar te krijgen. Voor het plukken werden allerlei potjes en bakjes gebruikt, maar er waren ook speciale mandjes, 'siepkes'genaamd. Via opkopers in diverse plaatsen kwamen de bosbessen terecht in winkels en op markten. Om te mogen plukken moest men een bosbriefje halen. Personen die verdacht werden van stroperij kregen zo'n briefje niet. Wie door de boswachter zonder bosbriefje werd aangetroffen liep kans dat deze de bessen in beslag nam of zelfs vertrapte.

Bronnen

Wikipedia Werken in Bergh en daarbuiten - Henk Harmsen en Ton Bekker - FNV 1992