Kasteel Enghuizen als noodziekenhuis

Kasteel Enghuizen in Hummelo was sinds de luchtlanding bij Arnhem in september 1944 tijdens de Tweede Wereldoorlog als noodziekenhuis ingericht.

De Duitsers die voor hun militairen die gewond waren geraakt bij de slag om Arnhem, onderdak nodig haden, vorderden het kasteel om er een hospitaal van te maken. Dus moest het weeshuis eruit. Het weeshuis had in 1943 Den Haag moeten verlaten.
Doch toen deze gewonden ook weer verder vervoerd waren, kwamen er in het begin van februari 1945 jonge parachutisten in. Dit is door de ondergrondse aan de Engelsen doorgegeven.
Deze parachutisten waren echter spoedig weer verdwenen. Waarschijnljk zijn zij naar de Rijn gestuurd, waar generaal Montgomery zich opmaakte om met zijn leger over te steken. De luchtmacht kreeg de opdracht om alle vervoer van of voor de Duitsers over de weg of per railvervoer onmogelijk te maken. Er werd op alles geschoten wat over de weg reed. Deze Jabo's (jachtbommenwerpers) kregen ook de opdracht het kasteel te bombarderen omdat men waarschijnlijk dacht, dat er nog vele Duitse sodaten in gelegerd zouden zijn. Dit had men echter mis. Er lagen gewonden van de bombardementen uit Doetinchem en gewonde en ondervoede mensen uit kamp Rees in.

A. Veldkamp telde op 25 maart 1945 32 vliegtuigen. Ze lieten hun bommen vallen. Het waren splinter- of fragmentatiebommen die ze gooiden. Zo gauw ze de grond raakten, barstten ze uit elkaar, maakten maar een klein kuiltje in de grond, doch hadden een verschrikkelijke scherfwerking.
Geluikkig waren er veel helpers van het Rode Kruis in het kasteel zodat er onmiddellijk hulp geboden kon worden. Alle patiënten werden met bed en al naar buiten gebracht en in het bos neergezet.

Het kasteel met z'n zware muren, heeft weinig geleden. Alleen glas- en houtschade. Zoals zovelebombardementen was ook deze raid, zowel letterlijk als figuurlijk, een misser.
Het kasteel is pas echt vernield door de Canadezen, die op onverantwoorde wijze met vuur zijn omgegaan (waarschijnlijk kooktoestellen gestookt op benzine), waardoor het kasteel in brand is geraakt. De kosten voor wederopbouw waren zo hoog, dat maar besloten is het af te breken.

Bron

• A. Veldkamp: Kasteel Enghuizen tijdens de oorlogsjaren in Over leven in de 2e Wereldoorlog in Angerlo, Doesburg, Hummelo en keppel (Uitgave Stad en Ambt Doesborgh 1995)