Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Boh Foi Toch
Boh Foi Toch is een Achterhoekse band die in het dialect zingt. De bandleden zijn Hans Keuper, Jan Manschot, Ferdi Joly en Willem te Molder. Ze hebben een lied over 't Montferland geschreven en gezongen. Het Liedje 't Hundjen van Boh foi toch speelt zich af in Kilder. In het boek 100 Jaar "Sint Jan" Kilder staat het verhaal.
Tekst 't Montferland
At achter 't Montferland de zunne langzaam ondergeet
En 't duuster zich breed mek an de loch
At de maone zo stil tussen de steerne steet
Gaot mien dreume umhoge in een vloch
Van wieten kump zeute 't leed van de nacht
Herinnerings bunt mangs wreed en row
Ik bun alleneg met bloos mien gedachten
En dee drieft mi-j nog altied weer naor ow
Quand le soleil dit bonjour aux montagnes
Et que la nuit rencontre le jour
Je suis seul avec mes reves sur la montagne
Je suis seul, je ne veux penser qu'a toi...
Tekst: Keuper, Muziek: Vincent/Pease
Tekst 't Hundjen
Op ne mooien winterdag an 't ende van 't jaor
Had vader Theet veur ziene jongs een hundjen met ebrach
Zon mietereg klein dierken met een eigenwieze snoet
Waor ze allemaole stapelgek op wazzen
't Hundjen wodden aoveral met naortoo e-slöpt
Van binnen weer naor buten, van 'n taofel naor 'n stool
En 's nachts kreeg dat dierken dan ok gaar gin röst
Dan sleep e um beurten bi-j de jongs in 't nös
Op zekeren dag mos onzen Jan weer naor 't huusken hen
Zo as altied nam e weer dat hundjen met zich met
't Dierken zat gemeudelek op 't knee van onzen Jan
Te genieten van de loch wiet oet de pleeje kwam
Hee strek 't mooie dierken nog 's deur de lange heure
Kammeräöde zollen ze al ze laeven blieven
Maor toen Jensken alle andacht veur zichzellef neudeg had
Schot 't hundjen tussen ziene kleine blote bene deur in 't depe gat
Klots, klats, klee, schot 't hundjen in de plee
En den kleinen Jan den waogen niks te zeggen
Ach, leed, wee, ze waren met eur twee
En noo kik e heel alleneg naor benee
Klots, klats klee, schot 't hundjen in de plee
En den kleinen Jan den waogen niks te zeggen
Van den hond gin spoor, Jensken was toch klaor
Dus den dekkel ging der op
'n Anderen dag hef vader Theet met alle ziene zöns
Rond e-kekken um te zeen waor of e wal neet was
't Veld wier af ezoch, kleinen Jan den deed ok met
Hee had zich zellef toch belaofd te zollen zwiegen
Een klein jaor later bi-j 't scheppen van de ale
Kwam 't arme dierken zomaor baoven drieven
Vader Theet begrep opens de volle umvang van 't leed
En de völle, völle träöne van onzen kleinen Jan
Muziek: Eric Sloot/Boh Foi Toch, Tekst: Eric Sloot.
