Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Ditshuyzen, Irenea Johanna Aleida van
Ireen van Ditshuyzen is een bekende producent, regisseur en eindredacteur van televisieprogramma's en documentaires. Haar werk is maatschappijkritisch zonder een boodschap op te dringen, toegankelijk voor een breed publiek, en staat ver af van reality-tv. Zij werd geboren in Zeddam op 29 september 1941 als jongste van de kinderen van Theodorus Jacobus van Ditshuizen en Gerharda Maria Bruins.
Na de HBS in Arnhem studeerde zij aan de sociale academie en begon daarna een studie andragogie in Amsterdam. In die tijd, de jaren zestig, was zij actief in het studentenprotest en de Maagdenhuisbezetting en was bestuurslid van de Nederlandse Studentenraad. Na een periode als directeur van een vormingscentrum voor werkende jeugd in Amsterdam maakte zij in 1970 de overstap naar de televisie.
Zij begon bij de VARA (Achter het Nieuws, Ombudsman) en ging vervolgens naar de VPRO, waar zij het documentairevak leerde. In 1975 ontving ze met anderen de Zilveren Nipkowschijf voor de documentaireserie Culemborg bijvoorbeeld. Vanaf 1980 produceerde ze het programma Tijdsverschijnselen, werkte voor het programma Macchiavelli, en maakte als freelancer een aantal documentaires. Ook produceerde ze voor Veronica het praatprogramma RUR met Jan Lenferink.
In 1987 startte zij haar eigen mediabedrijf TV Dits, waar uiteindelijk meer dan twintig mensen werkten. TV Dits produceerde vooral documentaires en televisieprogramma’s over politieke en sociale onderwerpen. Vanaf april 1988 produceerde ze voor de NOS een jaar lang TV3, en in 1989 de tweewekelijke talkshow van Ischa Meijer voor afwisselend de RVU en het Humanistisch Verbond. In 1990 zond de IKON haar documentaire Overleven, omgaan met armoede uit. In deze documentaire, gemaakt in opdracht van het Ministerie van WVC, maakte zij een rechtstreekse verbinding tussen politiek en verschillende vormen van armoede. Voor de documetaire Vergeten uit 1991 volgde zij vier jaar lang vier demente bejaarden en de mensen die hen opvingen. Vooral dankzij deze documentaire en de vervolgdelen daarop, kreeg zij in 1995 de Nipkowschijf voor haar gehele oeuvre.
In 2002 fuseerde TV Dits met IdtV tot IdtV-Dits, maar Van Ditshuyzen blijft maatschappelijke en culturele documentaires en programma’s maken. Recente producties zijn De eeuw van Kok, een portret van voormalig minister-president Wim Kok uit 2004, en Onze Kust uit 2005, waaraan zij zeven jaar heeft gewerkt. Deze film gaat over de manier waarop Nederland omgaat met de zee en met de kust. Heel recent was zij eindredacteur van het multimediale project Het Verleden van Nederland (2008).
