Wicherink, Franciscus Wilhelmus Albertus

Franciscus Wilhelmus Albertus Wicherink werd op 27 november 1917 geboren in Azewijn als zoon van Wilhelmus Everhardus Wicherink en Elisabeth Maria van Huet. Pastoor Staal heeft hem dezelfde dag gedoopt in de Mattheüskerk in Azewijn. In het doopboek spelde hij de achternaam als Wichering.

Wicherink werd op 5 oktober 1936 als gewoon dienstplichtige ingelijfd bij het 8e Regiment Infanterie (8 RI). Gedurende zijn diensttijd werd hij van 23 tot 28 november 1936 en opnieuw van 10 tot 18 februari 1937 verpleegd in het Militair Hospitaal (waarschijnlijk in Arnhem, waar 8 RI gelegerd was). Op 4 december 1936 kreeg hij vier dagen licht arrest omdat hij op het avondappel luid geroepen had, hoewel de sergeant van de week erop gewezen had dat er tijdens het appel niet gesproken mocht worden. De straf hield in dat hij 's avonds na de dienst de kazerne niet mocht verlaten. Na zijn opleiding werd hij ingedeeld bij de 1e compagnie van het 3e bataljon (1-III-8 RI). Op 19 maart 1937 zwaaide hij af.

Het ziet ernaar uit dat Wicherink bij de mobilisatie in augustus 1939 niet opgeroepen werd. In dat geval is hij tijdens de meidagen van 1940 niet onder de wapenen geweest. Dit zal met zijn gezondheid te maken hebben gehad, want op 13 september 1940 – dus ruim ná de capitulatie van het Nederlandse leger – werd hij wegens gebreken uit de dienst ontslagen.

Hij overleed op 22 mei 1942, 24 jaar oud.

Bronnen

• Archieven.nl
• Staat van dienst op Grebbeberg.nl
• Azem van 't Hof tot heden, blz. 449