Brontekst bekijken van Recht van herenbank

Het '''recht van herenbank''' was het [[Heerlijke rechten|recht]] van een heer en zijn familie op een bevoorrechte plaats in de kerk.

Het ligt voor de hand dat de [[Graven Van den Bergh|heren en graven van Bergh]] een herenbank hebben gehad in de kerk die [[Adam I van den Bergh]] in [[1259]] als slotkapel heeft gesticht. In [[1399]] werd deze kapel tot parochiekerk verheven en uitgebreid. Aan het eind van de [[:Categorie:Jaartallen 1500-1599|16e eeuw]] ging de kerk met de Reformatie over in [[Hervormde kerk in 's-Heerenberg|protestantse]] handen. Daarmee verloor de herenbank zijn functie, want de graven van Bergh waren katholiek en richtten op [[Huis Bergh]] een huiskapel in.

De herenbank kwam terug met de bouw van de [[Pancratiuskerk]] in [['s-Heerenberg]] in de jaren [[1895]]–[[1897]]. [[Leopold van Hohenzollern]] en zijn vrouw hebben de bouw van deze kerk voor een groot deel gefinancierd en daarmee het recht van herenbank verworven (of bedongen). Vorst Leopold en zijn nazaten hebben de twee banken waar zij recht op hadden echter nooit gebruik, want zij zijn nooit in [[Gemeente Bergh|Bergh]] geweest.

Toen [[Heek, Dr Jan Herman van|dr. Jan Herman van Heek]] in [[1912]] [[Huis Bergh]] en de bijbehorende bezittingen kocht van [[Willem van Hohenzollern]], hoorde daar ook het recht van herenbank bij. Van Heek zal zelden en misschien wel nooit van zijn recht gebruikgemaakt hebben, want hij was protestant.

Het recht van herenbank is nooit officieel afgeschaft.

[[Categorie:Heerlijke rechten]]