Tersteeg, Antonius Johannes

Overgenomen uit 't Groentje

HOUTEN – Pastoor Tersteeg (77) is al 8 jaar aan de parochies Schalkwijk en ’t Goy verbonden. Vanuit de Achterhoek wilde hij op zijn oude dag graag weer richting zijn geboorteplaats Utrecht en kwam zo in Schalkwijk te wonen, naast de St. Michaëlkerk. Op 19 juli viert hij zijn 50 jarig jubileum. “Die jubileumfeesten, waarvan ik er natuurlijk al een paar gehad heb, zijn altijd hoogtepunten voor mij. Die feesten zijn een stimulans om weer verder te gaan”. Er waren niet alleen hoogtepunten in de afgelopen 50 jaar. Het grote dieptepunt in zijn leven maakte hij mee in zijn Schalkwijkse tijd. Drie jaar geleden overleed zijn trouwe hulp en huisgenote (28 jaar lang) Diny Bonekamp. “Als pastoor maak je veel vreugde en verdriet mee in je parochie, en het één raakt je meer dan het ander. Maar dit overlijden heeft me diep geraakt. Maar ik heb veel hulp en steun ervaren van de mensen hier in Schalkwijk in die periode. En ze zorgen nog steeds goed voor me, moet u maar eens kijken hoe mooi de tuin erbij ligt”. Hij groeide op in Utrecht dicht bij de kathedraal aan de Lange Nieuwstraat. Zijn ouders en broer en zus waren betrokken op de kerk en hijzelf werd al snel misdienaar. Hij maakte kardinaal De Jong en kardinaal Alfrink mee. Hij ging naar de Gregoriusschool en net na de oorlog naar het Bonifatiuslyceum. Maar omdat hij wat ondervoed was na de hongerwinter werd hij met een grote groep kinderen naar Zwitserland gebracht om aan te sterken. Hij vond het als jongen van 13 jaar een prachtige ervaring. Hij schreef regelmatig naar huis en in één van zijn laatste brieven schreef hij op zijn Utrechts: “Ik wildt naar het seminarie”. Dat gebeurde en in 1959 werd hij in zijn eigen parochie aan de Lange Nieuwstraat tot priester gewijd samen met nog ongeveer 13 anderen. “Tegenwoordig komen er maar een paar priesters per jaar bij, toen was dat anders”. In zijn woonkamer hangt een Delfts blauw tegeltableau. Het werd als dank gegeven door de familie Hoying die tijdens de oorlog mocht onderduiken bij de familie Ter Steeg in Utrecht. Deze onderduikers hadden een winkel met serviesgoed. Dat serviesgoed werd door Tersteeg en zijn vader gebruikt als ruilgoed bij boeren in Schalkwijk tijdens de hongerwinter. “Mijn vader en ik gingen met een handkar over het Houtense pad richting Schalkwijk. We ruilden dan het serviesgoed voor zakken rogge en tarwe. Daaroverheen legden we appels en peren uit Houten zodat niemand de zakken zou zien. Zo kwam ik voor het eerst in Schalkwijk”. Hij diende als kapelaan in Denekamp, Apeldoorn en als pastoor te Zeddam. Daar werd hij ook deken over een groot aantal parochies. “Dat was tevens een spannende tijd in de kerk. Kardinaal Simonis had een progressief bisdombeleid, de Paus was niet goed ontvangen in Nederland, het hele bisdom was in beweging. Ik moest als deken vaak naar de Maliebaan (hoofdkantoor Bisschop) en er werd veel vergaderd. Het was de tijd van het Tweede Vaticaanse Concilie. De zelfstandigheid van de individuele gelovige nam toe. Vroeger was het: de pastoor zegt het dus gebeurt het. Dat veranderde. Het bisdom wilde de kerk bij de tijd houden. De ene parochie liep nog harder vooruit dan de andere. Ik heb gelukkig geen scheuringen meegemaakt, maar het was soms wel heel spannend”. Toen kardinaal Alfrink al ‘in ruste’ was haalde pastoor Tersteeg hem één keer per jaar vanuit Zeddam op. Dan diende hij het vormsel toe aan de kinderen in Zeddam. Dat vond hij prachtig”. Over de fusie die in januari 2010 in de Krommerijnstreek plaats zal vinden laat pastoor Versteeg zich nog niet uit: “de tijd zal het leren” is zijn wijze commentaar. Acht parochies gaan samenwerken. Vijf pastoraal medewerkers en drie priesters gaan de parochies van Bunnik, Odijk, Houten, Wijk bij Duurstede, Cothen, Werkhoven, Schalkwijk en ’t Goy onder hun hoede nemen. In Schalkwijk werd de pastoor onder anderen bekend omdat hij de fietsen van de Tour de Schalkwijk met wijwater wijdde alvorens de Tour begon. “Ik heb het niet helemaal ingevoerd hoor, er was al iets, maar ik heb het wel verder uitgewerkt”. Bij zijn 75ste verjaardag kreeg hij van de kerk in Schalkwijk een bundel aangeboden getiteld ‘Van de hak op de tak’, woorden voor onderweg. De bundel werd samengesteld uit de stukjes die hij in het parochieblad schreef in de loop der jaren. Pastoor Versteeg is dankbaar dat hij zijn 50- jarig jubileum mag vieren. “Eerst is er een eucharistieviering en daarna worden we met koetsen en paarden opgehaald, begeleid door de fanfare, om in Het Gebouw de feestelijkheden voort te zetten”. (TB) Tersteeg: “Schalkwijk zorgt goed voor mij” Pastoor Tersteeg