Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

Tersteeg, Antonius Johannes: verschil tussen versies

Uit Berghapedia
Ga naar: navigatie, zoeken
k
Regel 6: Regel 6:
 
In 1945 na de oorlog, het was juli, ben ik via het Rode Kruis samen met een aantal jongens en meisjes naar Zwitserland gegaan voor lichamelijk herstel. Met Canadese vrachtwagens werden we naar Nijmegen gebracht en vandaar ging de reis via Frankrijk met de trein naar Bazel. Daar werden we verspreid over het land en ik kwam te wonen in de stad St. Gallen. In mijn dagboek heb ik heel enthousiast verteld over mijn “pleegouders”, en over de schitterende kathedraal in St. Gallen en de wereldberoemde bibliotheek in het klooster aldaar. Over de bergen en de schoonheid van de natuur raakte ik niet uitgepraat. Op een avond in augustus 1945 heb ik vanuit St. Gallen naar huis een brief geschreven, waarin ik aangaf graag naar het seminarie te willen gaan. Ik zat toen reeds op het Bonifatiuslyceum. Ik wilde hogerop. Deze brief heeft mijn vader altijd bewaard en stond afgedrukt in mijn feestboekje b.g.v. de eerste heilige mis in de kathedraal te Utrecht. In Apeldoorn (Klein Seminarie), in Dijnselburg te Huis ter Heide en in Rijsenburg te Driebergen heb ik mijn studiejaren doorgebracht. Op 19 juli 1959 werd ik priester gewijd in Utrecht, zoals ik reeds vertelde. Het werd een dag om nooit te vergeten, 50 jaar geleden…..
 
In 1945 na de oorlog, het was juli, ben ik via het Rode Kruis samen met een aantal jongens en meisjes naar Zwitserland gegaan voor lichamelijk herstel. Met Canadese vrachtwagens werden we naar Nijmegen gebracht en vandaar ging de reis via Frankrijk met de trein naar Bazel. Daar werden we verspreid over het land en ik kwam te wonen in de stad St. Gallen. In mijn dagboek heb ik heel enthousiast verteld over mijn “pleegouders”, en over de schitterende kathedraal in St. Gallen en de wereldberoemde bibliotheek in het klooster aldaar. Over de bergen en de schoonheid van de natuur raakte ik niet uitgepraat. Op een avond in augustus 1945 heb ik vanuit St. Gallen naar huis een brief geschreven, waarin ik aangaf graag naar het seminarie te willen gaan. Ik zat toen reeds op het Bonifatiuslyceum. Ik wilde hogerop. Deze brief heeft mijn vader altijd bewaard en stond afgedrukt in mijn feestboekje b.g.v. de eerste heilige mis in de kathedraal te Utrecht. In Apeldoorn (Klein Seminarie), in Dijnselburg te Huis ter Heide en in Rijsenburg te Driebergen heb ik mijn studiejaren doorgebracht. Op 19 juli 1959 werd ik priester gewijd in Utrecht, zoals ik reeds vertelde. Het werd een dag om nooit te vergeten, 50 jaar geleden…..
  
Mijn eerste parochie werd Denekamp, waar ik samen met de pastoor en nog twee andere kapelaans aan de pastorale praktijk begon; hier bleef ik tot eind 1961. Toen werd ik benoemd aan de Teresiaparochie te Apeldoorn. Naast het parochiewerk kreeg ik ook te maken met lesgeven aan het voortgezet onderwijs en het jongerenwerk in Apeldoorn. In de zomermaanden ben ik ook nog reserveaalmoezenier aan de Willem-Driekazerne geweest. Twee pastoors maakte ik daar mee. De een stierf en de ander kreeg een andere parochie. Bijna 12 jaar bleef ik in Apeldoorn te midden van een grote nieuwbouwwijk. In maart 1973 werd ik pastoor in de Achterhoek en wel in [[Sint Oswalduskerk|Zeddam, waar ik 28 jaar zou blijven als pastoor]] en 14 jaar als deken van het [[dekenaat 's Heerenberg]]. Het was daar ook een fijne tijd. Het werken in de St. Oswaldusparochie heeft mij goed gedaan, maar ik wilde weer terug naar mijn geboortestreek. Het werd uiteindelijk Schalkwijk, waar ik als assistent-priester werkzaam ben voor Schalkwijk en ‘t Goy en Houten.  
+
Mijn eerste parochie werd Denekamp, waar ik samen met de pastoor en nog twee andere kapelaans aan de pastorale praktijk begon; hier bleef ik tot eind 1961. Toen werd ik benoemd aan de Teresiaparochie te Apeldoorn. Naast het parochiewerk kreeg ik ook te maken met lesgeven aan het voortgezet onderwijs en het jongerenwerk in Apeldoorn. In de zomermaanden ben ik ook nog reserveaalmoezenier aan de Willem-Driekazerne geweest. Twee pastoors maakte ik daar mee. De een stierf en de ander kreeg een andere parochie. Bijna 12 jaar bleef ik in Apeldoorn te midden van een grote nieuwbouwwijk. In maart 1973 werd ik pastoor in de Achterhoek en wel in Zeddam, waar ik 28 jaar zou blijven als pastoor en 14 jaar als deken van het [[dekenaat 's-Heerenberg]]. Het was daar ook een fijne tijd. Het werken in de [[Sint Oswalduskerk|St. Oswaldusparochie]] heeft mij goed gedaan, maar ik wilde weer terug naar mijn geboortestreek. Het werd uiteindelijk Schalkwijk, waar ik als assistent-priester werkzaam ben voor Schalkwijk en ‘t Goy en Houten.  
  
 
Vanaf juni 2001 ben ik bij u en bij jullie. Te midden van jullie mag ik mijn 50 jarig priesterfeest vieren. Graag had ik mijn overleden Diny Bonekamp dit feest ook gegund. Helaas, het liep anders. Gelukkig zijn Monique en Annie de ondersteunende dames, die met de regelmaat van de klok de nodige hulp verrichten. Alle hulde daarvoor. Ook het parochiebestuur, de pastoraatsgroep, diaken Henk Schoot, de collega's in het pastoraat, veel dank voor de prettige samenwerking.<br/>
 
Vanaf juni 2001 ben ik bij u en bij jullie. Te midden van jullie mag ik mijn 50 jarig priesterfeest vieren. Graag had ik mijn overleden Diny Bonekamp dit feest ook gegund. Helaas, het liep anders. Gelukkig zijn Monique en Annie de ondersteunende dames, die met de regelmaat van de klok de nodige hulp verrichten. Alle hulde daarvoor. Ook het parochiebestuur, de pastoraatsgroep, diaken Henk Schoot, de collega's in het pastoraat, veel dank voor de prettige samenwerking.<br/>

Versie van 22 jul 2009 om 09:03

A.J. Tersteeg oud-pastoor en deken in Zeddam schreef zelf in het parochieblad van Schalkwijk:

50 JAAR PRIESTER.
Straks, over een paar weken op 19 juli, mag ik met u en met jullie vieren, dat ik 50 jaar geleden door kardinaal B. Alfrink tot priester ben gewijd in de kathedraal te Utrecht aan de Lange Nieuwstraat. Deze kerk was toen ook mijn parochiekerk, omdat wij aan de Oude Gracht woonden, waar mijn vader een schildersbedrijf had aan de “Werf”. Het was op de hoek van de Brandstraat naast de toenmalige Paus Adriaanschool. Ik was in mijn jeugdjaren bij de fraters op school en in mijn jeugd voor de oorlog, tijdens en na de oorlog misdienaar in de kerk. Op de binnenhof van het tegenwoordige Catharijneconvent voetbalden we en helaas sneuvelde daar wel eens een ruit.

In 1945 na de oorlog, het was juli, ben ik via het Rode Kruis samen met een aantal jongens en meisjes naar Zwitserland gegaan voor lichamelijk herstel. Met Canadese vrachtwagens werden we naar Nijmegen gebracht en vandaar ging de reis via Frankrijk met de trein naar Bazel. Daar werden we verspreid over het land en ik kwam te wonen in de stad St. Gallen. In mijn dagboek heb ik heel enthousiast verteld over mijn “pleegouders”, en over de schitterende kathedraal in St. Gallen en de wereldberoemde bibliotheek in het klooster aldaar. Over de bergen en de schoonheid van de natuur raakte ik niet uitgepraat. Op een avond in augustus 1945 heb ik vanuit St. Gallen naar huis een brief geschreven, waarin ik aangaf graag naar het seminarie te willen gaan. Ik zat toen reeds op het Bonifatiuslyceum. Ik wilde hogerop. Deze brief heeft mijn vader altijd bewaard en stond afgedrukt in mijn feestboekje b.g.v. de eerste heilige mis in de kathedraal te Utrecht. In Apeldoorn (Klein Seminarie), in Dijnselburg te Huis ter Heide en in Rijsenburg te Driebergen heb ik mijn studiejaren doorgebracht. Op 19 juli 1959 werd ik priester gewijd in Utrecht, zoals ik reeds vertelde. Het werd een dag om nooit te vergeten, 50 jaar geleden…..

Mijn eerste parochie werd Denekamp, waar ik samen met de pastoor en nog twee andere kapelaans aan de pastorale praktijk begon; hier bleef ik tot eind 1961. Toen werd ik benoemd aan de Teresiaparochie te Apeldoorn. Naast het parochiewerk kreeg ik ook te maken met lesgeven aan het voortgezet onderwijs en het jongerenwerk in Apeldoorn. In de zomermaanden ben ik ook nog reserveaalmoezenier aan de Willem-Driekazerne geweest. Twee pastoors maakte ik daar mee. De een stierf en de ander kreeg een andere parochie. Bijna 12 jaar bleef ik in Apeldoorn te midden van een grote nieuwbouwwijk. In maart 1973 werd ik pastoor in de Achterhoek en wel in Zeddam, waar ik 28 jaar zou blijven als pastoor en 14 jaar als deken van het dekenaat 's-Heerenberg. Het was daar ook een fijne tijd. Het werken in de St. Oswaldusparochie heeft mij goed gedaan, maar ik wilde weer terug naar mijn geboortestreek. Het werd uiteindelijk Schalkwijk, waar ik als assistent-priester werkzaam ben voor Schalkwijk en ‘t Goy en Houten.

Vanaf juni 2001 ben ik bij u en bij jullie. Te midden van jullie mag ik mijn 50 jarig priesterfeest vieren. Graag had ik mijn overleden Diny Bonekamp dit feest ook gegund. Helaas, het liep anders. Gelukkig zijn Monique en Annie de ondersteunende dames, die met de regelmaat van de klok de nodige hulp verrichten. Alle hulde daarvoor. Ook het parochiebestuur, de pastoraatsgroep, diaken Henk Schoot, de collega's in het pastoraat, veel dank voor de prettige samenwerking.
U allen, veel dank voor het samen - kerk- zijn en hopelijk een mooie en fijne dag op 19 juli a.s.

A.J. Tersteeg, pastor


GOUDEN PRIESTERJUBILEUM PASTOR TERSTEEG

Op zondag 19 juli zal het precies vijftig jaar geleden zijn dat Pastor A.J. Tersteeg, assistent-priester van Schalkwijk, ’t Goy en Houten, zijn priesterwijding ontving uit handen van de Aartsbisschop van Utrecht. Deze dag zal bijzonder feestelijk worden gevierd, met een plechtige Eucharistieviering in onze Michaelkerk van Schalkwijk. De viering begint om 9.30 uur. Pastor Tersteeg, pastoor Peters en diaken Schoot zullen hierin voorgaan. De gezamenlijke koren van de parochies van Schalkwijk en ’t Goy verzorgen de zang, onder leiding van dirigent Theo Hoogenboom. Aan het slot van de viering zal aan pastor Tersteeg een passend cadeau worden aangeboden. Daarna zal de Koninklijke Fanfare St. Caecilia hem voorgaan naar Het Gebouw, Jonkheer Ramweg 40, waar pastor Tersteeg tot 15.00 uur felicitaties in ontvangst zal nemen.


Een foto staat in 't Groentje

Sjabloon:Onderwerp