Karel Frederik van Hohenzollern-Sigmaringen

Karel Frederik van Hohenzollern-Sigmaringen was de echtgenoot van de laatste erfgename uit het Huis van Hohenzollern-Bergh, zijn nicht Johanna Josepha van Hohenzollern-Bergh. Hij werd op 9 januari 1724 geboren in Sigmaringen als zoon van Joseph Friedrich Ernst von Hohenzollern-Sigmaringen en diens eerste vrouw Marie Franziska zu Oettingen-Spielberg. Zijn vader was een broer van graaf Frans Willem.

Hij groeide op in Sigmaringen en München, waarna hij de universiteiten van Freiburg, Göttingen en Ingolstadt bezocht. Na terugkeer in Sigmaringen in 1746 begon hij aan zijn Grand Tour. Voor adellijke jongemannen was het in die tijd een welhaast verplicht onderdeel van hun vorming om een grote reis door Europa te maken. Karel Frederik reisde zo door Italië, Oostenrijk en Duitsland, en maakte van de gelegenheid gebruik zijn Nederlandse familie te bezoeken. Daarbij maakte hij kennis met zijn nicht Johanna Josepha. Op 2 maart 1749 trouwde hij met haar op het slot Kail bij Oberkail in de Eifel. Details over dit huwelijk staan vermeld op de pagina van zijn vrouw.

Er wordt beweerd dat hij na zijn trouwen veel tijd op de bezittingen van zijn vrouws familie heeft doorgebracht, maar dat lijkt niet waarschijnlijk. Van Johanna Josepha wordt juist beweerd dat ze na haar trouwen tot 1782 helemaal niet meer in Nederland is geweest. Hun twaalf kinderen zijn in de periode 1750–1766 dan ook (bijna) allemaal in Sigmaringen geboren. Van 1756 tot 1763 vocht Karel Frederik in de Zevenjarige Oorlog met Zwabische troepen aan de kant van Oostenrijk-Hongarije tegen Pruisen. Hij bereikte de hoge rang van Feldmarschall-Leutnant (luitenant-generaal).

Vanaf 1757 waren Karel Frederik en zijn vrouw plaatsvervangers voor de kinderloze graaf Johan Baptist als graaf van Bergh en heer van Boxmeer. Zijn zwager werd in dat jaar 1757 wegens krankzinnigheid gearresteerd en na een omzwerving langs verschillende plaatsen van gevangenschap in 1769 opgesloten in slot Haigerloch, een bezit van de vorsten van Hohenzollern-Sigmaringen. Nadat Johan Baptist daar jaren later, in 1781, overleed, werd zijn zus (en Karel Frederiks vrouw) Johanna Josepha gravin van Bergh en vrouwe van Boxmeer. Zij bleef dat tot haar dood in 1787.

Na het overlijden van zijn vader in 1769 werd Karel Frederik regerend vorst van Hohenzollern-Sigmaringen. In zijn tijd namen verkeer en handel in het vorstendom sterk toe, waarschijnlijk mede door de inkomsten die de bezittingen van zijn vrouw inbrachten. Hij liet wegen aanleggen die nog steeds tot de drukste van de regio horen.

Sinds zijn ambtsaanvaarding (of rond die tijd) woonde hij op slot Krauchenwies, twaalf kilometer ten zuiden van Sigmaringen. Zijn vrouw betrok toen een kasteeltje in Langenenslingen, vijftien kilometer ten noordoosten van Sigmaringen. Ondanks deze fysieke verwijdering bleef het contact tussen de echtlieden bestaan.

Karel Frederik was 61 jaar oud toen hij op 20 december 1785 overleed op slot Krauchenwies.

Behalve vorst van Hohenzollern-Sigmaringen was Karel Frederik ook heer van Haigerloch en Wehrstein. De titel graaf van Bergh heeft hij nooit gedragen, hoewel hij, samen met zijn vrouw, bijna 25 jaar plaatsvervanger van de graaf van Bergh was geweest. Aangezien zijn vrouw hem overleefde, is hij zelf nooit regerend graaf van Bergh geworden. Pas bij de dood van zijn vrouw in 1787 trad met hun zoon Anton Alois de eerste graaf van Bergh aan die de naam van het Huis van Hohenzollern-Sigmaringen voerde. Diens grootvader van moederskant, graaf Frans Willem, was een geboren Hohenzollern-Sigmaringen, maar had bij zijn aantreden in Bergh in 1712 zijn naam moeten veranderen in Hohenzollern-Bergh.

Bronnen

• Duitse Wikipedia
• Das Fürstenhaus Hohenzollern, Hubert Krins, Kunstverlag Josef Fink, Lindenberg (2005), blz. 11