Giezen, Johannes Wilhelmus

Johannes Wilhelmus Giezen werd geboren te Wehl op 15 maart 1891. Op 12 maart 1943 kwam een door de Duitsers neergeschoten Engelse bommenwerper op zijn boerderij aan de Zuidermarkweg in Beek terecht, waarbij hij samen met zijn zoons Wim en Bernard om het leven is gekomen.

Aangetrokken door het geronk van de aanstormende bommenwerper was Giezen met zijn oudste zoon Wim naar buiten gegaan om poolshoogte te nemen. Bernard wilde even later ook naar buiten gaan, maar was waarschijnlijk nog binnen toen het toestel neerstortte. Hij werd de volgende dag dood gevonden. De stoffelijke resten van zijn vader en broer werden pas later gevonden. Ze zijn op 20 maart begraven op het roomskatholieke kerkhof van Beek, naast de omgekomen bemanningsleden van het vliegtuig.

Giezens vrouw en vier jongste kinderen, Toon, Lies, Mieneke en Jan, hebben de ramp overleefd. Toen zij na de klap naar buiten renden, stond de hele boerderij al in lichterlaaie. Zij werden in de buurt ondergebracht. Lies en Mieneke zijn aanvankelijk bij molenaar Berntsen geweest, en later weer verenigd met de rest van het gezin, die bij Bertus Jansen onderdak had gevonden. Na ongeveer een maand hebben zij hun intrek genomen in een kippenhok. Dit kippenhok en het hondenhok waren de enige bouwsels die de vuurzee hadden overleefd. In september 1944 kwam een nieuwe woning gereed.

Bij de ramp was werkelijk alles van het gezin Giezen in vlammen opgegaan. Om toch een tastbare herinnering te hebben aan hun overleden familieleden, werden hun pasfoto's opgevraagd bij een ministerie in Den Haag. Aan de hand daarvan is een gezamenlijk portret van vader Giezen en zijn twee zoons getekend.

Giezen en zijn zoons staan vermeld op het oorlogsmonument in Beek.

Bron

• Old Ni-js 32, blz. 34, 35 en 63.