Herfkens, Bernardus Mathias

Bernardus Mathias (Thijs) Herfkens werd op 25 april 1776 gedoopt in Zeddam als zoon van Jan Herfkens en Arnolda Stel.

Herfkens was priester van de Hollandse Missie, net als zijn broer Bernardus, zijn neef Rudolphus en zijn heeroom Mathias. Ook de eerste jaren van het priesterschap van zijn neef (oomzegger) Arnoldus vielen nog in de tijd van de Hollandse Missie. Een andere broer van hem was Roelof Herfkens.

Herfkens studeerde in Coesfeld en werd in 1800 in Münster tot priester gewijd. In 1801 was hij kapelaan bij zijn heeroom in Haastrecht. Op de pastorie aldaar woonden ook twee tantes van hem; zusters van zijn heeroom. Kapelaan Herfkens kon bijzonder slecht opschieten met zijn heeroom en tantes. Zijn noemden hun neef een driftkop en al gauw vroeg heeroom overplaatsing aan voor zijn neef.

Aldus was Herfkens van omstreeks 6 juni 1801 tot 1 september 1802 kapelaan in Bodegraven. Vervolgens was hij tot 1807 kapelaan in Sassenheim en tot 1810 in Amersfoort. Daarna trok hij zich uit het openbare leven terug en ging bij zijn familie in Zeddam wonen.

In Zeddam voorzag hij in zijn levensonderhoud door catechismusles te geven en op zondagen de Hoogmis te lezen. Dit was in de tijd van achtereenvolgens de pastoors Beenen, Klein Tünte en Terwindt. Hij had echter geen officiële positie als kapelaan. Dat hij die niet gekregen heeft, lag waarschijnlijk aan hemzelf. Hij was niet geliefd, want hij dronk en bedelde.

Op 30 augustus 1846 overleed hij na een slepende ziekte. Hij werd zeventig jaar. Hij liet boeken, kleren en linnengoed na met een totale waarde van 126 gulden.

Bronnen

• Old Ni-js nr. 58, blz. 42
• Archieven.nl