VVL

Voetbal Vereniging Lengel (VLL)

Geschiedenis

Het begin: LVC

In Lengel werd al voor de tweede wereldoorlog gevoetbald. VVL had dus een voorloper. We weten er weinig over. De naam van deze vereniging was LVC, en dat staat voor Lengelse VoetbalClub. Vermoedelijk werd LVC opgericht in 1932. Het kon tot 1939 standhouden. Gedurende die 7 jaren werd in competitieverband gevoetbald. De voorzitter van dit LVC was dhr. F.Eilers. Ivm een verhuizing verliet, een goed voorzitter, Lengel. Met hem, enkele andere mensen, die ook LVC verlieten. Dit is waarschijnlijk de reden dat in dit jaar de club ophield te bestaan. Ook LVC had een voetbalveld. Dit was de wei van Gasseling aan de hartjensstraat. Door de week was het gewoon een weiland. Zondags volop werk voor vrijwilligers om dit om te toveren in een voetbalveld.

(1933) Het eerste elftal van de Lengelse Voetbalclub L.V.C. in het toenmalige stadion 'De Molshoop': Staand v.l.n.r: w.Giesen, J.Jansen, L.Kuiper,A.Kapelle, B.Kapelle, J.Driever. Zittend v.l.n.r: B.Helmink, G.hesseling, A.Arts, H.Kaak

Na de oorlog:VVL

Toen er vanaf het seizoen 1948/1949 weer gevoetbald werd, was het geen uitzondering dat men met z’n tweeën op een fiets naar de uitwedstrijden reed. Eind mei 1947 werd er een vergadering vastgesteld. Deze vergadering werd de bakermat van ons huidige VVL. De vier heren die de eer toekomt de oprichters van ons VVL te zijn, waren Willem Meijer, Gradus Remmelink, Joep Giesen en Toon Wissink. Tijdens de vergadering werd tot de oprichting van een nieuwe club met naam de naam VVL besloten. Negenentwintig spelers gaven zich op als lid van VVL. Een driekoppig bestuur wilde de schouders er onder zetten; en binnen een jaar de clubinterne organisatie en de inschrijving bij de GVB regelen. Eerste voorzitten van VVL werd Toon Wissink. Secretaris: Gradus Remmelink en penningmeester Bart Voortjes. Dit drietal ging met grote voortvarendheid aan’t werk, en ja hoor, het lukte. Met ingang van het seizoen 48/49 voetbalde VVL in de competitie mee. Het aantal leden was opgelopen tot meer dan 50, en met startte met 3 senioren elftallen en een junioren elftal. Als nieuweling moet je onderaan beginnen. VVL werd ingedeeld in de derde klasse W. VVL stak met kop en schouders boven alle concurrenten uit en werd kampioen! VVL promoveerde dus naar de tweede klasse J. VVL voetbalde nog steeds in hun oude ‘stadion’. De wei moest nog steeds gedeeld worden met de koeien van J. Peters.

22 mei 1949: staand v.l.n.r: J.Jansen, K.Nieling, W.v.Hal, B.v.d.Berg, J.Joling, P.Visser, Scheidsrechter. Zittend v.l.n.r: D.Hunting, J.Giesen, G.Cornielje, G.Arts, J.Arts.

De jaren 50 en 60, rustige tijden

In die jaren veranderde er niet zo veel. De clubkleuren waren en bleven zwart en groen. Midden jaren 50 kreeg VVL zijn eerste kleedaccommodatie met 2 kleedlokalen en een berghok. Er was stromend koud water. Nog een paar jaar later kreeg VVL zijn eerste lichtinstallatie achter ‘’t wapen van bergh’, daar had VVL toen een oefenveld. Vanuit ’t café werd naar dit veld een lange kabel gelegd, waar men een bouwlamp van 2000 W op aansloot. Nu kon er ook uitstekend getraind worden.

Eindelijk een eigen accommodatie

20 jaar na de oprichting kreeg VVL in 1968 zijn eerste echte voetbalveld. Dit is ’t tegenwoordige hoofdveld. Men deed er niet moeilijk over, dat Lengel pas als laatste en negende voetbalclub in bergh van de gemeente een eigen veld kreeg. Op 4 september 1972 volgde de officiële opening van het clubgebouw.

VVL groeit

Met de bouw van de Hangaarts veranderde VVL van een echte dorpsclub tot een club van voetballers uit Lengel en uit de nieuwbouwwijken in ’s-Heerenberg-Oost. De leden uit de Hangaarts verlieten VVL na een aantal jaren. De gaten werden opgevuld door voetballers uit de Tuger en zijn VVL trouw gebleven. Ook de kinderen uit deze wijken kwamen hier voetballen en de invoering van pupillenvoetbal droeg tot ledenaanwas aan. De uitbreiding van het clubgebouw ging snel na subsidietoezegging van de gemeente. Veel vrijwilligers gingen aan het werk. Op 6 oktober 1984 werd het officieel geopend. Jaren werd er om een 2e veld gesmeekt bij de gemeente, en ook een oefenhoek. Heel erg lang onderhandelen en uiteindelijk ging de eerste spade de grond in op 26 oktober 1988. Op 26 augustus 1990 kon het tweede veld in gebruik worden genomen. VVL voelde zich rijk en was een trotse KNVB club.

Tot 1983 een buurtclub

In de tweede klasse zou VVL 18 seizoenen voetballen voordat het weer kampioen werd. Dit gebeurde in het seizoen 1966-1967. Twee jaar hield men het daarna vol in de eerste klasse om vervolgens 2 keer achter elkaar te degraderen. Daarna lukte het om 2 keer achter elkaar te promoveren zodat VVL in 1972-1973 weer in de eerste klasse C voetbalde. VVL degradeerde direct het 1e jaar opnieuw. In de tweede klasse C werd met wisselend succes gevoetbald. In het seizoen 1982-1983 behaalde VVL opnieuw het kampioenschap. Deze promotie was het begin van een successtory.

82/83:1e elftal kampioen: staand v.l.n.r: H.Bannink, J.Kniest, H.Ruikers, F.v.Huet, D.Jansen, T.Jolink, P.Giesen, R.Kemperman, H.Kemperman, J.ten Eykelder, F.Hegeman, F.v.Emden, G.v.Merrebach. Zitten v.l.n.r: J.Meyer, R.Masselink, V.Smit, G.Arts, B.Kemperman, J.Heuvel, F.Arts, B.Kemperman Sr.

1983–1990, de gouden tijden

In het seizoen 1983-1984 moesten we even wennen aan de nieuwe omgeving in de eerste klasse C maar toch behaalde we een 3e plaats. 1984-1985 werd een geweldig seizoen. Niet alleen de titel in de 1e klasse maar ook de afdelingsbeker werd gewonnen. Als debutant in de hoofdklasse behaalde VVL de 2e plaats en promoveerde naar de grote KNVB. Dit was een mijlpaal voor VVL. Vier jaar lang stond VVL in de middenmoot van de vierde klasse. In seizoen 1987-1988, 1988-1989 nestelde VVL zich in de subtop van de vierde klasse. Door een wisselvallig seizoen behaalde VVL toch nog de negende plaats, en de tweede periode. De deur naar de derde klasse bleef echter gesloten door verlies in de nacompetitie. Er volgde een periode van vallen en opstaan. Aan het eind van het seizoen 1993-1994 degradeerde we zelfs naar de eerste klas. Uit het trotse VVL van weleer was weer een gewone afdelingsclub ontstaan. Na 3 degradaties op rij begon VVL in 1995-1996 opnieuw in de 2e klasse C. de derby’s deden stof opwaaien en het ging er soms hard aan toe. In het seizoen 1996-1997 was VVL al voor de laatste 3 wedstrijden kampioen van de 6e klasse F op dat moment was VVL al 20 wedstrijden ongeslagen.

Externe links

http://www.voetbal-clubs.nl/voetbal/vvllengel/ Sjabloon:Onderwerp