Rulof, Josephus Gerhardus

Jozef Rulof (20 februari 1898 - 3 november 1952) was een paragnost, schrijver, schilder, genezer en spreker uit''s-Heerenberg.

Rulof werd geboren in een arm gezin. Als kind maakte hij naar eigen zeggen kennis met een 'geleidegeest' die zich Alcar noemde. In het begin van de jaren twintig vestigde hij zich te Den Haag. Naar eigen zeggen kreeg Rulof, als medium gestuurd door Alcar en andere geleidegeesten, van 1932 tot zijn dood ruim 25 boeken door over het hiernamaals. De bekendste titel daarvan is Een blik in het Hiernamaals. Daarnaast maakte Rulof honderden schilderijen, naar verluidt eveneens onder invloed van verschillende overleden schilders. Op 25 juli 1945 gaf Rulof zijn eerste openbare lezing. Tot zijn dood zou Rulof meer dan 850 lezingen hebben uitgesproken. Een deel hiervan is op geluidsband vastgelegd.

Deze leer bestaat uit:

• kosmologie.
• karma en "oorzaak en gevolg". Fouten uit vorige levens dienen in latere levens goedgemaakt te worden door het verstoorde evenwicht te herstellen. Ook het zelf ondergaan van ziekte, pijn en ongeluk kan een gevolg zijn, waar men zelf de oorzaak van is geweest en kan dienen als een bewustwordingsproces van wat men een ander heeft aangedaan.
• reïncarnatieleer. Hitler was de reïncarnatie van de joodse hogepriester Kajafas.
• Kosmische biologie. De menselijke cel is de oorsprong van al het leven in de kosmos.

De nalatenschap van Rulof wordt beheerd door de stichting Geestelijk Wetenschappelijk Genootschap De Eeuw van Christus, en zijn werken worden geëxploiteerd door stichting Wayti Uitgeverij. Van de schilderijen worden afdrukken gemaakt met een grote kleurenplotter. Een aantal van deze boeken is reeds vertaald in het Duits, Engels en Frans.

Belangrijkste punten in Rulofs leer

Geen dood

Het belangrijkste thema in deze leer is dat er geen dood is. De mens zal sterven wanneer het 'fluïdekoord', dat lichaam en 'geest' met elkaar verbindt, breekt. De 'geest' zal dan het lichaam verlaten en zal terugkeren naar het 'vonkstadium' om te wachten op een nieuwe geboorte, of zij zal een geestelijk bestaanswereld betreden die zal zijn afgestemd op de persoonlijkheid van de overledene.

Zelfmoord

De tijd die een mens te leven heeft staat volgens deze leer vast. Wanneer iemand zelfmoord pleegt zal die zich enkel uit het 'dagbewustzijn' verwijderen. De persoon in kwestie zal dan aan zijn of haar lichaam blijven vastzitten en zal de verrotting van het lichaam bewust meemaken. Deze pijn is onbeschrijfelijk. Wanneer het lichaam volledig is vergaan, zal de zelfmoordenaar zich in een lege wereld kunnen bewegen; hij of zij zal enkel zichzelf horen en zien. Als de 'eigenlijke' tijd van overlijden is gekomen, zal de ziel ofwel naar het 'vonkstadium' terugkeren, of zij zal naar een 'geestelijke bestaanswereld' gaan. Bijvoorbeeld, als iemand op 35-jarige leeftijd zelfmoord pleegt, en deze persoon zou anders 85 jaar zijn geworden, dan zal deze persoon 50 jaar in een lege wereld ronddolen. In het boek De Kringloop der Ziel wordt beschreven wat het hoofdpersonage, Lantos genaamd, meemaakt wanneer deze zelfmoord pleegt. In Vraag en Antwoord maakt Rulof duidelijk dat dit niet gebeurt wanneer iemand zich van het leven berooft op het exacte moment dat het 'zijn tijd is', het is echter pas na de dood bepaalbaar of dit inderdaad het geval geweest is.

Crematie

Volgens Rulof wordt crematie door de 'meesters van gene zijde' verworpen. Hij stelt dat volgens hen crematie een schok en lijden zou veroorzaken voor de overledene. Mensen die afgestemd zijn op een sfeer van licht zullen er in mindere mate last van hebben, maar mensen die zijn afgestemd op een duistere sfeer zullen 'geestelijk verbrand' worden. In het boek Een Blik in het Hiernamaals wordt beschreven wat een overledene volgens Rulof meemaakt bij een crematie.

Karma en Oorzaak en Gevolg

De mens schept karma wanneer hij een moord pleegt; positief karma bestaat niet in Rulofs leer. De moordenaar zal daardoor in een ander leven als vrouw een nieuw leven moeten baren. Oorzaak-Gevolg houdt in dat je in je huidig of in een volgend leven goed moet maken wat je een ander hebt aangedaan (herstellen van de disharmonie die je geschapen hebt; al het andere dan karma).

De Maan en Het Al

De mens zou zijn geboren op de maan. Op de maan zijn de eerste menselijke cellen ontwikkeld tot een visachtig wezen. De ziel van deze menselijke wezens zal dan, via zes tussenplaneten (ook wel bijplaneten genoemd) zijn overgegaan op Mars, waar de mens is geëvolueerd tot een aapachtig wezen. Vervolgens zal de mens dan, weer via zes bijplaneten, 'overgaan' op de Aarde. Er zouden in dit universum 15 planeten zijn waarop leven is of is geweest. Op elk van deze planeten is het leven begonnen als cel, maar elke planeet heeft het leven iets hogerop gestuwd. Als de 'aardse cyclus' van de mens ten einde is, zal de mens verder gaan in een 'geestelijke bestaanssfeer'. Er bestaan zeven hellen en zeven hemelen, door Rulof ook wel 'sferen van licht' genoemd.

Een 'lichtsfeer' wordt bereikt door harmonisch te leven en iets voor anderen te doen. Een sfeer zal het innerlijk van de mens weerspiegelen: wanneer men haat in zich draagt, zal men ook terechtkomen in een sfeer waar alleen maar haatdragende mensen leven. Wanneer het bewustzijn verandert van een mens die in 'duisternis' leeft, zal deze zich stapsgewijs een hogere sfeer eigen kunnen maken. Als men eenmaal de 'zevende lichtsfeer' heeft bereikt, zal de mens overgaan in de 'mentale gebieden' om opnieuw te worden geboren op een stoffelijke planeet in een ander universum, door Rulof 'vierde kosmische graad' genoemd. Daar bestaan zeven planeten en zeven zonnen. Een mens zal ieder van deze zeven planeten beleven. Wanneer de levenscyclus van de mens op de zevende planeet ten einde is, zal de mens aangetrokken worden tot de 'vijfde kosmische graad', daarna tot de zesde en de zevende. Wanneer de 'zevende kosmische graad' volledig is beleefd, zal men in Het Al komen, waar men verder zal leven als een volmaakte godheid.

Lichaam, geest en ziel

De mens bestaat uit een stoffelijk lichaam, een geest en een ziel. De geest bestaat uit dezelfde vorm als het stoffelijk lichaam, maar bestaat uit een ijle, geestelijke substantie. De ziel bestaat uit een stukje pure 'Albron' en fungeert als stuwende kracht, de eigenlijke kern die de mens aanspoort tot evolutie

De geest is met het 'stoflichaam' verbonden door een 'fluïdekoord', een soort navelstreng. Wanneer een mens denkt, zullen gedachten via de zonnevlecht naar de hersenen worden gestuurd, waar ze worden opgevangen en geanalyseerd. De hersenen dienen dus enkel om de gedachten op te vangen en niet als een geheugen; ze zijn slechts een doorgeefluik.

Tweelingzielen

Een tweelingziel wordt in de volksmond wel eens 'de ware' genoemd. Ieder mens heeft een tweelingziel, omdat de 'Albron' zowel vaderschap als moederschap vertegenwoordigt. Man en vrouw vormen dus één geheel. Onze tweelingziel is de cel waarmee we op de maan onze eerste splitsing hebben beleefd: op de maan zijn twee menselijke cellen samengekomen die iets hebben afgescheiden. Die afscheiding heeft zich gesplitst en er zijn opnieuw twee menselijke cellen ontstaan, die kinderen zijn. De kans dat we op Aarde huwen met onze tweelingziel is klein. We zijn al veel te lang op Aarde door ons karma en Oorzaak en Gevolg: door het huwelijk zullen we moeten goedmaken. Toch hebben we in verschillende levens onze tweelingziel al meermalen hebben ontmoet en zal het volgens Rulof kunnen zijn dat deze, zonder dat we het misschien zelf beseffen, in onze nabijheid vertoeft. Het zou kunnen zijn dat onze tweelingziel in een leven onze zoon of dochter is, of een vriend of vriendin, of dat die in wat Rulof het 'Land van het Onbewuste' noemt, wacht op een nieuwe geboorte.

Evolutietheorie

De aap stamt volgens deze leer af van de mens. Mensen en mensapen hebben dus niet, zoals algemeen wordt aangenomen, een gemeenschappelijke voorouder. De eerste levende cellen die op Aarde ontstonden, zijn menselijke cellen geweest. Toen deze cellen stierven, is er uit de verrotting van deze cellen nieuw leven voort gekomen; dit zijn dierlijke cellen geweest. Dit proces heeft zich vele malen herhaald: uit de verrotting van deze dierlijke cellen zijn weer nieuwe cellen ontstaan, enzovoort. De mens is dus ooit een vis- en aapachtig wezen geweest, maar nooit een 'dierlijke' aap. De mens zou de dieren- en plantenwereld altijd vooruit zijn geweest.

Kritiek

Racisme

In zijn leer zet Rulof uiteen dat er op de aarde zeven levensgraden voor het menselijke lichaam zijn. De oerwoudbewoner beschikt over de 'laagste' graad en het blanke ras over de 'hoogste'. (Met 'het blanke ras' bedoelt Rulof niet alleen de mens met een blanke huidkleur, maar onder andere ook Chinezen, Japanners, Indiërs en mensen met een zwarte huidkleur zoals bijvoorbeeld Martin Luther King.) De leer zou niet te gebruiken zijn als basis voor rassendiscriminatie. De aardse cyclus van iedere mens zal in het oerwoud beginnen en via duizenden levens tot het blanke ras evolueren. Dit is te vergelijken met het behalen van een graad in een studie: een student moet zich ook stapsgewijs opwerken tot die bepaalde graad.

Organisaties als het Landelijk Bureau ter bestrijding van Rassendiscriminatie (LBR), het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI), het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), Anne Frank Stichting, de homo-organisatie COC en Skepter zijn van mening dat door deze opvattingen in de leer de leer als racistisch te beschouwen is. Volgelingen van Rulof menen echter dat dit in het licht van de vorige eeuw bekeken moet worden en inmiddels niet meer zo letterlijk genomen moet worden.

Antisemitisme

In het boek De Volkeren der Aarde zouden 'de meesters' een verklaring geven voor onder andere de Tweede Wereldoorlog en Hitler. Volgens Rulof was Hitler in een vorig leven Kajafas, de Joodse hogepriester naar wie Christus werd gebracht na zijn arrestatie in de Hof van Gethsémané. In De Volkeren der Aarde staat dat Kajafas, als Hitler, wroeging kreeg, en de Joden wilde verjagen omdat het Joodse volk Christus vermoordde. Daarin mag volgens de sympathisanten van Rulof echter niet gelezen worden dat hij antisemiet was. In hun visie kan hieruit slechts worden afgeleid dat indien de 'meesters van gene zijde' al iets tegen de Joden zouden hebben, het zou zijn dat zij Christus niet zien als de messias.

De maanlanding

Volgens het boek "Een Blik in het hiernamaals" en "De Kosmologie deel 1" is het onmogelijk om de maan te bereiken met een raket. Bij het zien van de eerste geslaagde maanlanding hielden vele lezers van Rulofs boeken dan ook de adem in. Er gebeurde echter niets. Wayti verwijst door middel van een voetnoot naar een latere uitspraak in het boek "Vraag en Antwoord deel 3", waarin Jozef zegt dat dit uiteindelijk wel mogelijk is. Over deze discrepanties zijn door lezers van Rulofs boeken verschillende theorieën ontwikkeld, waarover nog steeds wordt gedebatteerd.

Bibliografie

• Een Blik in het Hiernamaals
• Zij die terugkeerden uit de dood
• De Kringloop der Ziel
• Zielsziekten van Gene Zijde bezien
• Het Ontstaan van het Heelal
• Tussen Leven en Dood
• De Volkeren der Aarde door Gene Zijde bezien
• Door de Grebbelinie naar het eeuwige leven
• Geestelijke Gaven
• Maskers en Mensen
• Jeus van Moeder Crisje I
• Jeus van Moeder Crisje II
• Jeus van Moeder Crisje III
• Vraag en Antwoord deel 1
• Vraag en Antwoord deel 2
• Vraag en Antwoord deel 3
• Vraag en Antwoord deel 4
• Vraag en Antwoord deel 5
• Vraag en Antwoord deel 6
• 57 Lezingen deel 1
• 57 Lezingen deel 2
• 57 Lezingen deel 3
• De Kosmologie van Jozef Rulof deel 1
• De Kosmologie van Jozef Rulof deel 2
• De Kosmologie van Jozef Rulof deel 3
• De Kosmologie van Jozef Rulof deel 4
• De Kosmologie van Jozef Rulof deel 5
• Het Schilderend Mediumschap van Jozef Rulof

De boeken Vraag en Antwoord bevatten de woordelijke weergave van contactavonden die werden opgenomen op een wire recorder. Deel 1 werd geredigeerd door Jozef Rulof zelf maar deel 2 tot en met 6 bevatten letterlijk het gesproken woord.