Koekoek (bouwkunde)

Een koekoek is in de bouwkunde een constructie die dient om daglicht of frisse lucht toe te laten in donkere ruimten als kelders en zolders. Zo worden er dakkoekoeken en kelderkoekoeken onderscheiden. Een dakkoekoek heeft vaak de vorm van een kleine dakkapel.

Kelderkoekoeken zijn nodig in gebouwen waar de vloer van de begane grond op maaiveldhoogte ligt en de kelderramen zich bijgevolg onder het maaiveld bevinden. In de grond verzonken bakconstructies – de kelderkoekoeken – aan de buitenkant van de kelderramen laten dan licht en lucht toe. Om instromen van water te voorkomen, steken de randen vaak boven het maaiveld uit. De onderkant van een kelderkoekoek is vaak open en gevuld met grind, zodat water dat toch instroomt of inregent kan wegvloeien. Als inbraakbeveiliging en om ongelukken te voorkomen, ligt er over de open bovenkant een diefijzer.

De pastorie in Kilder heeft twee kelderkoekoeken met een diefijzer.

Andere benamingen voor een kelderkoekoek zijn lichtkolk en vossengat. Lange doorgaande kelderkoekoeken worden ook wel wolfskuil genoemd.

Bronnen

• Koekoek (bouwkunde) op Wikipedia
• Koekoek op de encyclopedie van Joost de Vree