Paling

De paling kwam vuistdik voor in de Wetering en werd fanatiek bevist door onder anderen Heini Duplessis (onderwijzer Galamaschool) en Ton Meijer. De Latijnse naam is Anguilla anguilla; andere namen zijn zilverpaling, tochtaal, schieraal en grofaal.

De paling komt sinds 1980 steeds minder vaak voor in alle Nederlandse binnenwateren . De mogelijke oorzaken zijn :

• het wegvangen van de zg glasaaltjes door de beroepsvisserij,
• veranderingen van de golfstroom waarmee de glasaaltjes vanuit de Sargassozee naar Europa komen,
• toxische stoffen zoals dioxine en PCB`s in het water,
• nieuwe predatoren zoals de aalscholver die vele glasaaltjes wegvangt
• parasieten en ziektes.

Recentelijk (begin 21e eeuw)wordt mensen afgeraden paling uit de rivieren te consumeren als gevolg van het stapelen van de genoemde giftige stoffen in het lichaam van de aal. De VWA (Voedsel en Waren Autoriteit) schrijft op 14 maart 2007 het volgende:
"Eten van vette vis, zoals paling, is gezond omdat het zogenaamde omega-3-vetzuren bevat. Het Voedingcentrum adviseert daarom één of twee keer per week vette vis te eten. Uit onderzoek en de risicobeoordeling blijkt dat het voor mensen die paling willen eten verstandig is om te kiezen voor paling die gekweekt is of gevangen is in andere wateren dan de grote rivieren. Consumenten hebben de keuze voor de herkomst van de paling die zij kopen voor een groot deel zelf in de hand. Op etiketten van verpakte paling staat aangegeven uit welk land de paling afkomstig is en of het gaat om wilde of gekweekte paling. Ook bij onverpakte vis is te achterhalen of het gaat om wilde of gekweekte paling. Verkopers van vis zijn namelijk wettelijk verplicht aan te geven waar de vis vandaan komt als de klant daarom vraagt."
Tot slot schrijft de VWA:
"De VWA treedt streng op tegen bedrijven die te vaak de regels niet voldoende naleven of de gezondheid van de consument in gevaar brengen."