Westfalen

Westfalen omvat de noordoostelijke helft van Noordrijn-Westfalen, een van de deelstaten van Duitsland. De steden Dortmund, Münster en Bielefeld zijn belangrijke centra van Westfalen.

In Westfalen wordt onder andere Westfaals gesproken.

De historische streek Westfalen omvat een veel groter gebied, namelijk het hele westelijke deel van het voormalige stamhertogdom Saksen, tussen de Neder-Rijn en de Wezer. De Saksen noemden hun oostelijke gebied Oostfalen. In de Annales regni Francorum worden de bewoners van Oost- en Westfalen voor het eerst vermeld bij de beschrijving van het jaar 784, toen Karel de Grote en zijn oudste zoon Karel ten strijde trokken tegen de Saksen; Karel de Grote tegen de "Ostfalaos" en zijn zoon tegen de "Westfalaos". Het woord fal(ah) betekent gewoon veld of vlakte. Oost- en Westfalen waren dus eerst het oostland en het westland van de Saksen. De term Oostfalen is later in onbruik geraakt.

Sinds 1180 was er een hertogdom Westfalen. De waardigheid van hertog werd gedragen door de aartsbisschop en keurvorst van Keulen. Aan het einde van de 18e eeuw had deze alleen nog de feitelijke macht in een klein gebied met de huidige districten Olpe en Hochsauerlandkreis.

In 1500, bij de indeling van het Heilige Roomse Rijk in een aantal kreitsen, werd de Westfaalse Kreits het hele gebied ten oosten van de Bourgondische Kreits. Het bevatte de gebieden van de prinsbisdommen Münster en Luik, en alle tussenliggende kleinere vorstendommen. Aanvankelijk was ook het sticht Utrecht ingedeeld bij de Westfaalse Kreits.

De in 1648 tussen Spanje en de Republiek gesloten Vrede van Münster betekende ook een einde aan de oorlogshandelingen in het land van Bergh.

In 1807 stichtte Napoleon het koninkrijk Westfalen, dat gedeeltelijk wel en gedeeltelijk niet het vroegere grote Westfalen omvatte, met daarbij grote delen van de huidige bondslanden Nedersaksen, Hessen en Saksen-Anhalt.

In 1815 werd het zuidwestelijke deel van dat koninkrijk toegewezen aan Pruisen. Sindsdien wordt de naam Westfalen meer en meer enkel nog gebruikt voor deze Pruisische provincie Westfalen. Karel Anton van Hohenzollern-Sigmaringen, graaf van Bergh was van 1863 tot 1871 militairgouverneur van Westfalen en de aangrenzende Rijnprovincie. Westfalen ging in 1946 op in de bondsstaat Noordrijn-Westfalen.

Uit Westfalen trokken in vroegere eeuwen veel jonge mannen richting het westen, om in gewesten als Holland, Utrecht en Zeeland een toekomst op te bouwen. Een aantal van hen bleven echter steken in Bergh, waar ze uiteindelijk ook een gezin gingen stichten.