Molen Volharding

In 1854 is er een verzoek van J.H. Hermans om te Vinkwijk een korenmolen op te mogen richten. Om nog onduidelijk redenen is dit verzoek afgewezen. In 1890 hebben de heren Hendrikkus Porskamp en Gradus Berendsen een verzoek ingediend om een windkorenmolen en brood- en beschuitbakkerij op te richten in de Vinkwijk op sectie C nr 218. Deze kreeg de naam De Volharding. Het is een zogenaamde beltmolen. Het bouwjaar van de molen is 1891 en hij heeft een belthoogte van drie meter. De ronde stenen romp heeft een houten kap afgedekt met dakleer. De molen had twee koppelstenen, waarvan er een naast de aandrijving door de wind ook een (onderaandrijving) van een electromotor had. De molen heeft tot ongeveer 1920 een houten as gehad. Deze werd toen vervangen door een gietijzeren as van 4,40 meter lang. Deze as is in 1897 gegoten bij Penn en Baduin te Dordrecht. Uit welke molen deze as komt is nog onbekend. Tevens heeft de molen tot 1940 houten roeden gehad. Dit zijn de hoofdbalken van het wiekenkruis. De binnenroede is in 1939 gebroken, waarna men verder maalde op de motor. In 1941 is de molen onttakeld, wat wil zeggen dat het wiekenkruis en de staart verwijderd werden. De molen werd in de jaren zestig gekocht door Th. van Remmen. Het was zijn wens om de molen weer draai- en maalvaardig te maken. In 1969 werd de kap weer gerestaureerd, waarna in 1979 de molen weer volledig draai- en maalvaardig werd opgeleverd. De fa. Beckers heeft het ijzeren wiekenkruis met roeden gemaakt, datoud-Hollands is opgehekt. De vlucht is 20,50 meter. Verder bestaat de molen uit drie verdiepingen naast de begane grond:

1- verdieping de "Maalzolder"
2- verdieping de "Steenzolder" ( 1 koppel blauwe stenen + 1 koppel kunststenen)
3- verdieping de "Kapzolder" ( Kruiwerk met neuten )

Molens op de site van de Heemkundekring

• Berghse molens.