Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Gerritsen, Andreas Johannes: verschil tussen versies
k (→Bronnen: cat) |
(Foto en aanvullingen uit genoemde bronnen) |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
− | '''Andreas Johannes Gerritsen''' werd op 17 juli [[1902]] geboren in [[Beek]] als zoon van Hendrikus Gerritsen en Theodora Leijzer. Hij was een neef van [[Gerritsen, Petrus Hendricus|Piet Gerritsen]]. | + | [[Bestand: Pater Dries Gerritsen.jpg|right|thumb|400px|'''Pater Dries Gerritsen (met witte bord) in Tamarin, Suriname]] |
+ | '''Andreas Johannes''' (Dries) '''Gerritsen''' werd op 17 juli [[1902]] geboren in [[Beek]] als zoon van Hendrikus Gerritsen en Theodora Leijzer. Hij was een neef van [[Gerritsen, Petrus Hendricus|Piet Gerritsen]]. | ||
− | Dries trad toe tot de orde van de Redemporisten | + | Dries trad toe tot de orde van de Redemporisten en werd uitgezonden naar Suriname. In deze, toen nog, Nederlandse kolonie was het katholieke missiewerk in [[1865]] toegewezen aan de Nederlandse Redemptoristen. In [[1931]] werd er in Tamarin, een dorp aan de rivier de Cottica in het uiterste noordoosten van Suriname, een missiepost opgericht. Pater Gerritsen werd daar tot pastoor benoemd. De lokale bevolking bestond uit afstammelingen van Afrikaanse slaven, die toen nog Boslandcreolen werden genoemd, maar tegenwoordig als Marrons worden aangeduid. Naast pastoor was pater Gerritsen in Tamarin ook directeur van een jongensinternaat en directeur van een houtzagerij. |
− | + | Op latere leeftijd werd hij pastoor van de Bonefaciusparochie in de hoofdstad Paramaribo. Waarschijnlijk was dit in of kort voor [[1966]], want in dat jaar werd hij, onder de vermelding "oud-pastoor van Tamarin'', benoemd tot [[Onderscheidingen#Orde van Oranje-Nassau (1892)|Ridder in de Orde van Oranje-Nassau]]. | |
+ | |||
+ | In Paramaribo werd hij in de nacht van 7 op 8 maart [[1973]] in zijn eigen pastorie het slachtoffer van een [[Moord|roofmoord]]. Een collega vond hem met een bloedende hoofdwond, waarna hij met spoed naar het academisch ziekenhuis werd overgebracht. De hulp mocht niet meer baten, want een paar uur later overleed hij. | ||
Dries Gerritsen werd op 10 maart in Paramaribo begraven. Een week later werd er in de [[St. Martinus Beek|Martinuskerk]] in Beek een herdenkingsmis voor hem gevierd. | Dries Gerritsen werd op 10 maart in Paramaribo begraven. Een week later werd er in de [[St. Martinus Beek|Martinuskerk]] in Beek een herdenkingsmis voor hem gevierd. | ||
Regel 10: | Regel 13: | ||
In 1973 was Suriname nog een Nederlandse kolonie. Het land werd in [[1975]] onafhankelijk. | In 1973 was Suriname nog een Nederlandse kolonie. Het land werd in [[1975]] onafhankelijk. | ||
− | + | ||
− | | | + | == Krantenberichten == |
− | + | Klik op onderstaande afbeeldingen voor een vergroting. | |
− | + | <gallery> | |
− | + | Bestand:Gerritsen 19660429 AdC.jpg|''Amigoe di Curaçao'' van 29 april 1966 | |
+ | Bestand:Gerritsen 19730903 Vrije Stem.jpg|''Vrije Stem'' van 9 maart 1973 | ||
+ | Bestand:Gerritsen 19730309 Tijd.jpg|''De Tijd'' van 9 maart 1973 | ||
+ | Bestand:Gerritsen 19730314 Tijd.jpg|''De Tijd'' van 14 maart 1973 | ||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
== Bronnen == | == Bronnen == | ||
*[[Bevolkingsregister|Bevolkingsregister Bergh]] | *[[Bevolkingsregister|Bevolkingsregister Bergh]] | ||
*[[Old Ni-js 077|Old Ni-js nr. 77]], blz. 26 | *[[Old Ni-js 077|Old Ni-js nr. 77]], blz. 26 | ||
*[http://www.delpher.nl Delpher] | *[http://www.delpher.nl Delpher] | ||
+ | *''De Vraagbaak. Almanak voor Suriname 1955'', blz. 191-193, A. van Eyck, Paramaribo (1954) op de [http://www.dbnl.org digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren] | ||
+ | *Tamarin op de [http://en.wikipedia.org Engelstalige Wikipedia] | ||
− | [[Categorie:Religieuzen Beek]] [[Categorie:Redemptoristen]] [[Categorie:Indiëgangers religieuzen]] [[Categorie:West-Indiëgangers]] [[Categorie:Moord]] | + | [[Categorie:Religieuzen Beek]] [[Categorie:Redemptoristen]] [[Categorie:Indiëgangers religieuzen]] [[Categorie:West-Indiëgangers]] [[Categorie:Orde van Oranje-Nassau]] [[Categorie:Moord]] |
Versie van 19 mrt 2016 om 10:49
Andreas Johannes (Dries) Gerritsen werd op 17 juli 1902 geboren in Beek als zoon van Hendrikus Gerritsen en Theodora Leijzer. Hij was een neef van Piet Gerritsen.
Dries trad toe tot de orde van de Redemporisten en werd uitgezonden naar Suriname. In deze, toen nog, Nederlandse kolonie was het katholieke missiewerk in 1865 toegewezen aan de Nederlandse Redemptoristen. In 1931 werd er in Tamarin, een dorp aan de rivier de Cottica in het uiterste noordoosten van Suriname, een missiepost opgericht. Pater Gerritsen werd daar tot pastoor benoemd. De lokale bevolking bestond uit afstammelingen van Afrikaanse slaven, die toen nog Boslandcreolen werden genoemd, maar tegenwoordig als Marrons worden aangeduid. Naast pastoor was pater Gerritsen in Tamarin ook directeur van een jongensinternaat en directeur van een houtzagerij.
Op latere leeftijd werd hij pastoor van de Bonefaciusparochie in de hoofdstad Paramaribo. Waarschijnlijk was dit in of kort voor 1966, want in dat jaar werd hij, onder de vermelding "oud-pastoor van Tamarin, benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
In Paramaribo werd hij in de nacht van 7 op 8 maart 1973 in zijn eigen pastorie het slachtoffer van een roofmoord. Een collega vond hem met een bloedende hoofdwond, waarna hij met spoed naar het academisch ziekenhuis werd overgebracht. De hulp mocht niet meer baten, want een paar uur later overleed hij.
Dries Gerritsen werd op 10 maart in Paramaribo begraven. Een week later werd er in de Martinuskerk in Beek een herdenkingsmis voor hem gevierd.
De dader werd gepakt. Volgens de Surinaamse krant Vrije Stem van 24 augustus 1973 was het een 19-jarige schilder die als jongen misdienaar was geweest in de Bonefaciuskerk. Hij had geldproblemen en omdat hij de pastorie nog goed kende, dacht daar gemakkelijk zijn slag te kunnen slaan. Anders dan hij had verwacht, was pater Gerritsen nog niet naar bed. Bij de onverwachte ontmoeting sloeg hij de pater neer met een stuk hout dat hij bij zich had, zo zei hij bij zijn verhoor, omdat hij dacht dat er een waakhond in de pastorie was. De buit was 45 Surinaamse gulden en een radio-cassetterecorder. De dader heeft schuld bekend en werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest.
In 1973 was Suriname nog een Nederlandse kolonie. Het land werd in 1975 onafhankelijk.
Krantenberichten
Klik op onderstaande afbeeldingen voor een vergroting.
Bronnen
- Bevolkingsregister Bergh
- Old Ni-js nr. 77, blz. 26
- Delpher
- De Vraagbaak. Almanak voor Suriname 1955, blz. 191-193, A. van Eyck, Paramaribo (1954) op de digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren
- Tamarin op de Engelstalige Wikipedia