Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Wichman I van Hamaland: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Wichman I van Hamaland''' was de vierde graaf van Hamaland. Hij was waarschijnlijk een zoon van Meginhard I, maar hierover besta...') |
k (interne link) |
||
Regel 8: | Regel 8: | ||
*''Het oude Hameland'' door S. Dijkstra, uitgave in eigen beheer, Gendringen (1953), blz. 34 | *''Het oude Hameland'' door S. Dijkstra, uitgave in eigen beheer, Gendringen (1953), blz. 34 | ||
*[http://nl.wikipedia.org/wiki/Hamaland Hamaland] op Wikipedia | *[http://nl.wikipedia.org/wiki/Hamaland Hamaland] op Wikipedia | ||
− | *''Oorkondenboek der Graafschappen Gelre en Zutfen | + | *''[[Oorkondenboek der Graafschappen Gelre en Zutfen]], deel 1, blz. 45–48 |
[[Categorie:Graven van Hamaland]] | [[Categorie:Graven van Hamaland]] |
Versie van 10 aug 2018 om 09:26
Wichman I van Hamaland was de vierde graaf van Hamaland. Hij was waarschijnlijk een zoon van Meginhard I, maar hierover bestaat geen zekerheid. Hij trad ergens in de eerste helft van de negende eeuw aan.
Wichman I wordt in november 855 genoemd in een akte, waarmee een zekere Folckerus een groot aantal goederen schonk aan de abdij van Werden (die in 799 was gesticht door Ludger). Een aantal van deze goederen lag in het graafschap van Wichman: in pago Hamulande in comitatu Wigmanni. Uit de opsomming valt op te maken dat Wichman ook de gouwen Feluwa en Flethetti bestuurde. Feluwa is de Veluwe en Flethetti was een aangrenzende gouw rond Amersfoort aan weerszijden van de Eem. Dit verklaart de formulering in pago Hamulande in comitatu Wigmanni: de gouw Hamaland in het graafschap van Wichman.
Een aantal jaren na de akte van Folker werd Wichman opgevolgd door zijn zoon Meginhard. Een jongere zoon die eveneens Wichman heette, staat te boek als Wichman II van Hamaland, maar hij is geen regerend graaf van Hamaland geweest.
Bronnen
- Het oude Hameland door S. Dijkstra, uitgave in eigen beheer, Gendringen (1953), blz. 34
- Hamaland op Wikipedia
- Oorkondenboek der Graafschappen Gelre en Zutfen, deel 1, blz. 45–48