Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Schutterij Wilhelmina: verschil tussen versies
(→Na de oorlog) |
|||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
===Oprichting=== | ===Oprichting=== | ||
| − | + | [[Bestand:Parade van Schutterij Wilhelmina kermis 1933.jpg|350px|thumb|right|'''De schutterij tijdens een parade met de kermis in 1933]] | |
| − | [[ | ||
In het jaar 1899 werd op initiatief van de heren Willem Berendsen en Theodorus te Wiel tot oprichting van de huidige schutterij overgegaan. De naam Wilhelmina werd gekozen naar het toen negenjarige prinsesje, de hoop van vorstenhuis en vaderland. De koninklijke goedkeuring werd verkregen op 6 augustus 1889 op basis van de opgestelde statuten. De vereniging telde toen 25 leden. Het eerste bestuur bestond uit de heren Bernard Terhorst, Piet Dijker en de twee eerder genoemde initiatiefnemers. Al snel merkte men de aanwezigheid van de schutterij door een betere organisatie van de jaarlijkse feesten en kermis. Folklore en plaatselijke oude gebruiken werden gehandhaafd of in ere hersteld. Zo opende een zekere Jan Wittenhorst jarenlang de kermis met een roffelende oude trom bij een rondgang door het dorp. Bernard Terhorst trad op als eerste commandant van de schutterij. Zijn opvolgers tot de [[Tweede Wereldoorlog]] waren Beernd Thus, Augus Ketelaar, Willem Thomassen, Hent Dijker, Beernd Hessling en Everhard Venes. Laatstgenoemde persoon reorganiseerde de schutterij in zijn huidige vorm. Het oude teken van de commandant (speer en wimpel) werd vervangen door een sabel. Ook de officieren kregen een sabel en de schutters kregen een uniform; een platte pet, een witte broek en een gele sjerp. | In het jaar 1899 werd op initiatief van de heren Willem Berendsen en Theodorus te Wiel tot oprichting van de huidige schutterij overgegaan. De naam Wilhelmina werd gekozen naar het toen negenjarige prinsesje, de hoop van vorstenhuis en vaderland. De koninklijke goedkeuring werd verkregen op 6 augustus 1889 op basis van de opgestelde statuten. De vereniging telde toen 25 leden. Het eerste bestuur bestond uit de heren Bernard Terhorst, Piet Dijker en de twee eerder genoemde initiatiefnemers. Al snel merkte men de aanwezigheid van de schutterij door een betere organisatie van de jaarlijkse feesten en kermis. Folklore en plaatselijke oude gebruiken werden gehandhaafd of in ere hersteld. Zo opende een zekere Jan Wittenhorst jarenlang de kermis met een roffelende oude trom bij een rondgang door het dorp. Bernard Terhorst trad op als eerste commandant van de schutterij. Zijn opvolgers tot de [[Tweede Wereldoorlog]] waren Beernd Thus, Augus Ketelaar, Willem Thomassen, Hent Dijker, Beernd Hessling en Everhard Venes. Laatstgenoemde persoon reorganiseerde de schutterij in zijn huidige vorm. Het oude teken van de commandant (speer en wimpel) werd vervangen door een sabel. Ook de officieren kregen een sabel en de schutters kregen een uniform; een platte pet, een witte broek en een gele sjerp. | ||
Versie van 24 mrt 2023 om 15:03
Schutterij Wilhelmina opgericht in 1889 en is een van de jongste schutterijen in de oud-gemeente Bergh.
Inhoud
Geschiedenis
Het is bekend dat er reeds voor het oprichtingsjaar in 1889 er in Azewijn al het schuttersvermaak werd beoefend, zij het in primitieve vorm. Als bewijs hiervan moge gelden dat in het begin van de twintigste eeuw een vaandel werd gebruikt, waarvan de koperen spits uit de zeventiende eeuw afkomstig was. Het vaandel bevatte de initialen A.B. (Aleida Bouwman), waarschijnlijk de milde geefster. Enkele jongelui, verenigd in Azewijns Gezelschap, hielden zich in die dagen bezig met het koningschieten tijdens de kermis. Dit was waarschijnlijk ook de enige activiteit. Een trom met als opschrift Azewijns Gezelschap is nog tot in de negentiende eeuw bij de schutterij gebruikt. Langzamerhand groeide het verlangen om een goed geregelde schutterij te bezitten.
Oprichting
In het jaar 1899 werd op initiatief van de heren Willem Berendsen en Theodorus te Wiel tot oprichting van de huidige schutterij overgegaan. De naam Wilhelmina werd gekozen naar het toen negenjarige prinsesje, de hoop van vorstenhuis en vaderland. De koninklijke goedkeuring werd verkregen op 6 augustus 1889 op basis van de opgestelde statuten. De vereniging telde toen 25 leden. Het eerste bestuur bestond uit de heren Bernard Terhorst, Piet Dijker en de twee eerder genoemde initiatiefnemers. Al snel merkte men de aanwezigheid van de schutterij door een betere organisatie van de jaarlijkse feesten en kermis. Folklore en plaatselijke oude gebruiken werden gehandhaafd of in ere hersteld. Zo opende een zekere Jan Wittenhorst jarenlang de kermis met een roffelende oude trom bij een rondgang door het dorp. Bernard Terhorst trad op als eerste commandant van de schutterij. Zijn opvolgers tot de Tweede Wereldoorlog waren Beernd Thus, Augus Ketelaar, Willem Thomassen, Hent Dijker, Beernd Hessling en Everhard Venes. Laatstgenoemde persoon reorganiseerde de schutterij in zijn huidige vorm. Het oude teken van de commandant (speer en wimpel) werd vervangen door een sabel. Ook de officieren kregen een sabel en de schutters kregen een uniform; een platte pet, een witte broek en een gele sjerp.
Tweede Wereldoorlog
Zoals met alles en iedereen het geval was tijdens de bezettingsjaren, was ook de schutterij gedoemd haar activiteiten te staken. Omdat de naam Wilhelmina door de Duitsers verboden was, werd deze op papier opgedoekt. Op 2 mei 1940 kwam men voor het laatst bij elkaar. De volgende bijeenkomst was op 13 mei 1945. In de oorlog hadden twee leden het leven verloren: Alphons Otten en Piet Jansen. De bestuursleden Dorus Lensing, Leo Kempers, Evert Ketelaar, Alwies Helmes, Johan Hooijman, Fons te Wiel en Beernd te Boekhorst kwamen weer bij elkaar om te trachten de vereniging nieuw leven in te blazen. Dat iedereen de schutterij een warm hart toe droeg blijkt uit het feit dat men toen startte met honderd leden.
Na de oorlog
Wegens het zestig jarig bestaan van de schutterij mocht de vereniging in 1950 voor de eerste keer een concour organiseren. Er ontstond bij diverse leden het verlangen om in een tamboerkorps een functie te vervullen. In 1951 ontstond dan ook het tamboerkorps als onderdeel van de schutterij.
In 1959 werd het zeventig jarig bestaan gevierd met een schuttersconcours. Het toenmalige bestuur bestond uit Dorus Lensing, Theed Tiggelovend, Cor Berntsen, Joep Meijer, Bennie Messing, Jan Cornielje en Be Welling.
In 1969 werd er wederom een schuttersconcour gehouden wegens het tachtig jarig jubileum. Er deden maar liefst 22 schutterijen mee. In het toenmalige bestuurd werden Joep Meijer en Be Welling vervangen door Jan Hansen en Theo Sluiter.
Het negentig jarig bestaand van de schutterij in 1979 werd pas in 1981 herdacht met een schuttersconcour door een overvolle agenda van de federatie.
Het honderd jarig bestaan werd in 1989 groots gevierd. Voor de financiering daarvan werden enkele jaren Old-Timer shows gehouden in de wei van Hooijman. De organisatie hiervan lag voornamelijk in handen van Jan Sluiter en Huub Geerling. Dit was hun grote verdienste voor de schutterij. Op de jubileum dag, 20 augustus 1989, was het prachtig weer. Het feest begon met een heilige mis met pastoor Van Hal in de feesttent. 's Avonds was er een groot feest ter ere van de jubilerende schutterij. Cor Berntsen, toen voorzitter, kreeg toen een koninklijke onderscheiden wegens verdiensten aan de schutterij en voor andere verenigingen.
Voorzitters
- 1981-1990: Cor Berntsen
- 1990-1996: Jan Sluiter
- 1996-2001: Wim Hermsen
- 2001-20??: Bennie Thomassen
- ??-heden: Marco Helmes
