Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Willem IV van den Bergh: verschil tussen versies
(Interne link Frederik van den Bergh) |
|||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
*Magdalena geb Huis Bergh 1-8-1557, overleden 1579 (was misschien verloofd met de koning van Zweden) | *Magdalena geb Huis Bergh 1-8-1557, overleden 1579 (was misschien verloofd met de koning van Zweden) | ||
*[[Herman van den Bergh|Herman]] | *[[Herman van den Bergh|Herman]] | ||
| − | *Frederik | + | *[[Frederik van den Bergh|Frederik]] |
*[[Oswald van den Bergh|Oswald]] | *[[Oswald van den Bergh|Oswald]] | ||
*Wilhelmina 1562-1591 | *Wilhelmina 1562-1591 | ||
Versie van 13 mrt 2010 om 17:44
Graaf Willem IV was een zoon van graaf Oswald II van den Bergh (1508 -1546) en Elisabeth van Dorth (1505-1545). Hij trouwde op 11 november 1556 te Meurs met Maria van Nassau (1539-1599), de oudste zuster van prins Willem van Oranje. Uit dit huwelijk werden 16 kinderen geboren.
- Magdalena geb Huis Bergh 1-8-1557, overleden 1579 (was misschien verloofd met de koning van Zweden)
- Herman
- Frederik
- Oswald
- Wilhelmina 1562-1591
- Elisabeth 1563-1572
- Joost 1565-1600
- Adam
- Juliana ca 1571-1591
- Adolf
- Lodewijk
- Hendrik
- Caharina
- Anna
- Elisabeth
- Charlotta
Bij de dood van graaf Willem (1586) waren er nog 13 in leven.
Willem IV en zijn zoons speelden een belangrijke rol in de Tachtigjarige Oorlog. De politiek van de Spaanse koning Filips II in de Nederlanden schaadde zijn belangen. Daarenboven viel het vasthouden aan het katholieke geloof niet in goede aarde. Hij tekende samen met 200 andere edelen in 1566 het Smeekschrift der Edelen. Toen de koning adel en burgerij hierop niet tegemoetkwam brak de Tachtigjarige Oorlog uit. Willem van den Bergh bevocht het leger van Filips met wisselend succes. Net als Willem van Oranje vluchtte hij naar Duitsland om aan de Spaanse troepen onder Alva te ontkomen.
In 1572 had hij een hoofdrol in Oranje's tweede invasie; voor de prins van Oranje veroverde hij eerst de steden Doetinchem en Zutphen, om daarna door te stoten naar Zwolle en Kampen (op 11 augustus ingenomen) en Steenwijk.
Na de Pacificatie van Gent in 1576 keerde hij terug naar de Nederlanden. Hij hoopte stadhouder van Gelderland te kunnen worden, omdat een deel van de Nederlanden in handen van de opstandelingen was. Tot zijn spijt kreeg zijn zwager Jan van Nassau, dus de broer van Willem van Oranje en zijn vrouw Maria van Nassau, deze post in 1578. Uit onvrede zocht Willem contact met Alexander Farnese, de hertog van Parma, hij had besloten de koning te dienen en wilde onderhandelen. In 1581 bedankte Jan van Nassau voor het stadhouderschap, waardoor Willem van den Bergh alsnog deze functie kreeg.
Intussen gingen de geheime onderhandelingen met Parma door. Het verraad kwam in 1583 aan het licht en de Staten lieten hem samen met zijn vrouw Maria van Nassau gevangenzetten, maar door toedoen van haar broer, Willem van Oranje kwamen ze wegens gebrek aan bewijs weer snel vrij. Van den Bergh, de belangrijkste edelman in Gelre, liep daarna alsnog over. Vier van zijn zoons, graaf Herman (1558-1611), graaf Frederik (1559-1618), graaf Oswald III en graaf Hendrik van den Bergh (1573-1638) zouden belangrijke militaire posities gaan bekleden in het leger onder de Spaanse Kroon.
