Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Gerritsen, Andreas Johannes: verschil tussen versies
k (typo) |
k (kolonie) |
||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
De dader werd gepakt. Volgens de Surinaamse krant ''Vrije Stem'' van 24 augustus 1973 was het een 19-jarige schilder die als jongen misdienaar was geweest in de Bonefaciuskerk. Hij had geldproblemen en omdat hij de pastorie nog goed kende, dacht daar gemakkelijk zijn slag te kunnen slaan. Anders dan hij had verwacht, was pater Gerritsen nog niet naar bed. Bij de onverwachte ontmoeting sloeg hij de pater neer met een stuk hout dat hij bij zich had, zo zei hij bij zijn verhoor, omdat hij dacht dat er een waakhond in de pastorie was. De buit was 45 Surinaamse gulden en een radio-cassetterecorder. De dader heeft schuld bekend en werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest. | De dader werd gepakt. Volgens de Surinaamse krant ''Vrije Stem'' van 24 augustus 1973 was het een 19-jarige schilder die als jongen misdienaar was geweest in de Bonefaciuskerk. Hij had geldproblemen en omdat hij de pastorie nog goed kende, dacht daar gemakkelijk zijn slag te kunnen slaan. Anders dan hij had verwacht, was pater Gerritsen nog niet naar bed. Bij de onverwachte ontmoeting sloeg hij de pater neer met een stuk hout dat hij bij zich had, zo zei hij bij zijn verhoor, omdat hij dacht dat er een waakhond in de pastorie was. De buit was 45 Surinaamse gulden en een radio-cassetterecorder. De dader heeft schuld bekend en werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest. | ||
| − | + | Suriname maakte in 1973 nog deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. De aanduiding kolonie was rond [[1920]] komen te vervallen en sinds [[1954]] waren Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen gelijkwaardige delen van het Koninkrijk. Suriname werd in [[1975]] onafhankelijk. | |
== Krantenberichten == | == Krantenberichten == | ||
Versie van 30 mrt 2016 om 15:21
Andreas Johannes (Dries) Gerritsen werd op 17 juli 1902 geboren in Beek als zoon van Hendrikus Gerritsen en Theodora Leijzer. Hij was een neef van Piet Gerritsen.
Dries trad toe tot de orde van de Redemporisten en werd uitgezonden naar Suriname. In deze, toen nog, Nederlandse kolonie was het katholieke missiewerk in 1865 toegewezen aan de Nederlandse Redemptoristen. In 1931 werd er in Tamarin, een dorp aan de rivier de Cottica in het uiterste noordoosten van Suriname, een missiepost opgericht. Pater Gerritsen werd daar tot pastoor benoemd. De lokale bevolking bestond uit afstammelingen van Afrikaanse slaven, die toen nog Boslandcreolen werden genoemd, maar tegenwoordig als Marrons worden aangeduid. Naast pastoor was pater Gerritsen in Tamarin ook directeur van een jongensinternaat en directeur van een houtzagerij.
Op latere leeftijd werd hij pastoor van de Bonefaciusparochie in de hoofdstad Paramaribo. Waarschijnlijk was dit in of kort voor 1966, want in dat jaar werd hij, onder de vermelding "oud-pastoor van Tamarin", benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
In Paramaribo werd hij in de nacht van 7 op 8 maart 1973 in zijn eigen pastorie het slachtoffer van een roofmoord. Een collega vond hem met een bloedende hoofdwond, waarna hij met spoed naar het academisch ziekenhuis werd overgebracht. De hulp mocht niet meer baten, want een paar uur later overleed hij.
Dries Gerritsen werd op 10 maart in Paramaribo begraven. Een week later werd er in de Martinuskerk in Beek een herdenkingsmis voor hem gevierd.
De dader werd gepakt. Volgens de Surinaamse krant Vrije Stem van 24 augustus 1973 was het een 19-jarige schilder die als jongen misdienaar was geweest in de Bonefaciuskerk. Hij had geldproblemen en omdat hij de pastorie nog goed kende, dacht daar gemakkelijk zijn slag te kunnen slaan. Anders dan hij had verwacht, was pater Gerritsen nog niet naar bed. Bij de onverwachte ontmoeting sloeg hij de pater neer met een stuk hout dat hij bij zich had, zo zei hij bij zijn verhoor, omdat hij dacht dat er een waakhond in de pastorie was. De buit was 45 Surinaamse gulden en een radio-cassetterecorder. De dader heeft schuld bekend en werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest.
Suriname maakte in 1973 nog deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. De aanduiding kolonie was rond 1920 komen te vervallen en sinds 1954 waren Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen gelijkwaardige delen van het Koninkrijk. Suriname werd in 1975 onafhankelijk.
Krantenberichten
Klik op onderstaande afbeeldingen voor een vergroting.
Amigoe di Curaçao van 29 april 1966
Vrije Stem van 9 maart 1973
De Tijd van 9 maart 1973
De Tijd van 14 maart 1973
Bronnen
- Bevolkingsregister Bergh
- Old Ni-js nr. 77, blz. 26
- Delpher
- De Vraagbaak. Almanak voor Suriname 1955, blz. 191-193, A. van Eyck, Paramaribo (1954) op de digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren
- Tamarin op de Engelstalige Wikipedia
