Bisselink, Wilhelmus Everhardus

Wilhelmus Everhardus (Wim) Bisselink werd op 8 mei 1920 geboren in Braamt als zoon van Arnoldus Bisselink en Johanna Elisabeth Elshof. Hij was een broer van Arnold Bisselink.

Soldaat in mei 1940

Bisselink werd op 23 oktober 1939 als gewoon dienstplichtige van de lichting 1940 ingelijfd bij het 8e Regiment Infanterie. Dit was nádat het Nederlandse leger in augustus 1939 vanwege de oorlogsdreiging werd gemobiliseerd. Hij werd ingedeeld bij het depotbataljon, het onderdeel waar rekruten hun opleiding krijgen. Op 2 januari 1940 werd hij overgeplaatst naar het depotbataljon van het 19e Regiment Infanterie (19 RI), dat merendeels bestond uit oudere dienstplichtigen die eerder hun militaire dienst bij 8 RI hadden vervuld. Hier kreeg hij op 20 januari twee dagen licht arrest, omdat hij "niet onder zijn krib geveegd [had] (in tijd van oorlog)". Dit betekende dat hij 's avonds na de dienst de kazerne niet mocht verlaten. Op 20 maart keerde hij terug naar het depotbataljon van 8 RI.

De reden voor zijn tijdelijke overplaatsing wordt niet vermeld, maar mogelijk had dit te maken met zijn opleiding tot gasontsmetter. Dit was een functie binnen de gasdienst, waar daartoe opgeleide militairen onder leiding van een gasofficier een aanval met gifgas moesten detecteren en zo nodig met gas besmette militairen moesten behandelen. Na de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog is gifgas in de Tweede Wereldoorlog niet meer ingezet, maar dat wist men in 1940 nog niet. Toch lijkt het erop dat de kans op een gifgasaanval laag werd ingeschat, want op 27 maart werd Bisselink als gewoon geweerschutter ingedeeld bij de 3e compagnie van het 3e bataljon (3-III-8 RI).

8 RI was tijdens de meidagen van 1940 het regiment dat de Grebbeberg verdedigde tegen de Duitse invallers. Bisselink werd al op 11 mei vermist. Het bleek dat hij door de Duitsers als krijgsgevangene was overgebracht naar het gevangenenkamp Stalag II-A. Zijn registratienummer als krijgsgevangene was 30635. Stalag staat voor Stammlager of voluit Mannschaftsstamm- und Straflager, een krijgsgevangenenkamp voor manschappen en onderofficieren. Stalag II-A lag bij Neubrandenburg in het noorden van het huidige Bundesland Mecklenburg-Voor-Pommeren. Op 20 juni 1940 keerde hij terug uit krijgsgevangenschap en kon die dag met groot verlof naar huis terugkeren.

Na de oorlog

In september 1944 bevond Bisselink zich mogelijk buiten bezet Nederland. Volgens zijn staat van dienst meldde hij zich op 7 september aan bij de Binnenlandse Strijdkrachten (BS), die twee dagen eerder waren opgericht. Nederland was toen nog geheel bezet. Op 12 september was Mesch in Zuid-Limburg de eerste Nederlandse plaats die bevrijd werd. Bisselink was dus mogelijk in bevrijd België, maar het kan ook zijn dat hij zich die dag officieel (voor zover dat mogelijk was) aansloot bij het verzet. De BS waren uit het verzet gevormd en konden pas ná de bevrijding naarbuiten treden. Over Bisselinks eventuele deelname aan de BS in Bergh zijn geen gegevens voorhanden.

Hoe dan ook had Bisselink na de oorlog nog een korte loopbaan als militair. Op 12 juli 1945 meldde hij zich vrijwillig bij 8 RI, waar hij werd ingedeeld bij de 4e compagnie van het 2e bataljon (4-II-8 RI). Op 9 mei 1946 ging hij met groot verlof.

Bisselink trouwde met Anna Maria (Anneke) Meurs, geboren in Didam op 10 november 1921 als dochter van Johannes Meurs en Johanna Schuurman. Hij overleed in Lobith op 11 november 2001, 81 jaar oud, en werd begraven op begraafplaats De Hove in Lobith. Zijn vrouw overleed op 9 februari 2015, 93 jaar oud, en werd eveneens op De Hove begraven.

Bronnen

• Archieven.nl
• Staat van dienst op Grebbeberg.nl
• Online-begraafplaatsen