Gerritsen, Andreas Johannes

Andreas Johannes Gerritsen werd op 17 juli 1902 geboren in Beek als zoon van Hendrikus Gerritsen en Theodora Leijzer. Hij was een neef van Piet Gerritsen.

Dries trad toe tot de orde van de Redemporisten. Hij werd uitgezonden naar Suriname, waar hij jarenlang missionaris is geweest in het stroomgebied van de rivier de Cottica aan de grens met Frans-Guyana. Op latere leeftijd werd hij pastoor van de Bonefaciusparochie in de hoofdstad Paramaribo.

Daar werd hij in de nacht van 7 op 8 maart 1973 in zijn eigen pastorie het slachtoffer van een roofmoord. Een collega vond hem met een bloedende hoofdwond, waarna hij met spoed naar het academisch ziekenhuis werd overgebracht. De hulp mocht niet meer baten, want een paar uur later overleed hij.

Dries Gerritsen werd op 10 maart in Paramaribo begraven. Een week later werd er in de Martinuskerk in Beek een herdenkingsmis voor hem gevierd.

De dader werd gepakt. Volgens de Surinaamse krant Vrije Stem van 24 augustus 1973 was het een 19-jarige schilder die als jongen misdienaar was geweest in de Bonefaciuskerk. Hij had geldproblemen en omdat hij de pastorie nog goed kende, dacht daar gemakkelijk zijn slag te kunnen slaan. Anders dan hij had verwacht, was pater Gerritsen nog niet naar bed. Bij de onverwachte ontmoeting sloeg hij de pater neer met een stuk hout dat hij bij zich had, zo zei hij bij zijn verhoor, omdat hij dacht dat er een waakhond in de pastorie was. De buit was 45 Surinaamse gulden en een radio-cassetterecorder. De dader heeft schuld bekend en werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest.

In 1973 was Suriname nog een Nederlandse kolonie. Het land werd in 1975 onafhankelijk.

Uit dagblad De Tijd van 9 maart 1973 Klik op de afbeeldingen voor een vergroting.

Uit dagblad De Tijd van 14 maart 1973

Bronnen

• Bevolkingsregister Bergh
• Old Ni-js nr. 77, blz. 26
• Delpher