Begrafenisvereniging Stokkum

"Een toekomst zit er niet in", zo luidde de kop boven een krantenartikel over de Stokkumse begrafenisvereniging op 30 januari 1987. Twee jaar later bleek deze voorspelling uit te komen. Het bestuur, toen bestaande uit Hein Wissink, Hendrik Polman en Hendrik Menting, heeft moeten besluiten de aloude vereniging op te heffen. "Lopende zaken" werden door het bestuur nog netjes afgewikkeld. Hoewel er geen oude stukken meer van bestaan zou de Lijkwagenvereniging Stokkum oftewel Begrafenisvereniging Stokkum in of rond 1885 zijn opgericht.

Omdat Stokkum toen nog kerkelijk bij de parochie 's-Heerenberg hoorde, was vervoer van overledenen naar kerk en kerkhof in 's-Heerenberg een belangrijk punt. Een aantal mensen in Stokkum kochten daarom als vereniging gezamenlijk een lijkkoets, die de leden dan bij een begrafenis konden huren. De koets werd gestald in een speciaal schuurtje. Aanvankelijk stond dit op de Molenberg, waar later de stortplaats lag. Vervolgens heeft er ook een schuurtje voor de lijkwagen gestaan bij het voetbalveld aan de Eltenseweg, hoek Westerbroekweg. De koets is in het begin van de zestiger jaren verkocht aan enkele particulieren. Voortaan werd voor het vervoer van overledenen bij de begrafenis een auto gehuurd van de begrafenisonderneming Agelink. De begrafenisvereniging dekte dan deze vervoerskosten.

De contributie van de vereniging bedroeg de laatste jaren ongeveer een tientje, welk bedrag afhankelijk was van de gezinssamenstelling. Eigenlijk steunde de vereniging al geruime tijd vooral op traditie, maar de noodzaak ervan werd steeds geringer. Ook het kleine ledental maakte voortzetting moeilijk. Een bijzonderheid was de traditie, dat de vergaderingen van de vereniging boetplichtig waren. Dit hielp overigens weinig, want veel opkomst was er nimmer. Praten over begrafenissen is immers niet het prettigste. Wie niet opkwam betaalde vroeger als boete (of afkoopsom) een kwartje; de laatste jaren was dit een gulden vijftig.