Kasteel Schuilenburg Silvolde

Een grensvesting

Kasteel Schuilenburg, gelegen tussen Terborg en Silvolde) aan de Stoerstrang, een kleine zijstroom van de rivier de Oude IJssel, is zo vaak verwoest en herbouwd dat er sprake is van vier kastelen op deze plaats met de naam Schuilenburg. Begrijpelijkerwijs is er van het eerste kasteel uit het midden van de veertiende eeuw niets meer over gebleven. Waarschijnlijk wordt het in 1394 voor de eerste keer verwoest door Dirk III van Wisch Ψ. Kasteel Schuilenburg ligt tussen Silvolde en Terborg aan de Oude IJssel. Het kasteel is bedoeld als een grensvesting, want het gebied wordt betwist door de graven van Gelre en de bisschoppen van Munster. De oorspronkelijke zeggenschap over dit gebied berust bij de graven van Lohn. De vele verwoestingen van het kasteel zijn dus te wijten aan de strategische ligging. In 1467 wordt het kasteel doorverkocht aan de hertog van Kleef.

De Kleefse periode Door de overgang naar Kleef blijft het allesbehalve rustig rond het kasteel. In de Bourgondische periode kiest Kleef de kant van Maximilian I. Schuilenburg is nu een ‘vijandig’ kasteel geworden, omgeven door Gelders en (neutraal) Berghs gebied. Het kasteel is regelmatig middelpunt van krijgshaftige acties. Vele Gelderse heren zien in de Schuilenburg een ideaal middel om Gelre (en zichzelf) te verrijken.

Van Schuilenburg naar Schuylenburch

Na de jaren van exploitatie met een positieve balans wordt in 1797 besloten het kasteel openbaar te verkopen. De Staat heeft geld nodig. Het exorbitant rijke paar mr. Francois Pierre Guillaume van Schuylenburch, heer van Bommenede, en Johanna Philippina, barones van Herzeele, kopen het kasteel voor slechts 7.145 gulden. De naam Schuilenburg die de baronnen dragen, heeft niets met het goed dat ze gaan bewonen te maken, maar met het huis Schuylenburch in Den Haag (de huidige Duitse ambassade). Voor 1.992 gulden worden enkele aanpalende gebouwen gekocht. Het paar schaft zich vervolgens nog enkele pachtboerderijen in de buurt aan om iets van de oude luister te herstellen. Het kasteel zelf wordt ook flink onder handen genomen. Zij voeren nog een grote verbouwing door. In 1849 koopt Johanna Philippina het vlakbij gelegen kasteel Wisch van de erven Nagell voor 85.500 gulden. Beide kastelen zullen in het geslacht Schuylenburch vererven.

Meijer, Laurentius , rentmeester op Huis Bergh, woont ook een periode op het kasteel. Reeds in 1865 was hij tot opvolger benoemd van August Buk als Forstverwalter van Wisch nadat ruim zestig sollicitanten hadden gereageerd op een advertentie. In deze functie woonde hij , op eigen verzoek , op het huis Schuylenburg . Hij verdiende toen op jaarbasis fl 940,- wat uitgroeide tot fl 1370,-

In de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog wordt het kasteel met brandbommen in puin geschoten. Het wordt niet meer herbouwd. De restanten worden neergehaald en met het puin worden de wegen in de omgeving hersteld. Zo is het kasteel toch nog door oorlogsgeweld verdwenen. Anno 2000 zijn er spaarzame resten van Schuilenburg overgebleven. Het toegangshek, muurresten en een klein stenen schuurtje bij het toegangshek getuigen nog van de woelige geschiedenis.