Halteren, Bernardus Johannes van

Het eerste deel van Bernards gedicht
Het volledige gedicht staat hier.

Bernard van Halteren werd geboren te Braamt op 9 december 1922 als zoon van Theodorus (Dorus) van Halteren en Willemina Theodora (Door) Mollenkamp. Hij was een broer van Joep van Halteren.

Nederlands-Indië

Soldaat bij 2-10 RI

Bernard (legernummer 22.12.09.003) was soldaat eerste klas bij de 3e compagnie van 2-10 RI. Dit bataljon bestond uit oorlogsvrijwilligers die op 22 maart 1946 voor verdere opleiding naar Engeland zijn vertrokken. Vandaar is het bataljon op 17 april 1946 met de Tegelberg naar Indië vertrokken, waar het is ingezet op Oost-Java als onderdeel van de A-Divisie. In september 1948 had 2-10 RI zijn diensttijd erop zitten en zou naar Nederland terug gaan, maar twee dagen voor de inscheping werd de repatriëring uitgesteld en vervolgens in verband met de Tweede Politionele Actie helemaal afgeblazen. Zodoende ging 2-10 RI pas na ruim drie jaar op 27 mei 1949 aan boord van de Waterman en ontscheepte op 19 juni 1949 in de haven van Rotterdam. Bernard is iets eerder terug gekomen, want hij was al in maart 1949 in Nederland.

Bernard heeft zijn belevenissen al tijdens zijn diensttijd in het gedicht Mijn Diensttijd voor de Klok van Sint Oswaldus vastgelegd. Hiernaast staat het eerste deel van dit gedicht zoals het in de Klok is gepubliceerd. Het gedicht eindigt in mei 1948, toen het er nog naar uitzag dat 2-10 RI binnen enkele maanden op de boot naar Nederland zou stappen.

De 3e compagnie van 2-10 RI had een Achterhoeks peloton, waarvan ook de twee hieronder genoemde militairen deel uit maakten. In deel 2 van zijn gedicht schreef Bernard hierover:

De 3e compagnie van 2-10 RI had een Achterhoeks peloton, waarvan ook de twee hieronder genoemde militairen deel uit maakten. In deel 2 van zijn gedicht schreef Bernard hierover:

"Maar tegen een Achterhoeks Peloton
Was de strijd beslist, reeds voor 't begon."

Andere militairen van 2-10 RI

• Wim Arts (Lengel)
• Antoon Jansen (Braamt)

Zie ook

• Neptunus-diploma (heenreis)
• Ereteken voor Orde en Vrede
• Scheepskisten (terugreis)
• Demobilisatie-insigne (afzwaaien)
• Oorkonde Prins Bernhard

Zijn verdere leven

Bernard trouwde in 1955 te Hatert (Nijmegen) met Willy Bosman.

Hij overleed te Nijmegen op 23 december 1984, 62 jaar oud. Op het bidprentje van Bernard staat:
"Na ontberingen in de oorlog wilde hij naar Indië om daar de mensen weer vrijheid en vrede te brengen. Ruim 3 jaar was hij met zijn kameraden aan het front. Door die kameraadschap was dat de mooiste tijd van zijn leven. Zijn heimwee en verlangen naar Indië heeft hij altijd gehouden."