Maria Margaretha van den Bergh

Maria Margaretha van den Bergh was het eerste kind van Herman van den Bergh en Maria Mencia van Wittem. Het meisje werd op 17 juni 1608 geboren in Venlo. Zij droeg de voornamen van haar grootmoeder van moederskant.

Haar vader schreef aan zijn zwager Floris van Culemborg (de man van Catharina van den Bergh) dat haar moeder s'accoucha, une mois devant son terme, au soir environ les 10 heures d'une fille d'entière disposition, que après avoir reçue le St. Baptesme tréspassa le lendemain (een maand te vroeg, 's avonds rond tien uur beviel van een perfecte dochter, die na ontvangst van het heilig doopsel de volgende dag overleed).

Voor de begrafenis van Maria Margaretha is een rouwbord gemaakt, dat in 1896 nog bestond. Het maakte toen deel uit van een collectie van vijftien rouwborden, die werd beschreven in een aflevering van De Maasgouw. De rouwborden waren gevonden in een kerk in Venlo en bevonden zich in 1896 in het museum van het Venlose oudheidkundige genootschap. Ze waren gemaakt in de jaren 1608 tot 1793, dus dat van Maria Margatha was het oudste.

Het wapen op Maria Margaretha's rouwbord was dat van de graven van Bergh, maar het was in 1896 slechts ten dele en onduidelijk zichtbaar. De beschrijving in De Maasgouw luidt:

Ruitenschild met naar rechts gewenden leeuw van keel, getongd en gekroond van goud op een zilver veld met rand van sabel, beladen met 11 gouden penningen.

Het opschrift luidde:

Maria Margarita geboren gravin

zu dem Bergh Markgravin zu Berghe-
op Zoom gravin zu Walhain

etc. Obyt anno 1608

Het Venlose oudheidkundige genootschap, zoals het genoemd wordt in De Maasgouw, is tegenwoordig de Kring Venlo van het Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap (LGOG). De collectie van het LGOG wordt beheerd door het Bonnefantenmuseum in Maastricht. Desgevraagd liet dit museum in januari 2018 weten dat zich in de LGOG-collectie geen rouwborden bevinden. Het Limburgs Museum in Venlo heeft twee rouwborden, maar die komen niet uit de verzameling beschreven in De Maasgouw. Er moet daarom van worden uitgegaan dat de Venlose rouwborden, inclusief dat van Maria Margaretha, op een zeker moment na 1896 verloren zijn gegaan.

Bronnen

• Het archief van het Huis Bergh (boek), blz. 57
• Wapenschilden als obitoria op het Raadhuis te Venlo door A.J. Flament in: De Maasgouw. Orgaan voor Limburgsche Geschiedenis, Taal- en Letterkunde, 15 januari 1896, nr. 2, blz. 1