Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Millingen: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '[[Bestand:Bylandt Millingen Pannerden 1573.JPG|right|thumb|400px|'''De heerlijkheden Bylandt, Millingen en Pannerden op de kaart van [['s Grooten, Christiaan|Christiaa…') |
k |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
'''Millingen''' (sinds [[1954]] Millingen aan de [[Rijn]]) is een dorp in de gemeente Berg en Dal. Ooit was het een heerlijkheid die, samen met de aangrenzende heerlijkheden [[Bylandt]] en [[Pannerden]], [[Berghse bezittingen|Berghs bezit]] werd toen [[Willem I van den Bergh]] in [[1348]] trouwde met Sophia van Bylandt. | '''Millingen''' (sinds [[1954]] Millingen aan de [[Rijn]]) is een dorp in de gemeente Berg en Dal. Ooit was het een heerlijkheid die, samen met de aangrenzende heerlijkheden [[Bylandt]] en [[Pannerden]], [[Berghse bezittingen|Berghs bezit]] werd toen [[Willem I van den Bergh]] in [[1348]] trouwde met Sophia van Bylandt. | ||
| − | Millingen, Bylandt en Pannerden lagen destijds aan de Waal, even ten westen van de plaats waar deze rivier toen van de [[Rijn]] aftakte. Millingen lag op de zuidoever; Pannerden en Bylandt op de noordoever (zie de kaart van 1573). Door verzanding van de Rijn werd steeds meer water naar de Waal afgevoerd, zodat in [[1707]] het Pannerdensch Kanaal werd aangelegd om de Rijn en de IJssel weer bevaarbaar te maken. Daarna werd in de jaren [[1773]]–[[ 1776]] | + | Millingen, Bylandt en Pannerden lagen destijds aan de Waal, even ten westen van de plaats waar deze rivier toen van de [[Rijn]] aftakte. Millingen lag op de zuidoever; Pannerden en Bylandt op de noordoever (zie de kaart van 1573). Door verzanding van de Rijn werd steeds meer water naar de Waal afgevoerd, zodat in [[1707]] het Pannerdensch Kanaal werd aangelegd om de Rijn en de IJssel weer bevaarbaar te maken. Daarna werd in de jaren [[1773]]–[[1776]] het Bijlandsch Kanaal gegraven om een grote noordwaartse bocht van de Waal af te snijden. Door deze maatregelen is het afsplitsingspunt van de Waal zover naar het westen verschoven, dat het lijkt of de heerlijkheden aan de [[Rijn]] zijn komen te liggen. In feite liggen ze aan de twee nieuw gegraven kanalen. De oude rivierlopen zijn nog te herkennen als de [[Oude Rijn]] en de Oude Waal (zie de kaart van 2017). |
In [[1365]] gaf heer Willem I de heerlijkheid Millingen als bruidsschat aan zijn dochter Elisabeth toen zij trouwde met heer Johan van Lynden. In [[1430]] kocht [[Willem II van den Bergh|heer Willem II]] Millingen terug van Johan van Arkel. Elisabeth was Johan van Arkels grootmoeder. Zo kwam Millingen weer in Berghse handen. | In [[1365]] gaf heer Willem I de heerlijkheid Millingen als bruidsschat aan zijn dochter Elisabeth toen zij trouwde met heer Johan van Lynden. In [[1430]] kocht [[Willem II van den Bergh|heer Willem II]] Millingen terug van Johan van Arkel. Elisabeth was Johan van Arkels grootmoeder. Zo kwam Millingen weer in Berghse handen. | ||
Versie van 2 sep 2017 om 13:33
Klik op de kaart voor een vergroting.
Millingen (sinds 1954 Millingen aan de Rijn) is een dorp in de gemeente Berg en Dal. Ooit was het een heerlijkheid die, samen met de aangrenzende heerlijkheden Bylandt en Pannerden, Berghs bezit werd toen Willem I van den Bergh in 1348 trouwde met Sophia van Bylandt.
Millingen, Bylandt en Pannerden lagen destijds aan de Waal, even ten westen van de plaats waar deze rivier toen van de Rijn aftakte. Millingen lag op de zuidoever; Pannerden en Bylandt op de noordoever (zie de kaart van 1573). Door verzanding van de Rijn werd steeds meer water naar de Waal afgevoerd, zodat in 1707 het Pannerdensch Kanaal werd aangelegd om de Rijn en de IJssel weer bevaarbaar te maken. Daarna werd in de jaren 1773–1776 het Bijlandsch Kanaal gegraven om een grote noordwaartse bocht van de Waal af te snijden. Door deze maatregelen is het afsplitsingspunt van de Waal zover naar het westen verschoven, dat het lijkt of de heerlijkheden aan de Rijn zijn komen te liggen. In feite liggen ze aan de twee nieuw gegraven kanalen. De oude rivierlopen zijn nog te herkennen als de Oude Rijn en de Oude Waal (zie de kaart van 2017).
In 1365 gaf heer Willem I de heerlijkheid Millingen als bruidsschat aan zijn dochter Elisabeth toen zij trouwde met heer Johan van Lynden. In 1430 kocht heer Willem II Millingen terug van Johan van Arkel. Elisabeth was Johan van Arkels grootmoeder. Zo kwam Millingen weer in Berghse handen.
In 1795 confisqueerde de regering van de Bataafse Republiek, een Franse vazalstaat, alle adellijke en kerkelijke onroerende goederen. Ook vorst Anton Alois van Hohenzollern-Sigmaringen, graaf van Bergh, verloor toen al zijn Nederlandse bezittingen. In 1801 kon hij die (behalve Boxmeer) terugkrijgen voor een afkoopsom van 325.000 gulden. Om dit te financieren besloot de vorst tot de verkoop van Pannerden.
In Millingen bezat de heer en later graaf van Bergh de rechten van de vicarie van Sint Catharina. Dit bleef zo nadat vorst Karel van Hohenzollern-Sigmaringen, graaf van Bergh, Millingen in 1837 verkocht aan F.C. Colenbrander in Zutphen. In 1912 verkocht Willem van Hohenzollern als laatste graaf van Bergh zijn Nederlandse bezittingen aan Jan Herman van Heek. Deze heeft de Millingse vicarierechten, samen met de Drielse vicarierechten, omgezet in de nog steeds bestaande Stichting de Verenigde Vicarieën van Millingen en Driel.
Als leengoederen hebben de heerlijkheden Millingen, Bylandt en Pannerden aan het hertogdom Kleef behoord, maar zij maakten geen deel meer uit van de Kleefse enclaves die in 1816 door Pruisen aan Nederland werden overgedragen.
Bronnen
- Het archief van het Huis Bergh, blz. 151–152
- Old Ni-js nr. 65, blz. 14–16
