Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

Parochiehuis Beek: verschil tussen versies

Uit Berghapedia
Ga naar: navigatie, zoeken
 
 
(23 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Beg}}
+
[[Bestand:Parochiehuis_Beek.jpg|300px|thumb|<center>'''Het parochiehuis in Beek in 1932</center>]]
In het '''parochiehuis''' van [[Beek]] heeft een [[Industrie|naaiatelier]] gezeten. Daarna werd er een sportzaal van gemaakt waar o.a. door [[Gymnastiekvereniging 't Peeske]] gebruik van werd gemaakt.
+
[[Bestand:Ph 1945.jpg|300px|right|thumb|<center>''' 1945: Het zwaar beschadigde parochiehuis</center>]]
 +
[[Bestand:Varitex Beek.jpg|300px|right|thumb|<center>'''Varitex Haarlem huurovereenkomst</center>]]
 +
[[Bestand:Schoolgymnastiek 1977 .jpg|300px|right|thumb|<center>'''Schoolgymnastiek in 1977 in het parochiehuis</center>]]
 +
[[Bestand:Parochiehuis_sloop.jpg|300px|thumb|<center>'''De sloop in 1995</center>]]
 +
Het '''parochiehuis''' van [[Beek]] werd op eerste kerstdag [[1932]] ingewijd, vermoedelijk door [[Peters, Hendrikus Josephus|pastoor Peters]]. Het was een ontwerp van timmerman-aannemer Joseph (J.Th.) Neijenhuis (op 24 december [[1895]] geboren te Beek). Hij bouwde circa zeventig kerken in de gehele regio tezamen met zijn [[Neijenhuis, Jacobus Theodorus|broer Kueb]], die veelal vanuit de timmerfabriek in Beek de kerkbanken leverde. Uitvoerder was bouwbedrijf J. Berendsen uit [[Loil]].
  
Dhr. en Mevr. Ten Have werden de beheerders.
+
Met het parochiebestuur was overeengekomen om aan de achterzijde (westkant) van het parochiehuis een kelder aan te leggen voor de automatische telefooninstallatie voor Beek. Hiervoor moest de kelder geheel water- en vochtvrij zijn. Toen de ruimte bij oplevering niet aan deze voorwaarden voldeed, volgde er een rechtszaak. Hoe die is afgelopen is onbekend.
  
 +
Het gebouw stond aan de [[Sint Jansgildestraat]], aan de rechterkant van [[Hotel-Café de Roos|hotel De Roos]] en de [[St. Martinus Beek|Sint-Martinuskerk]]. De ingang werd gevormd door twee grote deuren aan de oostzijde, met daarachter een hal waar een trap naar het bovenzaaltje leidde. De hal voerde naar de grote zaal met voorin een verhoogd podium, waarop vele uitvoeringen hebben plaatsgevonden. Daaronder waren kleedkamers en een ruimte voor de souffleuse. Links voorin bevonden zich de toiletten. Aan de achterkant was een balkon met daaronder een aantal grote kelders met zware ijzeren deuren/luiken als toegang.
 +
 +
Meerdere keren per jaar vonden er uitvoeringen en allerlei andere activiteiten plaats.<br>
 +
'''Het parochiehuis was echt van de parochianen en voor en door de parochianen.'''
 +
 +
Ook allerlei verenigingen maakten er gebruik van, mede omdat er destijds behalve het [[Gildehuis Beek-Loerbeek|Gildehuis]] geen andere zaalmogelijkheden waren.
 +
 +
In de [[Tweede Wereldoorlog]] werden de muren en het dak door granaatinslagen aanzienlijk beschadigd. Bijna alle pannen lagen eraf.
 +
 +
In het begin van de [[Vorige eeuw|jaren 60]] ging het gebruik van het parochiehuis achteruit en moest men gedwongen andere gebruikers zoeken. Zo kwam in augustus [[1961]] als huurder de fabriek van kousen en bandages [[Varitex]] uit Haarlem in. Men sloot een huurcontract voor onbepaalde tijd met het kerkbestuur van de Sint-Martinusparochie voor een huur van 60 gulden per week. Het gebruik van de bovenzaal en kelders was niet inbegrepen, deze bleven beschikbaar voor andere gebruikers. Menige jonge meid uit Beek en omgeving heeft in dit '''"naaiatelier"''' jarenlang mogen werken.
 +
 +
Op 7 augustus [[1968]] vond er een bespreking plaats tussen [[Ottink, Cornelis Johannes Maria|pastoor Ottink]] en een comité bestaande uit de heren Theet Bolk, Johan den Exter, Hein van Gaalen, Gerrit Hansen, Hendrik ten Have, Antoon Kattier en Antoon Tiemessen met als agendapunt de toekomst van het parochiehuis. Het bestaande gebruik was niet meer rendabel, alhoewel de verhuur aan Varitex wel positief had uitgepakt. Men wilde het parochiehuis meer aan de Beekse bevolking teruggeven en ten goede laten komen aan het jeugdwerk. Het kerkbestuur voornoemd had hier wel oren naar, mits een redelijke rentabiliteit gewaarborgd kon worden. Johan den Exter had bij de [[gemeente Bergh]] geïnformeerd en gaf aan, dat er twee mogelijkheden waren;
 +
# Het parochiehuis in zijn geheel in eigendom overdragen aan de gemeente, die dan ook voor de totale inrichting als dorpshuis zou moeten gaan zorgdragen. De voordelen hiervan waren dat de parochie Beek dan geen financiële lasten meer had en het gebouw ten goede kwam aan de gehele gemeenschap. Het nadeel was dat de parochie er dan niets meer over te zeggen had en iedereen het kon gaan gebruiken.
 +
# Het parochiehuis overdragen aan een stichting met leden uit de parochie van Beek. Zo zou men baas in eigen huis blijven. Voor een exploitabel beheer kon de stichting overheidssubsidie aanvragen als ze de grote zaal beschikbaar zou stellen voor schoolgymnastiek.
 +
 +
Uiteindelijk besloot de vergadering het parochiehuis in eigen beheer te houden en dat het kerkbestuur het aan dit comité ging afstaan - zonder huur te betalen - maar dat dan ook alle inkomsten en uitgaven onder beheer van dit comité gingen vallen. Het kerkbestuur moest dan wel - indien nodig - financieel willen bijspringen.
 +
 +
De vergadering besloot:
 +
#een stichting op te richten.
 +
#de grote zaal in beheer van het schoolbestuur te geven voor schoolgymnastiek.
 +
#het bovenzaaltje beschikbaar te houden.
 +
#de rest van het gebouw voor jeugdwerk te gebruiken.
 +
#dat het comité als overkoepelend orgaan het gebruik van de bovenzaal door de jeugd en de verhuur aan verenigingen ging beheren.
 +
Zo kwam het gebouw tocht weer ten goede aan de gehele gemeenschap.
 +
 +
Op 3 oktober 1968 kwam men wederom bijeen en werden de statuten van de bijeenkomst op 7 augustus 1968 aangenomen. Besloten werd de gemeente te vragen de gymzaal nog wat op te knappen. Ook zou er een subsidieaanvraag worden ingediend voor een aanvaardbare accommodatie voor de jeugd. Het schoolbestuur wenste niet mee te werken aan verantwoordelijkheid en administratie vanwege de te hoge werkdruk hiervoor. Men vond, dat dit door de stichting diende te gebeuren. Een en ander werd over en weer als problematisch bevonden en de heer Johan den Exter deed het voorstel om er een sporthal van te maken, waarvan alle sportverenigingen en andere verenigingen gebruik konden gaan maken. Dit voorstel werd UNANIEM aangenomen.
 +
 +
De heer en mevrouw Ten Have werden de beheerders.
 +
 +
Het parochiehuis werd in [[1995]] afgebroken.
 +
<br clear=all/>
 
==Bron==
 
==Bron==
Homepage Gymnastievereniging 't Peeske
+
*[https://www.gymnastiekverenigingpeeske.nl/ Gymnastievereniging 't Peeske]
  
{{Onderwerp|Beek|Loerbeek|Industrie|Sport}}
+
[[Categorie:Parochiehuizen]]

Huidige versie van 14 jan 2023 om 11:15

Het parochiehuis in Beek in 1932
1945: Het zwaar beschadigde parochiehuis
Varitex Haarlem huurovereenkomst
Schoolgymnastiek in 1977 in het parochiehuis
De sloop in 1995

Het parochiehuis van Beek werd op eerste kerstdag 1932 ingewijd, vermoedelijk door pastoor Peters. Het was een ontwerp van timmerman-aannemer Joseph (J.Th.) Neijenhuis (op 24 december 1895 geboren te Beek). Hij bouwde circa zeventig kerken in de gehele regio tezamen met zijn broer Kueb, die veelal vanuit de timmerfabriek in Beek de kerkbanken leverde. Uitvoerder was bouwbedrijf J. Berendsen uit Loil.

Met het parochiebestuur was overeengekomen om aan de achterzijde (westkant) van het parochiehuis een kelder aan te leggen voor de automatische telefooninstallatie voor Beek. Hiervoor moest de kelder geheel water- en vochtvrij zijn. Toen de ruimte bij oplevering niet aan deze voorwaarden voldeed, volgde er een rechtszaak. Hoe die is afgelopen is onbekend.

Het gebouw stond aan de Sint Jansgildestraat, aan de rechterkant van hotel De Roos en de Sint-Martinuskerk. De ingang werd gevormd door twee grote deuren aan de oostzijde, met daarachter een hal waar een trap naar het bovenzaaltje leidde. De hal voerde naar de grote zaal met voorin een verhoogd podium, waarop vele uitvoeringen hebben plaatsgevonden. Daaronder waren kleedkamers en een ruimte voor de souffleuse. Links voorin bevonden zich de toiletten. Aan de achterkant was een balkon met daaronder een aantal grote kelders met zware ijzeren deuren/luiken als toegang.

Meerdere keren per jaar vonden er uitvoeringen en allerlei andere activiteiten plaats.
Het parochiehuis was echt van de parochianen en voor en door de parochianen.

Ook allerlei verenigingen maakten er gebruik van, mede omdat er destijds behalve het Gildehuis geen andere zaalmogelijkheden waren.

In de Tweede Wereldoorlog werden de muren en het dak door granaatinslagen aanzienlijk beschadigd. Bijna alle pannen lagen eraf.

In het begin van de jaren 60 ging het gebruik van het parochiehuis achteruit en moest men gedwongen andere gebruikers zoeken. Zo kwam in augustus 1961 als huurder de fabriek van kousen en bandages Varitex uit Haarlem in. Men sloot een huurcontract voor onbepaalde tijd met het kerkbestuur van de Sint-Martinusparochie voor een huur van 60 gulden per week. Het gebruik van de bovenzaal en kelders was niet inbegrepen, deze bleven beschikbaar voor andere gebruikers. Menige jonge meid uit Beek en omgeving heeft in dit "naaiatelier" jarenlang mogen werken.

Op 7 augustus 1968 vond er een bespreking plaats tussen pastoor Ottink en een comité bestaande uit de heren Theet Bolk, Johan den Exter, Hein van Gaalen, Gerrit Hansen, Hendrik ten Have, Antoon Kattier en Antoon Tiemessen met als agendapunt de toekomst van het parochiehuis. Het bestaande gebruik was niet meer rendabel, alhoewel de verhuur aan Varitex wel positief had uitgepakt. Men wilde het parochiehuis meer aan de Beekse bevolking teruggeven en ten goede laten komen aan het jeugdwerk. Het kerkbestuur voornoemd had hier wel oren naar, mits een redelijke rentabiliteit gewaarborgd kon worden. Johan den Exter had bij de gemeente Bergh geïnformeerd en gaf aan, dat er twee mogelijkheden waren;

  1. Het parochiehuis in zijn geheel in eigendom overdragen aan de gemeente, die dan ook voor de totale inrichting als dorpshuis zou moeten gaan zorgdragen. De voordelen hiervan waren dat de parochie Beek dan geen financiële lasten meer had en het gebouw ten goede kwam aan de gehele gemeenschap. Het nadeel was dat de parochie er dan niets meer over te zeggen had en iedereen het kon gaan gebruiken.
  2. Het parochiehuis overdragen aan een stichting met leden uit de parochie van Beek. Zo zou men baas in eigen huis blijven. Voor een exploitabel beheer kon de stichting overheidssubsidie aanvragen als ze de grote zaal beschikbaar zou stellen voor schoolgymnastiek.

Uiteindelijk besloot de vergadering het parochiehuis in eigen beheer te houden en dat het kerkbestuur het aan dit comité ging afstaan - zonder huur te betalen - maar dat dan ook alle inkomsten en uitgaven onder beheer van dit comité gingen vallen. Het kerkbestuur moest dan wel - indien nodig - financieel willen bijspringen.

De vergadering besloot:

  1. een stichting op te richten.
  2. de grote zaal in beheer van het schoolbestuur te geven voor schoolgymnastiek.
  3. het bovenzaaltje beschikbaar te houden.
  4. de rest van het gebouw voor jeugdwerk te gebruiken.
  5. dat het comité als overkoepelend orgaan het gebruik van de bovenzaal door de jeugd en de verhuur aan verenigingen ging beheren.

Zo kwam het gebouw tocht weer ten goede aan de gehele gemeenschap.

Op 3 oktober 1968 kwam men wederom bijeen en werden de statuten van de bijeenkomst op 7 augustus 1968 aangenomen. Besloten werd de gemeente te vragen de gymzaal nog wat op te knappen. Ook zou er een subsidieaanvraag worden ingediend voor een aanvaardbare accommodatie voor de jeugd. Het schoolbestuur wenste niet mee te werken aan verantwoordelijkheid en administratie vanwege de te hoge werkdruk hiervoor. Men vond, dat dit door de stichting diende te gebeuren. Een en ander werd over en weer als problematisch bevonden en de heer Johan den Exter deed het voorstel om er een sporthal van te maken, waarvan alle sportverenigingen en andere verenigingen gebruik konden gaan maken. Dit voorstel werd UNANIEM aangenomen.

De heer en mevrouw Ten Have werden de beheerders.

Het parochiehuis werd in 1995 afgebroken.

Bron