IJzermans, Sjef (1944)

Sjef IJzermans junior is geboren in 's-Heerenberg als zoon van Sjef senior en Marie Evers van de Peer. Sjef junior is onderwijzer in Zevenaar.

Een interview met hem in de editie Liemers van Dagblad de Gelderlander is met toestemming van de heer Frank Bolder (vestiging Zevenaar) hieronder opgenomen.

Meester lust vast een bordje soep
door Jan Wienholts. dinsdag 23 juni 2009 | 23:01

Sjef IJzermans verlaat school Lindenhage. Zijn vrouw Ria blijft er nog een aantal jaren werken.
IJzermans over opvoeden: 'Nee is nee. Ja is ja. Dat is ook mijn gouden tip bij het opvoeden: wees consequent.' foto's Jan van den Brink

Het vak van zijn vader, caféhouder, wilde Sjef IJzermans niet doen. Wel het vak van zijn opa en oma: onderwijzer en onderwijzeres. Ruim 42 jaar heeft hij er als leerkracht, directeur en adjunct-directeur opzitten. IJzermans vindt het jammer om te stoppen. Zijn collega's en leerlingen ook.

Cafébaas is toch ook een mooi vak?

„Nou en of, maar het is niets voor mij. Bovendien heb ik last van de rook. Ik heb nooit gerookt en heb kennelijk veel oud-leerlingen van het roken afgehouden. Ik vergeleek het roken van een sigaret met een speldenprik. Daar voel je niks van, maar na twintig jaar voel je al die speldenprikken tegelijk. En dan is het te laat. Ik hoor vaak op reünies dat ik met deze opvatting leerlingen schrik heb aangejaagd.”

Was u streng?

„Consequent. Nee is nee. Ja is ja. Dat is ook mijn gouden tip bij het opvoeden: wees consequent.”

En ouderwets?

„Misschien. Ik liet kinderen zelf hun opdrachten niet nakijken. Niet dat ik hen niet vertrouw, maar op die manier leer ik er zelf niets van. Door de fouten van de kinderen merk ik wat niet goed overgekomen is en waar ze moeite mee hebben. Schrijfles gaf ik ook in groep acht op onze school. Op de middelbare school konden ze onze leerlingen herkennen, doordat ze een goed handschrift hadden. Ik hecht ook veel waarde aan gesprekken met ouders. Vaak is het goed om een kind te zien, in zijn of haar huiselijke omgeving.”

Op huisbezoek zoals vroeger?

„Het vak is enorm complex geworden. Voor huisbezoeken aan alle kinderen is geen tijd. Toen ik pas als onderwijzer begon, was ik nog vrijgezel en ging ik vaak bij alle leerlingen op bezoek. Het kwam ook voor dat ik er dan een hele avond zat. ‘De meester lust vast ook wel een bordje soep’, werd dan regelmatig gezegd. Dat sloeg ik niet af.”

U bent niet lang vrijgezel geweest.

„‘We krijgen er een leuke juffrouw bij’, zei mijn schoolhoofd toen Ria op de Maria Reginaschool in Zevenaar kwam werken. Ik was het met hem eens. Was verliefd op haar vanaf de eerste seconde. Ria’s prachtige verschijning met Hongaarse inslag. We hebben het samen heerlijk. Op een jaar na hebben we altijd samen aan school gestaan. Eerst op de Maria Regina, toen De Lindenhoek en nu Lindenhage. Zij gaat nog een paar jaar door.”

Dat had u ook gewild?

„Er kwamen deze week leerlingen naar me toe en zij zeiden dat ik best to mijn 67ste door kon gaan, omdat de wet was veranderd. Dat wilden ze ook graag en dat deed me goed. Toen ik 61 was kon ik er mee stoppen, maar dat wilde ik niet. Dit werk is mijn lust en mijn leven. Ook in de weekenden was ik vaak op school te vinden. Was niet te beroerd om ook conciërgewerk te doen. Maar ik stop. Al heb ik wel gezegd dat ik wel vrijwilligerswerk op school wil gaan doen.”

Wat gaat u doen?

„Ik hoop dat het een gezellige afscheidsreceptie zal worden van ouders en andere belangstellenden op vrijdagavond 10 juli vanaf 19.00 uur. Ik vind het geweldig om ouders en ‘leerlingen van vroeger’ terug te zien. Op 24 juli, de laatste schooldag, neem ik afscheid van de kinderen en de collega's. Daarna wacht ik wat komen gaat. Eerst even niets doen.”