Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Friesen-Fenneman, H.: verschil tussen versies
k (→Bron: cat) |
|||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
Ze had iedereen nog zo op het hart gedrukt: Hou het klein en bescheiden. Toch stond er gisteren een limousine voor de deur bij juf Diny Friesen in [[Zeddam]]. | Ze had iedereen nog zo op het hart gedrukt: Hou het klein en bescheiden. Toch stond er gisteren een limousine voor de deur bij juf Diny Friesen in [[Zeddam]]. | ||
| − | De limo bracht haar en haar gezin naar een verrassingsbijeenkomst. Waar een uitgebreide brunch werd genoten. Het deed haar denken aan bijna twintig jaar geleden toen ze met paard en wagen werd opgehaald om niet meer als juf maar als directeur van basisschool Laetare in Kilder aan de slag te gaan. | + | De limo bracht haar en haar gezin naar een verrassingsbijeenkomst. Waar een uitgebreide brunch werd genoten. Het deed haar denken aan bijna twintig jaar geleden toen ze met paard en wagen werd opgehaald om niet meer als juf maar als directeur van [[Laetare-basisschool|basisschool Laetare]] in Kilder aan de slag te gaan. |
Toch is Diny Friesen die onlangs zestig werd nog steeds voor iedereen in Kilder ‘juf Diny’. Wie zat niet bij haar in de klas? Ze kent de streken van de ouders van wie nu de kinderen op school zitten.<br/> | Toch is Diny Friesen die onlangs zestig werd nog steeds voor iedereen in Kilder ‘juf Diny’. Wie zat niet bij haar in de klas? Ze kent de streken van de ouders van wie nu de kinderen op school zitten.<br/> | ||
| − | De geboren [[Zeddam|Zeddamse]] wilde aanvankelijk helemaal niet het onderwijs in. Maar omdat ze te jong was voor de kraamopleiding koos ze voor het [[Onderwijzers|onderwijs]]. „’t Was een schot in de roos”, zegt ze. „ Ik voel me er nog steeds als een vis in het water.” Lesgeven, ze begon in [[1969]] op de Barbarakleuterschool die later opging in de Laetare, doet ze nog maar één dag in de week. Voonamelijk om te ervaren hoe vernieuwingen in de praktijk uitpakken. Het maakt haar niet veel uit voor welke groep ze staat. „In het onderwijs gaat het er vooral om dat je met hart en ziel de kinderen vooruit probeert te helpen. Elke leeftijd heeft zijn charme. Elk kind wil serieus genomen en gerespecteerd worden.” De Laetare, een school met 185 leerlingen, is een bijzondere school omdat het een éénpitter is. „Toen de nieuwe financiering eraan kwam, waarschuwden ze ons: Dat redden jullie niet, jullie zijn te klein en er zijn te veel risico’s. | + | De geboren [[Zeddam|Zeddamse]] wilde aanvankelijk helemaal niet het onderwijs in. Maar omdat ze te jong was voor de kraamopleiding koos ze voor het [[Onderwijzers|onderwijs]]. „’t Was een schot in de roos”, zegt ze. „ Ik voel me er nog steeds als een vis in het water.” Lesgeven, ze begon in [[1969]] op de [[Kleuterschool St. Barbara|Barbarakleuterschool]] die later opging in de Laetare, doet ze nog maar één dag in de week. Voonamelijk om te ervaren hoe vernieuwingen in de praktijk uitpakken. Het maakt haar niet veel uit voor welke groep ze staat. „In het onderwijs gaat het er vooral om dat je met hart en ziel de kinderen vooruit probeert te helpen. Elke leeftijd heeft zijn charme. Elk kind wil serieus genomen en gerespecteerd worden.” De Laetare, een school met 185 leerlingen, is een bijzondere school omdat het een éénpitter is. „Toen de nieuwe financiering eraan kwam, waarschuwden ze ons: Dat redden jullie niet, jullie zijn te klein en er zijn te veel risico’s. |
Maar we hebben het gered. Zijn nooit gefuseerd en hebben een eigen zeer betrokken en deskundig bestuur.” De school heeft het op onderwijskundig en materieel gebied goed voor elkaar volgens Friesen. Ze ervaart het ‘eenpitterschap’ dan ook vooral positief vanwege de slagkracht die het biedt.<br/> | Maar we hebben het gered. Zijn nooit gefuseerd en hebben een eigen zeer betrokken en deskundig bestuur.” De school heeft het op onderwijskundig en materieel gebied goed voor elkaar volgens Friesen. Ze ervaart het ‘eenpitterschap’ dan ook vooral positief vanwege de slagkracht die het biedt.<br/> | ||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
Willemien Weerman in [[gelderlander]] | Willemien Weerman in [[gelderlander]] | ||
| − | + | [[Categorie:Onderwijzers Zeddam]] | |
Huidige versie van 20 nov 2016 om 12:04
Diny Friesen gaat na veertig jaar onderwijs energiek voort
Ze had iedereen nog zo op het hart gedrukt: Hou het klein en bescheiden. Toch stond er gisteren een limousine voor de deur bij juf Diny Friesen in Zeddam.
De limo bracht haar en haar gezin naar een verrassingsbijeenkomst. Waar een uitgebreide brunch werd genoten. Het deed haar denken aan bijna twintig jaar geleden toen ze met paard en wagen werd opgehaald om niet meer als juf maar als directeur van basisschool Laetare in Kilder aan de slag te gaan.
Toch is Diny Friesen die onlangs zestig werd nog steeds voor iedereen in Kilder ‘juf Diny’. Wie zat niet bij haar in de klas? Ze kent de streken van de ouders van wie nu de kinderen op school zitten.
De geboren Zeddamse wilde aanvankelijk helemaal niet het onderwijs in. Maar omdat ze te jong was voor de kraamopleiding koos ze voor het onderwijs. „’t Was een schot in de roos”, zegt ze. „ Ik voel me er nog steeds als een vis in het water.” Lesgeven, ze begon in 1969 op de Barbarakleuterschool die later opging in de Laetare, doet ze nog maar één dag in de week. Voonamelijk om te ervaren hoe vernieuwingen in de praktijk uitpakken. Het maakt haar niet veel uit voor welke groep ze staat. „In het onderwijs gaat het er vooral om dat je met hart en ziel de kinderen vooruit probeert te helpen. Elke leeftijd heeft zijn charme. Elk kind wil serieus genomen en gerespecteerd worden.” De Laetare, een school met 185 leerlingen, is een bijzondere school omdat het een éénpitter is. „Toen de nieuwe financiering eraan kwam, waarschuwden ze ons: Dat redden jullie niet, jullie zijn te klein en er zijn te veel risico’s.
Maar we hebben het gered. Zijn nooit gefuseerd en hebben een eigen zeer betrokken en deskundig bestuur.” De school heeft het op onderwijskundig en materieel gebied goed voor elkaar volgens Friesen. Ze ervaart het ‘eenpitterschap’ dan ook vooral positief vanwege de slagkracht die het biedt.
„Er kunnen snel beslissingen worden genomen. En bij vergaderingen zitten altijd mensen van alle geledingen, ouderraad, MR, OR en bestuur aan tafel.”
Ze is voorlopig nog niet van plan om afscheid te nemen. „Ik voel me nog energiek genoeg en zoals ik al zei, als een vis in het water.”
Bron
Willemien Weerman in gelderlander
