Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Kamp Rees: verschil tussen versies
(Beginnetje aangevuld) |
k (link gerepareerd) |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
Veel dwangarbeiders in Kamp Rees waren Nederlands die bij razzia's opgepakt waren. Een groot aantal van hen kwam uit het westen van het land, maar er was ook een aanzienlijke groep uit Apeldoorn en omgeving. Verder zaten er onder andere Russen, Roemenen, Polen, Fransen en Italianen. | Veel dwangarbeiders in Kamp Rees waren Nederlands die bij razzia's opgepakt waren. Een groot aantal van hen kwam uit het westen van het land, maar er was ook een aanzienlijke groep uit Apeldoorn en omgeving. Verder zaten er onder andere Russen, Roemenen, Polen, Fransen en Italianen. | ||
| − | De leefomstandigheden in Kamp Rees waren abominabel; het Kamp werd regelrecht als een hel omschreven. Slecht eten, slecht sanitair, kou en modder, en zwaar werk, zoals het graven van tankvallen in de bevroren aarde. De meesten hadden alleen de kleren die ze aanhadden toen ze opgepakt werden. Geen wonder dat velen ziek werden. Een aantal van de ergste gevallen werd naar het noodhospitaal in het [[patersklooster]] in [['s-Heerenberg]] overgebracht. Voor een [[oorlogsslachtoffers# Slachtoffers van het Kamp Rees overleden in Bergh|twintigtal zieken]] heeft dit helaas geen redding kunnen brengen. Zij kregen aanvankelijk een graf in 's-Heerenberg, maar zijn na de oorlog elders herbegraven. | + | De leefomstandigheden in Kamp Rees waren abominabel; het Kamp werd regelrecht als een hel omschreven. Slecht eten, slecht sanitair, kou en modder, en zwaar werk, zoals het graven van tankvallen in de bevroren aarde. De meesten hadden alleen de kleren die ze aanhadden toen ze opgepakt werden. Geen wonder dat velen ziek werden. Een aantal van de ergste gevallen werd naar het noodhospitaal in het [[patersklooster]] in [['s-Heerenberg]] overgebracht. Voor een [[oorlogsslachtoffers WO II#Slachtoffers van het Kamp Rees overleden in Bergh|twintigtal zieken]] heeft dit helaas geen redding kunnen brengen. Zij kregen aanvankelijk een graf in 's-Heerenberg, maar zijn na de oorlog elders herbegraven. |
Veel inwoners van de grensstreek, waaronder uit [[gemeente Bergh|Bergh]], hebben geprobeerd het lot van de dwangarbeiders te verlichten door hen voedsel te brengen. Soms klopten dwangarbeiders die in de buurt aan het graven waren, bij mensen aan en vroegen en kregen te eten. | Veel inwoners van de grensstreek, waaronder uit [[gemeente Bergh|Bergh]], hebben geprobeerd het lot van de dwangarbeiders te verlichten door hen voedsel te brengen. Soms klopten dwangarbeiders die in de buurt aan het graven waren, bij mensen aan en vroegen en kregen te eten. | ||
| Regel 23: | Regel 23: | ||
*[[Witte Paters]] | *[[Witte Paters]] | ||
| − | {{Onderwerp|Tweede Wereldoorlog|oorlogsslachtoffers|Rees}} | + | {{Onderwerp|Tweede Wereldoorlog|oorlogsslachtoffers WO II|Rees}} |
Versie van 14 jul 2008 om 07:46
Kamp Rees was in de Tweede Wereldoorlog een Arbeitslager, een kamp waar dwangarbeiders ondergebracht waren. Het was gevestigd in een oude dakpannenfabriek nabij de buurtschap Groine niet ver van Rees. Het heeft bestaan van november 1944 tot 23 maart 1945, toen Britse troepen Rees bezetten. Sinds 18 december 1944 was de officiële naam '"Ausländerlager Groine, Bauabschnitt Röhrig, Einheit Heinze". Röhrig en Heinze waren de kampleiders.
Veel dwangarbeiders in Kamp Rees waren Nederlands die bij razzia's opgepakt waren. Een groot aantal van hen kwam uit het westen van het land, maar er was ook een aanzienlijke groep uit Apeldoorn en omgeving. Verder zaten er onder andere Russen, Roemenen, Polen, Fransen en Italianen.
De leefomstandigheden in Kamp Rees waren abominabel; het Kamp werd regelrecht als een hel omschreven. Slecht eten, slecht sanitair, kou en modder, en zwaar werk, zoals het graven van tankvallen in de bevroren aarde. De meesten hadden alleen de kleren die ze aanhadden toen ze opgepakt werden. Geen wonder dat velen ziek werden. Een aantal van de ergste gevallen werd naar het noodhospitaal in het patersklooster in 's-Heerenberg overgebracht. Voor een twintigtal zieken heeft dit helaas geen redding kunnen brengen. Zij kregen aanvankelijk een graf in 's-Heerenberg, maar zijn na de oorlog elders herbegraven.
Veel inwoners van de grensstreek, waaronder uit Bergh, hebben geprobeerd het lot van de dwangarbeiders te verlichten door hen voedsel te brengen. Soms klopten dwangarbeiders die in de buurt aan het graven waren, bij mensen aan en vroegen en kregen te eten.
Rees werd op 23 maart 1945 platgeschoten door Britse troepen. Op 25 maart om twaalf uur ’s middags werden de nog in Kamp Rees aanwezige Duitsers gevangengenomen. De meeste Nederlanders in het kamp zijn na enkele dagen via Kevelaer naar Nederland teruggebracht.
Bronnen o.a.
Boeken over Kamp Rees (niet gebruikt voor bovenstaand artikel):
- De hel van Rees door Jan Krist, ISBN 9070287838
- De verzwegen deportatie, Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn ‘40 - ’45, ISBN 9090193596
