Wylick, Joannes Theodorus

Joannes Theodorus Wylick was een dominicaner pater die in 1672 de eerste pastoor sinds een eeuw werd van de parochie Zeddam. Ongeveer honderd jaar eerder was de Zeddamse kerk door de protestanten in bezit genomen en sindsdien had Zeddam geen eigen pastoor meer gehad. De toenmalige pastoor Kniest was toen gevlucht, of is rond die tijd overleden.

In genoemd jaar, het Rampjaar 1672, werd de Republiek der Verenigde Nederlanden aangevallen door Engeland, Frankrijk en de bisdommen van Münster en Keulen. Franse troepen van Lodewijk XIV bezetten toen Gelderland, Utrecht en een deel van Holland, waarbij zij begin juni Bergh bereikten.

Op last van de Fransen moesten alle kerken aan de katholieken teruggegeven worden, zodat de Sint Oswalduskerk in augustus 1672 gereconsilieerd kon worden door de Gerardt van Wildenraedt, deken van de Sint Martinuskerk in Emmerik. Reconciliëren is in dit verband het herstellen van de wijding van een ontheiligde kerk.

Pater Wylick werd toen waarschijnlijk aangesteld als pastoor. Hij wordt in elk geval als zodanig genoemd in een akte van 1 maart 1673, maar al op 4 februari 1674 heeft hij de pastorie van Zeddam verlaten. Hierop heeft de weduwe van Albert van den Bergh, Madeleine de Cusance, een franciscaan als pastoor aangesteld. Het is aannemelijk dat dit al meteen Broeder Jodocus van het Observatenklooster in Elten was, die tot 1686 pastoor van Zeddam is geweest.

Het vertrek van pater Wylick was een gevolg van de terugtrekking van de Franse troepen, waarna veel vrijheden die de katholieken hadden verworven weer werden teruggedraaid. Zo moesten zij de Sint Oswalduskerk op 4 juni 1674 weer afstaan. Wylicks opvolger bleef echter, ook zonder kerkgebouw, als pastoor in Zeddam werkzaam.

Bron

• Het boek Hofman in Azem van 't Hof tot heden, blz. 477, 478
• Bergh; Heren, Land en Volk, blz. 220