Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Stinissen, Bernardus: verschil tussen versies
k (→Bronnen: cat) |
(Aanvulling Nationaal Archief) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | '''Bernardus Stinissen''' werd op 1 februari [[1924]] geboren in [[Beek]] als oudste zoon van Gerhardus Lambertus Stinissen en Johanna Hendrina Meijer. | + | '''Bernardus Stinissen''' is een [[Nederlandse oorlogsslachtoffers WO II|oorlogsslachtoffer]]. Hij werd op 1 februari [[1924]] geboren in [[Beek]] als oudste zoon van Gerhardus Lambertus Stinissen en Johanna Hendrina Meijer. |
| − | In [[1927]] verhuisde het gezin van Beek naar [[Kilder]], waar het stond [[Bevolkingsregister|ingeschreven]] van 11 april tot 21 juni van dat jaar. Daarna woonde het gezin in [[Nieuw-Dijk]]. | + | In [[1927]] verhuisde het gezin van Beek naar [[Kilder]], waar het stond [[Bevolkingsregister|ingeschreven]] van 11 april tot 21 juni van dat jaar. Daarna woonde het gezin in [[Nieuw-Dijk]], in [[Zevenaar]] en sinds 15 maart [[1939]] in [[Arnhem]]. |
| − | Stinissen | + | Stinissen was perser van beroep. In de [[Tweede Wereldoorlog]] heeft hij als [[Arbeitseinsatz|dwangarbeider]] in de Duitse oorlogsindustrie moeten werken. Waar hij tewerkgesteld werd, is niet bekend, maar een mogelijkheid is de test- en productie-installatie voor de gevreesde V2-raketten in Peenemünde aan de Oostzeekust. Toen het Rode Leger naderde, werden de dwangarbeiders in februari 1945 overgebracht van Bleicherode in het noorden van het huidige [[Bundesland]] Thüringen. Daar overleed Stinissen op 26 juli [[1945]], ruim twee maanden na de [[bevrijding]]. Hij was 21 jaar oud. |
| − | Stinissen | + | Hij werd begraven in Bleicherode en later herbegraven in Berlijn. Zij overlijden werd op 2 november [[1946]] geregistreerd in Arnhem. |
| + | |||
| + | Eind [[1947]] werd zijn stoffelijk overschot geïdentificeerd door de Dienst Identificatie en Berging, waarna het op 29 mei [[1948]] naar Nederland werd overgebracht. Op verzoek van de nabestaanden werd Stinissen herbegraven op het katholieke deel van de begraafplaats Moscowa in Arnhem. | ||
| + | |||
| + | In maart [[1956]] heeft de Oorlogsgravenstichting (OGS) een grafsteen op het graf geplaatst Bij inspectie in juli [[1983]] constateerde de OGS dat het graf dringend onderhoud behoefde, maar in plaats daarvan stelde zij de nabestaanden voor de stoffelijke resten te herbegraven op het Nederlandse Ereveld in Loenen. Op 19 september 1983 liet Stinissens broer de OGS mede namens de andere nabestaanden weten hiervoor geen toestemming te geven. De OGS respecteerde deze beslissing en heeft daarom in oktober 1983 het graf in Arnhem vernieuwd. | ||
== Bronnen == | == Bronnen == | ||
| + | *[https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/archief/2.19.255.01/invnr/148497A/file?eadID=2.19.255.01&unitID=148497A&query= A-dossier van de Oorlogsgravenstichting in het Nationaal Archief] | ||
*[[Bevolkingsregister|Bevolkingsregister Bergh]] | *[[Bevolkingsregister|Bevolkingsregister Bergh]] | ||
| − | *[http://www. | + | *[http://www.oorlogsgravenstichting.nl Oorlogsgravenstichting] |
*[http://de.wikipedia.org/wiki/Heeresversuchsanstalt_Peenemünde ''Heeresversuchsanstalt Peenemünde'' op de Duitstalige Wikipedia] | *[http://de.wikipedia.org/wiki/Heeresversuchsanstalt_Peenemünde ''Heeresversuchsanstalt Peenemünde'' op de Duitstalige Wikipedia] | ||
| − | [[Categorie:Burgerslachtoffers oorlogsgeweld]] | + | [[Categorie:Dwangarbeiders WO II]] [[Categorie:Burgerslachtoffers oorlogsgeweld]] |
Huidige versie van 11 mei 2023 om 05:22
Bernardus Stinissen is een oorlogsslachtoffer. Hij werd op 1 februari 1924 geboren in Beek als oudste zoon van Gerhardus Lambertus Stinissen en Johanna Hendrina Meijer.
In 1927 verhuisde het gezin van Beek naar Kilder, waar het stond ingeschreven van 11 april tot 21 juni van dat jaar. Daarna woonde het gezin in Nieuw-Dijk, in Zevenaar en sinds 15 maart 1939 in Arnhem.
Stinissen was perser van beroep. In de Tweede Wereldoorlog heeft hij als dwangarbeider in de Duitse oorlogsindustrie moeten werken. Waar hij tewerkgesteld werd, is niet bekend, maar een mogelijkheid is de test- en productie-installatie voor de gevreesde V2-raketten in Peenemünde aan de Oostzeekust. Toen het Rode Leger naderde, werden de dwangarbeiders in februari 1945 overgebracht van Bleicherode in het noorden van het huidige Bundesland Thüringen. Daar overleed Stinissen op 26 juli 1945, ruim twee maanden na de bevrijding. Hij was 21 jaar oud.
Hij werd begraven in Bleicherode en later herbegraven in Berlijn. Zij overlijden werd op 2 november 1946 geregistreerd in Arnhem.
Eind 1947 werd zijn stoffelijk overschot geïdentificeerd door de Dienst Identificatie en Berging, waarna het op 29 mei 1948 naar Nederland werd overgebracht. Op verzoek van de nabestaanden werd Stinissen herbegraven op het katholieke deel van de begraafplaats Moscowa in Arnhem.
In maart 1956 heeft de Oorlogsgravenstichting (OGS) een grafsteen op het graf geplaatst Bij inspectie in juli 1983 constateerde de OGS dat het graf dringend onderhoud behoefde, maar in plaats daarvan stelde zij de nabestaanden voor de stoffelijke resten te herbegraven op het Nederlandse Ereveld in Loenen. Op 19 september 1983 liet Stinissens broer de OGS mede namens de andere nabestaanden weten hiervoor geen toestemming te geven. De OGS respecteerde deze beslissing en heeft daarom in oktober 1983 het graf in Arnhem vernieuwd.
