Wevers, Leo Antonius Christiaan

Leo Antonius Christiaan Wevers werd op 10 april 1897 geboren in Beek als zoon van Antonius Franciscus Wevers en Christina Hendrika Dempenfeld. Zijn vader was onderwijzer in Beek.

Op 21 maart 1912 vertrok hij naar de kweekschool in Hilversum om net als zijn vader onderwijzer te worden. Na het behalen van zijn akte gaf hij vanaf november 1916 les op de ULO in Boxmeer. Per 1 maart 1919 werd hem daar eervol ontslag verleend om zich, zoals een lokale krant meldde, in religieuzen staat te begeven. Hij wilde intreden bij de orde der jezuïeten, maar daarvoor moest hij eerst het gymnasiumdiploma halen. Door zelfstudie en enkele maanden lessen volgen in Uden kon hij met succes examen doen, waarna hij in september 1919 zijn noviciaat begon in het jezuïetenklooster in Velp, Noord-Brabant.

In augustus 1923 ging hij van Velp naar Oudenbosch, waarna we zijn spoor enige tijd kwijtraken. Bekend is dat hij twee jaar heeft lesgegeven op een kweekschool op Java, Nederlands-Indië, maar nadere gegevens over deze tijd zijn niet voorhanden.

Na terugkeer uit Indië heeft hij in Maastricht zijn studies in de dogmatiek afgemaakt, waarna hij aldaar op 15 augustus 1931 tot priester werd gewijd. Kort daarna, 26 augustus, heeft hij in Beek zijn eerste Heilige Mis opgedragen. Onder de medecelebranten waren pastoor Peters en de Indische jezuïet Hartjo Soewanda. Het was, zo meldde De Graafschapbode, "zonder twijfel de eerste keer, dat een priester, geboortig uit de Verre Missielanden, in dit geval Java, in deze steken het woord richtte tot de gelovigen".

Op 27 augustus 1933 ging hij terug naar Indië. Hij reisde met ongeveer een dozijn andere passagiers op het vrachtschip Kota Nopan. De aankomst in de haven van Batavia was een maand later, waarna hij zijn werk begon als pastoor van de Heilige Rozenkranskerk in Randoesari, een wijk van Semarang, Midden-Java. In 1935 werd hij overgeplaatst naar Batavia.

In Batavia vervulde pastoor Wevers meerdere nevenfuncties. Hij was geestelijk adviseur van de Sint-Joseph-Bond, vicevoorzitter van de Centrale Armenzorg en bestuurslid van de Vereeniging Pro Juventute Batavia.

Op 10 mei 1941 was hij een van de priesters die assisteerden bij de hoogmis in de kathedraal van Batavia die werd opgedragen ter herdenking van de Duitse inval in Nederland een jaar eerder. Het was de enige keer dat een dergelijke herdenkingsmis gehouden kon worden, want een jaar later was Nederlands-Indië door de Japanners bezet.

Het is niet bekend hoe pastoor Wevers de Tweede Wereldoorlog is doorgekomen, maar hij heeft deze tijd wel overleefd. Een lijst die het dagblad De Tijd op 30 december 1955 publiceerde, kondigde namelijk aan dat hij in 1956 zijn 25-jarig priesterjubileum ging vieren.

Over de verdere levensloop van pastoor Wevers zijn geen gegevens gevonden.

Bronnen

• Bevolkingsregister Bergh
• Brabants Historisch Informatie Centrum
• Krantenberichten op Delpher in:
  • Bataviaasch Nieuwblad van 14 augustus 1933 en 12 mei 1941
  • De Indische Courant van 27 oktober 1933
  • De Graafschapbode van 8 juli en 26 augustus 1931
  • Het Nieuws van den Dag voor Nederlandsch-Indië van 15 juli 1935, 21 januari en 11 april 1938, 28 januari 1939
  • Provinciale Noord-Brabantsche en 's-Hertogenbossche Courant van 21 juli 1916 en 30 januari 1919
  • De Tijd van 30 december 1955