Linssen, Toon

‎

Toon Linssen had een kruidenierswinkel aan de Lengelseweg nummer 41 in 's-Heerenberg, naast de dropfabriek van Langenberg (waarvan nu alleen nog het kantoorgedeelte overeind staat). Aan dezelfde Lengelseweg bevonden zich kruidenierswinkel Helmes, groentezaak Jansen en schoenmaker Ruikes.

Jan Heinst uit Lengel en Wilhelmina Koster van de Piet haan uit Wehl startte rond 1900 een winkeltje aan de Lengelseweg 41 te ’s-Heerenberg.

Dora Heinst en Toon Linssen

Dora als jongste dochter van het gezin Heinst aan de Lengelseweg en Toon als oudste zoon van bakker Linssen uit 's-Heerenberg, tegenover hotel Heitkamp zette de zaak van Jan Heinst in 1950 voort en zijn rond 1975 gestopt.

Toon was zeer bekend in 's-Heerenberg en omgeving, ook omdat hij als zoon van bakker Linssen veel brood rond bracht. Zijn hobby was handelen in alles wat los en vast zat. Hij kon met iedereen goed overweg. Toon is in 1980 overleden en Dora in 1992. Het pand is rond 1980 verkocht aan dropfabriek Langenberg. In 2004 is uiteindelijk het pand afgebroken. Op dit moment (2017) is het een braak liggend terrein. Deze kruidenierszaak was één van de vele kruidenierszaken in 's-Heerenberg.

Toon en Dora wilden niet de overstap maken naar zelfbediening en hun zoon had geen interesse om de zaak over te nemen. Uiteindelijk is rond 1975 de winkel gesloten en beiden hebben er nog jaren geleefd.

Uit verhalen, begon men met het verkopen van hout en petroleum en schoenpoets. De opbrengsten waren niet voldoende en dus moest Jan Heinst als vertegenwoordiger door Nederland reizen om kwasten te verkopen van de Borstelfabriek in ’s-Heerenberg. Daarnaast repareerde oma de kragen van de overhemden. Uiteindelijk heeft het gezin vijf kinderen gekregen, waarvan Dora Heinst de jongste was.

Je kon er levensmiddelen kopen maar ook klompen. Als er een klant kwam die klompen zocht in een maat die er niet was, moest de zoon op de fiets naar de stad om de juiste maat klompen even te lenen bij de Fa. Witte. Toon en Dora hielden de klant wel even aan de praat. De verrekening bij Witte vond achteraf plaats.

De winkel was de gehele week geopend, zelfs op de zondag. Dan kwamen de Duitsers, koffie en sigaretten en "gute Butter" (roomboter) kopen. Men had dan vrij en in Nederland waren deze spullen veel goedkoper. De roomboter kwam van de boterfabriek in Zeddam. Elke vrijdag kwam het bedrijf Alimenta uit Doetinchem de levensmiddelen brengen en Drankenhandel Van Uhm en Drankenhandel Pennards uit ’s-Heerenberg zorgden voor de voorraad bier en frisdrank. Veel kratten gingen de kelder in om gekoeld verkocht te kunnen worden. De fa. Zadelhof zorgde voor de voorraad aan vleeswaren en met name boterhamworst uit blik werd veel verkocht. De fa Löwenthal uit Ulft zorgde voor de tabakswaren. Elke week kwamen er vertegenwoordigers van verschillende bedrijven vragen wat ze mochten leveren en enkele dagen later werd het dan gebracht. Omdat de winkel gedateerd werd moest er een keer verbouwd worden. De deel werd in gericht als winkel en de klanten bleven komen. Na de verbouwing werd de zaak feestelijk geopend. Er werd veel op “de pof” gekocht en regelmatig moest er achteraan gegaan worden om het geld te verkrijgen, wat uiteindelijk altijd wel lukte.

Aan de voorgevel hingen verschillende automaten voor sigaretten, kauwgom (Trio en Bazooka Joe) en drop. De omzet was goed en er werd ook nog wat verdiend.

Bron

Foto's en gedeelte tekst, Wilfried Linssen (Zoon)