Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Vossenjagers, De
Carnavalsvereniging de Vossenjagers is de carnavalsvereniging uit Azewijn.
Inhoud
- 1 Geschiedenis
- 2 De vereniging
- 3 De prinsen en hun motto's
- 4 Jeugdprinsen
- 5 Externe link
- 6 Bronnen
Geschiedenis
Voor de oprichting
De voorloper van het carnaval in deze regio was vastenavond of vastelavond. Carnaval was tot de vijftiger jaren een feest wat voornamelijk in het Duitse Rijnland en de zuidelijke provincies Noord-Brabant en Limburg werd gevierd. In die jaren drong het carnavalsfeest langzaam naar het katholieke deel van het gebied boven de grote rivieren door. In 1955 werd dan ook in 's-Heerenberg carnavalsvereniging D' Olde Waskupen als eerste carnavalsvereniging van de Achterhoek opgericht.
In Azewijn was er nog geen sprake van carnaval. In die tijd was Azewijn namelijk nog stevig in de ban van de Kerk en vierde tijdens het carnavalsweekend het veertigurengebed als een devote voorbereiding op de vastentijd. Pastoor Heinink wilde toen nog van geen wijken weten, om het veertigurengebed in de ruilen voor het heidense carnavalsfeest. In de ogen van de Kerk, vooral in die van de pastoor, gebeurden er dan allerlei dingen die het daglicht niet konden verdragen. Hij sprak daar vanaf de preekstoel ook openlijk schande van. Echter, voornamelijk bij de jeugd werd de behoefte aan een eigen carnavalsfeest met een bijbehorende vereniging steeds groter.
1967: De oprichting
Alle reeds bestaande Azewijnse verenigingen staken in 1967 de koppen bij elkaar en belegden een bijeenkomst op 12 en 30 oktober 1967 bij Café Wim Berntsen, respectievelijk Café Wim Alofs om tot oprichting van een carnavalsvereniging te komen.
De carnavalsvereniging werd opgericht op 6 november 1967 met Wim de Lange als voorzitter en Cor van de Mölder (Berntsen) als secretaris. Wim van Clé (Berntsen) werd de eerste prins en de eerste avond was bij Alofs. Het heeft uiteindelijk nog wel wat moeite gekost om pastoor Heinink te overreden om toestemming te geven, want hij hield van het veertigurengebed als opmaat voor de vastentijd.
De nieuwe secretaris Cor Berntsen werd direct belast met het notuleren van de vergadering. Aangezien Cor niet gerekend had op deze functie, werd hier voor het eerst gebruik gemaakt van het Möllebuukske. Tijdens de twintig dienstjaren van Cor als secretaris van de vereniging, is niet meer van dit boek afgeweken. Het Möllebuukske van Cor van de Mölder werd namelijk het notulenboek van de vereniging.
Tijdens de vergadering van 10 december 1967 werd uit de namen Laakdempers, Dröpmulekes en Vossenjagers de laatste als verenigingsnaam gekozen.
De planning van de eerste carnavalsavond gaf al bijna een conflict met pastoor Heinink. Gezien het relatief vroeg tijdstip dat het feest beëindigd moest worden, wilde men graag op tijd beginnen. Echter was er een probleem met de avondmis van half acht. Men wilde deze graag vervroegen, maar de pastoor gaf geen krimp. Daarom het compromis: acht uur de zaal open, maar de prins mocht pas om elf over half negen komen. Zodoende hadden de kerkgangers de gelegenheid om dit ook nog mee te kunnen maken.
Eerste bestuur
- Voorzitter: Wim de Lange
- President: Wim de Lange
- Secretaris: Cor Berntsen
- Penningsmeester: Jan Raben
- Bestuurslid: Gert Jansen
- Bestuurslid: Mart Tiggelovend
Eerste Raad van XI
- Jan Jansen (Voorzitter Raad van XI)
- Guus Ketelaar
- Jan Knippers
- Bennie Messing
- Geert Meijer
- Gert Venhoeven
- Nol Tiggelovend
- Jan Roelofzen
- Jan Hansen
- Wim Hondtong
- Jan de Lange
Nadat op 16 december 1967 Wim van Clé (Berntsen) tot de eerste prins was gekozen, konden de voorbereidingen voor het eerste carnavalsjaar beginnen. De vereniging was opgericht, de prins gekozen, maar verder had men nog weinig ervaring met alle overige zaken. Er werd besloten om de kunst af te kijken bij buurtvereniging De Dösvlègels in Beek. Met het nieuwe bestuur en de nieuwbakken prins bezocht men de pronkzitting op 11 januari 1968 te Beek. Later die maand werd ook nog Kevelaer in Duitsland bezocht om in een winkel aldaar de steken en stof voor de capes te kopen. Aangezien er nog geen financiële middelen beschikbaar waren, werd het geld voor deze attributen voorgeschoten door Wim van Clé (90 Duitse Mark) en door Cor Berntsen (100 Duitse Mark).
De carnavalsavond in Azewijn zelf begon, zoals nu nog steeds gebruikelijk is, met de prinspresentatie. Het bestuur had een handkar met daarop een vos gemaakt. Deze werd in de optocht door de zaal getrokken. In de vos bevond zich Wim Messing, die met een prinsenveer de suggestie moest wekken dat de prins zich op deze kar bevond. Tevens liepen er nog twee onherkenbaar verklede figuren bij: Marinus Schoemaker en Wim van de Mölder (Berntsen). Zodoende was bij iedereen de verwarring compleet. De echte prins was met zijn groep als duivel verkleed in de zaal. Nadat Marinus en Wim waren gedemaskeerd, meende eenieder dat de prins in de vos zou zitten. Als soort van afleiding werd hierna de zaal een aantal keren in het duister gehuld zodat de nieuwe prins alle gelegenheid kreeg onopgemerkt het podium op te komen. Toen alle aanwezigen verwachtten dat de prins uit de vos zou komen sprong prins Willem I (Wim van Clé) plotseling uit de coulissen tevoorschijn. De eerste buutreedners op deze avond waren Gert Hettelaar en Wim Messing onder de naam "De Drievers". Als eerste dansmarietjes traden op: Dorrie Ketelaar, Annie Venes, José Scholten en Lenie Thomassen.
Evenals het eerste carnavalsjaar was er ook dit jaar één carnavalsavond. Deze avond werd nu gehouden in het café van Wim Berntsen. De opkomst was voor de prins (Louis I, Louis Delleman) van dit jaar een probleem. Hij had namelijk met de buurt afgesproken om verkleed als Marokkaan naar de carnavalsavond te gaan. Aangezien Louis een tweelingbroer had, die als twee druppels water op hem leek, nam deze zijn plaats in bij de buurtgroep. Terwijl iedereen dacht dat Louis in de zaal aanwezig was, genoot hij bij Mariet van Clé (Berntsen) in de keuken van een lekker kopje koffie en wachtte hij rustig op de dingen die zouden komen. Louis stond d.m.v. een walkietalkie in verbinding met het bestuur in de zaal. Het was de bedoeling dat een Apollo-raket, die aan het plafond hing naar beneden zou worden gelaten, waarna de prins direct van achter in de zaal zou opkomen. De techniek liet ons echter dat jaar in de steek. Omdat de walkietalkies dienstweigerden, stond de raket al geruime tijd op de grond terwijl de prins maar niet verscheen. Toen het bestuur van de schrik was bekomen, werd Cor Bertnsen naar de keuken gestuurd om de prins op te halen zodat de avond alsnog doorgang kon vinden. De carnavalsavond werd goed bezocht en was een groot succes.
Op de jaarvergadering van 13 maart 1969 werd voorgesteld om op zaterdagmiddag een kinderoptocht te houden; te beginnen in 1970. In de notulen van deze jaarvergadering werd de mening van Jan Jansen opgenomen om de deelnemers aan de optocht niet aan leeftijd te binden.
Tijdens de ledenvergadering van 4 januari 1970 werd besloten de kinderoptocht dit jaar voor het eerst te organiseren. De 'oude prins' van het afgelopen jaar zou aan deze optocht deelnemen met zijn nieuwe Raad van Elf. Voor de optocht van 1970 zou dus prins Louis I op de prinsenwagen plaatsnemen, geassisteerd door de eerste jeugdprins Tonnie I (Tonnie ten Have).
De eerste optocht was geslaagd en voor herhaling vatbaar. Het feit dat er geen prijzen te verdienen waren deed geen afbreuk aan het enthousiasme van de deelnemers. Na de optocht werd iedereen, groot en klein, onthaald in zaal Alofs, waar jeugdprins Tonnie I zijn proclamatie voorlas. Aan het eind van deze gezellige middag nam Louis I afscheid als prins van de Vossenjagers.
Verder vond er dit jaar binnen de Raad van Elf een belangrijke wijziging plaats. Guus Ketelaar nam het voorzitterschap over van Jan Jansen.
Op de ledenvergadering van 4 januari 1970 werd in een vrije stemming Bertus Klein Obbink (Lambertus I) als prins gekozen. Enkele dagen na deze stemming werd Bertus officieel als prins gevraagd door secretaris Cor Berntsen, die op de boerderij van Klein Obbink aan de Op den Dam was om meel te brengen. Zoon Rudi, die het gesprek van beide heren op de achtergrond aandachtig had gevolgd, wist toen wie de volgende prins van de Vossenjagers zou worden. Hij heeft echter nooit zijn mond voorbijgepraat.
Terwijl in Azewijn het carnaval een paar jaar draaide, probeerde mens dit jaar in buurtdorp Netterden ook een carnavalsavond te organiseren. Deze zou worden gehouden op carnavalszondag in zaal Terhorst. Daar Netterden nog geen prins met hofhouding had, vroeg Terhorst via zijn zwager Wim van Clé (Berntsen) aan de Vossenjagers om deze avond op te luisteren. Die avond was prins Lambertus I compleet met het bestuur en de Raad van Elft tijdig in de zaal aanwezig. De bevolking van Netterden die daarna beetje bij beetje de zaal vulde ergerde zich verschrikkelijk aan de aanwezigheid van dit Azewijnse gezelschap dat maar al te nadrukkelijk aanwezig was. De situatie veranderde de hele avond niet zodat de stemming er dan ook niet echt inkwam. Dit historische gebeuren werd later in de notulen kort samengevat: "... Bestuur, raad en Prins zijn zondag naar Netterden geweest en werden daar vrij koel ontvangen. De Vossenjagers hebben zich er waardig gedragen ....
Een opmerkelijk gebeurtenis tijdens de regeringsperiode van prins Lambertus I was dat pastoor Heinink de parochie verliet en werd opgevolgd door pastoor Van Hal, die op de ledenvergadering van 29 november 1970 voor het eerst welkom geheten werd. Tevens kreeg de prins dat jaar een nieuwe scepter aangeboden in de vorm van een vossenkop. Deze "Vossekop" werd de opvolger van de oude scepter (een geweer).
Gert Fenneman werd de opvolger van Prins Lambertus I. Het overhandigen van de prinsattributen was de eerste jaren een probleem omdat 's middags de scheidende prins de optocht aanvoerde terwijl 's avonds de nieuwe prins werd geïnstalleerd. Daar de beide boerderijen van genoemde heren door weilanden aan elkaar grensden, werd het probleem dit jaar als volgt opgelost. Na met elkaar telefonisch contact te hebben gehad, liepen beide collega's in het donker gelijktijdig door de weilanden naar elkaar toe. Halverwege overhandigde oud-prins Lambertus I de cape, scepter en steek aan zijn opvolger Prins Gert I. Hierna keerde ieder weer huiswaarts en had de overgave zich in het uiterste geheim voltrokken.
's Avonds gingen Gert en Marie Fenneman samen met de buurt als Abraham verkleed naar het carnavalsbal. Uit het front van de nieuwe gymzaal, dat op het podium in zaal Berntsen was opgebouwd, kwam de prins tevoorschijn. Dit gebeurde nadat het Azewijnse raadslid, Teun Venes, de gymzaal symbolisch had geopend. Een jury, waarin ook oud-pastoor Heinink zitting had, beoordeelde later deze avond de verklede carnavalisten.
De jeugdprins van dit jaar was Albert Sinderick. Hij vergezelde 's middags tijdens de optocht Prins Lambertus I en 's avonds tijdens de carnavalsavond prins Gert I.
Tijdens de jaarvergadering die op 21 maart 1971 bij café Berntsen werd gehouden, nam Jan Raben afscheid als penningmeester. Hij werd opgevolgd door Gert Jansen, die op zijn beurt weer werd opgevolgd door Guus Ketelaar. Het voorzitterschap van de Raad van Elf kwam in handen van Leo Kock.
De carnavalsactiviteiten, die in de voorgaande jaren beperkt bleven tot de optocht en de carnavalsavond op zaterdag, werden uitgebreid met de zondagavond voor de jeugd en de dinsdagavond voor de bejaarden. Prins Willem II (Wim Messing) presenteerde zich aan zijn onderdanen in de vorm van een melkbus waarin hij verscholen zat. Voor deze presentatie was gekozen n.a.v. het feit dat de melkbussen dit jaar plaats moesten maken voor melkopslagtanks. Wim Messing die met zijn groep verkleed als vogelverschrikker naar het carnavalsbal ging, kleedde zich voor zijn presentatie om bij oma Berntsen. Oma Berntsen was van de situatie op de hoogte en had de kleding van de hoogheid reeds in huis.
Voor het eerst werd er dit jaar een beroep gedaan op de heer en mevrouw Gerritsen uit Zeddam om als juryleden te fungeren en de gekostumeerde groepen, paren en enkelingen op originaliteit en uitvoering te beoordelen. Dit Zeddamse echtpaar jureerde hierna nog vele jaren tot volle tevredenheid van iedereen en ze waren altijd welkome gasten tijdens het Azewijnse carnaval.
Op de carnavalsavond voor bejaarden (dinsdag) trad Gert Hettelaar voor het eerst op in de buut onder zijn carnavalsnaam Striekhöltje. Na zijn eerste optreden bij café Alofs zouden er nog vele volgen en de naam Striekhöltje werd bekend bij vele carnavalsverenigingen.
De jeugdprins van 1972 was Clemens Berntsen (Clemens I).
Tijdens de optocht van 1973 werden prins Willem II en de nieuwe jeugdprins van 1973, Eugène Venes (Eugène I), bijgestaan door vier nieuwe dansmarietjes, te weten: Anneke Alofs, Ria Bolder, Thea Tiggelovend en Adèle Lensing.
In het jaar 1973 was het de beurt aan de voorzitter en president van de vereniging om de scepter te zwaaien over het Vossendorp. Voor aannemer Wim de Lange (Willem III) gaf deze belangrijke functie normaal gesproken weinig problemen. Tijdens de prinspresentatie gebeurde er echter iets dat niemand had kunnen voorzien. Nadat Wim als president de avond had geopend verdween hij achter een laken om zich ongezien als prins te verkleden. Toen hij in zijn onderbroek stond begon Willie Geerling vanuit de zaal te filmen. Hierbij maakte hij gebruik van een felle lamp, waardoor Wim's silhouet achter het laken voor de gehele zaal duidelijk herkenbaar werd. Naar aanleiding van dit voorval werd later door de president een algeheel filmverbod tijdens de prinpresentaties afgekondigd.
Het carnaval, dat dit jaar gehouden werd in zaal Berntsen, bestond nog uit een gekostumeerd bal op zaterdagavond (voor leden) en op zondagavond (ook-niet leden) en de dinsdagavond voor bejaarden. Op zondagavond deed zich aan de ingang van de zaal het volgende incident voor. Een gezelschap, verkleed als prinselijke hoogheid met zijn complete gevolg, wilde deelnemen aan de feestvreugde. Gezien de ervaringen die de Vossenjagers in Netterden op hadden gedaan, leek het de president beter het gezelschap geen toegang te verlenen. Zijn verklaring hiervoor was: "Twee hanen in één hok, dat geet niet goed." Het gerucht dat dit Carnavalsvereniging De Paverts uit Zeddam betrof, kon later nooit worden bevestigd.
In de nieuwe ton bracht Gert Hettelaar, alias Striekhöltje, als enige dit jaar weer een geslaagde buut.
De Raad van Elft en het bestuur verschenen met een nieuwe steek dit jaar. De dames van de Raad van Elft en bestuur waren ook verkleed, in tegenstelling tot voorgaande jaren. Dit kwam de stemming en het aanzien zeker ten goede. Ook werden er dit jaar, zoals in de vergadering was voorgesteld, een aantal statiefoto's gemaakt aan het begin van de avond. Dit is een groot succes geworden. Tevens nam het ledenaantal toe met 135 leden. Dit is in hoofdzaak te danken aan het feit dat de inwoners van Azewijn intensiever werden bezocht waardoor ook vele bejaarden als lid genoteerd konden worden.
Tijdens de optocht van 1974 verscheen het bestuur en de Raad van Elft voor het eerst met gekleurde revèrs. Het bestuur was herkenbaar aan de groen/witte revèrs en de Raad van Elft droeg groen/gele revèrs. Jeugdprins tijdens deze optocht was Teun I (Teun Cornielje).
De vereniging
Bestuur 2024
Raad van XI 2024
|
Hofdames 2024
Dansmarietjes 2024
Hofkelners 2024
|
De prinsen en hun motto's
|
|
|
Jeugdprinsen
|
|
Externe link
Bronnen
- Azem van 't Hof tot heden
- Jubileumboek 22 jaar Carnavalsvereniging De Vossenjagers
