Saksen

De Saksen zijn een Germaans volk uit het noorden van Europa, een regio van het huidige Duitsland en het oostelijk deel van het huidige Nederland.

Vanaf de 5e eeuw stak een deel van de Saksen de Noordzee over en viel Brittannië binnen, samen met de Angelen, Friezen en de Juten. Zij vestigden zich vooral in het zuiden van Engeland, waar de namen van de graafschappen Essex, Middlesex, Sussex en Wessex nog altijd aan hen herinneren, net als de naam Engeland ("land der Angelen") en het begrip Angelsaksisch. Bovendien zijn er twee altaarstenen gevonden bij de Muur van Hadrianus, waarop een groep Tubanten (die zich vermengd hadden met de Saksen) staat vermeld als soldaten van een Friese ruitereenheid. De Muur van Hadrianus loopt van de Engelse oostkust naar de westkust, iets ten zuiden van de huidige grens met Schotland.

De achtergebleven Saksen in Duitsland hielden nog lang vast aan hun oorspronkelijke religie, maar werden door de Franken onder leiding van Karel de Grote tijdens de Saksenoorlogen met geweld bekeerd tot het christendom en ingelijfd bij het Frankische Rijk. In het huidige gebied van de Achterhoek, de Liemers en het aangrenzende Duitsland stichtte hij zogenaamde rijkskarolingische nederzettingen. Een belangrijk leider van de Saksen was in die tijd Widukind.

In de Middeleeuwen was het Hertogdom Saksen een belangrijk onderdeel van het Heilige Roomse Rijk. In het huidige Duitsland zijn er nog altijd de deelstaten Nedersaksen, Saksen-Anhalt en Saksen.

In Groningen, Drenthe, Overijssel, de Achterhoek en Noord-Duitsland zijn de aan de taal van de Saksen verwante Nedersaksische dialecten nog steeds de belangrijkste streektaal.

Het Saksenros is het bekendste symbool van de Saksen, dit komt onder meer voor in de vlag van Twente, Nedersaksen en Westfalen, en op het wapen van Noord-Rijnland-Westfalen.