Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

Sloot, Cornelis Gerardus Bernardus

Uit Berghapedia
Ga naar: navigatie, zoeken
Uit de Volkskrant van 8 juli 1987

Cornelis Gerardus Bernardus (Cees) Sloot was priester. Hij werd op 5 februari 1914 geboren in Leuth, gemeente Ubbergen, als zoon van Johannes Fredericus Sloot en Hermina Henrica Maria Bless. Zijn broer Johannes Maria Joseph was eveneens priester. Rond de jaarwisseling 1920–1921 verhuisden zijn ouders met hun kinderen naar Vethuizen.

Hij begon zijn priesteropleiding op 5 september 1927 aan het kleinseminarie in Culemborg en vevolgde zijn studie op 18 september 1933 aan het grootseminarie Rijsenburg in Driebergen. Op zondag 23 juli 1939 werd hij door de aartsbisschop van Utrecht tot priester gewijd. Tijdens dezelfde plechtigheid ontving ook zijn studiegenoot Toon Kroesen uit Braamt zijn priesterwijding.

De neomisten Sloot en Kroesen werden de volgende dag feestelijk ingehaald in Zeddam. Bij het station in Wijnbergen werden zij opgewacht door familie en notabelen, en daarna begeleid door ruiters en wielrijders naar Braamt gereden. Daar werden zij toegesproken door Gerrit Miedema, de voorzitter van het welkomstcomité. Vervolgens trok de stoet naar het tramstation in Zeddam, waar de schutterij, de harmonie en jeugdverenigingen zich aansloten. De optocht eindigde bij de pastorie. Hier brachten de schutterijen uit Zeddam en Braamt een vendelhulde, waarna pastoor Meijer de neomisten in de Sint Oswalduskerk toesprak. Toon Kroesen dankte daarop, mede namens Cees Sloot, de aanwezigen voor de geweldige ontvangst. Met een kort Lof werd het gezamenlijke deel afgesloten, waarna de beide neomisten elk in hun eigen woonplaats werden gehuldigd.

De volgende dag, dinsdag, droeg Cees Sloot zijn eerste Heilige Mis op in de Sint Oswalduskerk, waarna op woensdag Toon Kroesen hetzelfde deed.

Voor Cees Sloot en Toon Kroesen naar hun eerste standplaatsen vertrokken, namen zij op 15 augustus, het feest van Maria Tenhemelopneming, deel aan de inzegening van de Mariakapel in Vethuizen. De dag begon met een Heilige Mis in de openlucht, die werd opgedragen door pastoor Meijer, geassisteerd door Cees Sloot als diaken en Toon Kroesen als subdiaken. Hierna volgde een officieel programma met een aantal toespraken, waarna de eigenlijke inwijding werd verricht door deken Te Loo van het dekenaat Terborg.

Kort daarop werd Cees Sloot benoemd tot kapelaan in Rossum (Ov.). Van 5 september 1941 tot 18 juli 1947 was hij kapelaan van de Sint Werenfridusparochie in Elst (Gld). Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij actief in het verzet in Elst en wijde omgeving. Na de verloren Slag om Arnhem (17–25 september 1944) was hij een van de mensen die het contact tussen de geallieerde troepen in het bevrijde Nijmegen en het verzet in Elst onderhielden. Toen Elst gedwongen moest evacueren, bleef hij als geestelijk verzorger bij de achtergebleven mannen en bezocht zijn parochianen in de plaatsen waar zij ondergebracht waren.

Na Elst werd hij in 1947 kapelaan van de Johannes Vianneyparochie in Deventer. Dit was zijn laatste standplaats als kapelaan. In 1982 zou Henk Limbeek uit Vinkwijk pastoor van de Johannes Vianneyparochie zou worden.

In mei 1959 werd hij pastoor van de parochie Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming in Joppe. Dit is een uitgestrekte, landelijke parochie bestaande uit zes dorpen en buurtschappen, waar toen maar zo'n honderd katholieke gezinnen woonden. Hier vierde pastoor Sloot op 11 mei 1964 zijn 25-jarig priesterjubileum met een koffietafel voor de hele parochie. Kort daarvoor was de kerk van Joppe gerestaureerd, maar de kosten werden daarbij zodanig overschreden dat er geen geld meer was om de pastorie op te knappen. Hierop hebben de parochianen deze klus zelf en op eigen kosten geklaard. Dit maakte zo'n indruk op pastoor Sloot dat hij als tegenprestatie met de hele parochie aan tafel wilde. Als datum werd 9 mei gekozen, omdat 23 juli midden in het toeristenseizoen viel.

Cees Sloot overleed in Joppe op 6 juli 1987, 73 jaar oud, en werd op 11 juli aldaar begraven.

Onderscheidingen

  • Het zilveren kruis van verdienste van het Nederlandse Rode Kruis, hem na de oorlog uitgereikt voor zijn verzetswerk.
  • De Poolse verzetsmedaille Zwycięstwa i Wolności (Overwinning en Vrijheid). Dit moet betekenen dat hij contact heeft gehad met de Poolse 1e Onafhankelijke Parachutistenbrigade, die op 21 september als laatste eenheid bij Driel was geland.
  • Bij koninklijk besluit nr. 17 van 8 juni 1979 werd hij benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
  • Het Verzetsherdenkingskruis, ingesteld in 1980.

Bronnen