Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

Halteren, Johannes Hendrikus van (1920-2002)

Uit Berghapedia
Ga naar: navigatie, zoeken

Johannes Hendrikus (Johan) van Halteren was KNIL-militair. Hij werd op 22 maart 1920 geboren in 's-Heerenberg als zoon van Johannes Theodorus van Halteren en Wilhelmina Hendrina Johanna Jansen. Hij was een neef van zijn naamgenoot Johannes Hendrikus van Halteren.

Op 15 november 1939 heeft Van Halteren zich in Aalsmeer aangemeld bij het KNIL. Hij tekende een contract voor vijf jaar, ingaande op de dag van geschiktbevinding. Dat was 20 februari 1940, toen hij ook een premie van honderd gulden kreeg. De Tweede Wereldoorlog was toen al uitgebroken, maar Nederland was nog neutraal. Japan zou ook pas twee jaar later Nederlands-Indië binnenvallen.

Uit het Algemeen Handelsblad van 2 maart 1940

Op 4 maart 1940 vertrokken dertig man van de Koloniale Reserve, onder wie Van Halteren, met een boottrein naar Genua. Daar gingen zij aan boord van het motorschip Indrapoera, dat op 6 maart naar Indië vertrok. Na aankomst werd Van Halteren op 6 mei 1940 ingelijfd bij het 2e Regiment Genietroepen (hoewel hij als kanonnier 2e klas was aangenomen).

Toen Japan in januari 1942 Nederlands-Indië binnenviel, diende Van Halteren bij de veldartillerie. Op 9 maart 1942, de dag na de capitulatie van het KNIL, werd hij krijgsgevangen genomen. De Japanners legden van al hun krijgsgevangenen een interneringskaart aan. Op Van Halterens kaart staat onder Place of Capture het stempel 爪 哇 ofwel Java, met rechts daarvan de datum van zijn gevangenneming: 17-3-9, ofwel 9 maart in het 17e jaar van de regering van keizer Hirohito.

Het doorgestreepte stempel 爪 IV rechtsboven betekent krijgsgevangenkamp № 4. Dit kamp was gevestigd op vier locaties in Malang, Oost-Java, maar werd in februari 1943 gesloten. Van Halteren was volgens de datum 17-8-15 linksboven op zijn kaart echter al in augustus 1942 overgebracht naar Thailand (泰) om daar als dwangarbeider aan de Birma-spoorweg te werken. Als dit klopt, behoorde hij tot de eerste krijgsgevangenen die in Thailand aankwamen. Hij heeft daar in krijgsgevangenenkamp № 1 (泰I) gezeten, maar vanwege omnummering van kampen is niet duidelijk waar langs de spoorlijn dit was.

Bij de Japanse capitulatie op 15 augustus 1945 bevond Van Halteren zich in Bangkok, Thailand. Hij werd teruggebracht naar Nederlands-Indië. Daar werd hem op 9 januari 1946 het Onderscheidingsteken voor Langdurige, Eerlijke en Trouwe_Dienst in brons toegekend. Zijn jaren als krijgsgevangene hebben dus meegeteld. Op 1 december 1946 werd hij bevorderd tot kanonnier 1e klas, waarna op 18 oktober 1947 de tijdelijke bevordering tot korporaal der artillerie volgde.

Om de ontberingen van zijn krijgsgevangenschap te boven te komen, werd hij met recuperatieverlof naar Nederland gestuurd, waar hij op 20 maart 1948 aankwam met het troepentransportschip Groote Beer. Op 4 augustus 1948 is hij met het troepentransportschip Sibajak weer naar Nederlands-Indië vertrokken.

Na de soevereiniteitsoverdracht op 27 december 1949 is hij nog tot juni 1950 in Indonesië gebleven. Op 12 juni 1950 kwam hij per vliegtuig in Nederland terug.

Van Halterens KNIL-stamboekgegevens
Van Halterens Japanse interneringskaart

Van Halteren trouwde op 14 april 1949 in 's-Heerenberg met Maria Francisca Berendina (Marietje) Giezenaar, op 20 maart 1923 aldaar geboren als dochter van Bernardus Hendrikus Giezenaar en Berendina Theodora Hendrika Spekking. Hij overleed op 12 augustus 2002, 82 jaar oud. Zijn vrouw was op 10 december 1989 al overleden, 66 jaar oud.

Bronnen

Overgenomen van "https://berghapedia.nl/index.php?title=Halteren,_Johannes_Hendrikus_van_(1920-2002)&oldid=98644"