Hutspötje

Na de slacht kregen de pastoor en de meester een hutspötje (ook wel hutselpot genoemd). En verder bracht men wel eens een hutspötje naar iemand die veel voor je deed (of gedaan had) of iemand die lang ziek was.

Op een groot bord werd een verse worst in het rond gelegd en daar bovenop nog wat anders van de slacht, bijv. een stuk zelfgemaakte bloedworst, leverworst. En verder nog wat (kon variëren, misschien hoofdkaas / zwaardemaag, metworst enzovoorts).

Dat bord met het vlees erop werd ingepakt in een theedoek.

Bron

• Mededeling van auteur die ook artikel in Old Ni-js nr. 61 (blz. 22-24) schreef.