Lomeyer, Borchardus

Borchardus Lomeyer was van 1637 tot 1653 predikant in 's-Heerenberg. Zijn voorganger was dominee Villanus.

Dominee Lomeyer deed zijn best het protestantisme in 's-Heerenberg verder te verbreiden, maar meer dan een kwart van de bevolking heeft hij niet kunnen winnen. Dat was weliswaar meer dan de 5% protestanten in Zeddam, maar minder dan de Reformatie elders in het land bereikte. Hiervoor zijn twee belangrijke oorzaken aan te wijzen. Ten eerste drongen de katholieke graaf Albert en zijn vrouw de bevolking geen geloof op; zij lieten iedereen de vrije keuze. Ten tweede lag 's-Heerenberg dicht bij Emmerik, een centrum van de Contrareformatie – de beweging die de Reformatie wilde terugdraaien. Dit betekent dat er in de stad en ook op Huis Bergh vaak jezuïeten actief waren. Enerzijds ging Lomeyer vriendschappelijk met deze paters om; hij groette hen, had gesprekken met hen en bij verschillende gelegenheden ontmoetten zij elkaar op het kasteel. Anderzijds probeerde Lomeyer de jezuïeten dwars te zitten. Zo heeft hij er eens voor gezorgd dat twee paters op de terugweg van 's-Heerenberg naar Emmerik gevangengenomen werden door soldaten van het Emmerikse garnizoen. Het was de Emmerikse jezuïeten namelijk verboden naar 's-Heerenberg te gaan, maar pas op Lomeijers aandringen werd het verbod op die bewuste middag gehandhaafd. De twee paters werden naar Arnhem gebracht, op borgtocht vrijgelaten en later veroordeeld tot een geldboete gelijk aan de borgsom. Het verhaal is dus met een sisser afgelopen.

In 1653 vertrok Lomeijer naar Doetinchem. Zijn opvolger was dominee Englisch. In 1657 werd hij predikant in Zutphen en overleed daar in hetzelfde jaar.

Bronnen

• Bergh; Heren, Land en Volk, blz. 200-204 (hier wordt hij Lohmeyer genoemd)
• Zutphensch Classicael Register door E.W. Verbeek, predikant te Warnsveld, uitgegeven omstreeks 1775 door A.J. van Hoorn, boekverkoper te Zutphen, deel 2, blz. 5, 15, 17, 19, 20
• Regionaal Archief Zutphen, archiefnummer 1, inventarisnummer 111: Transcriptie van de repertoria op de resoluties van de magistraat 1620–1660, blz. 151